Μας πήρανε χαμπάρι όλοι – “Η Ελλάδα δεν είναι Κράτος” – Ανυπαρξία Δημόσιας Διοίκησης, έλλειψη σοβαρών Πολιτικών Ανδρών, ρουσφετολογία, κομματικοκρατία και οικογενειοκρατία, σε συνδυασμό με την λαθρομετανάστευση, οδηγούν την χώρα σε πλήρη διάλυση
ΣΟΒΑΡΟΙ παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ αυτών και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και φίλος της χώρας μας, Ζ.-Κ. Γιούνκερ, είπαν πρόσφατα ότι η Ελλάδα δεν είναι κράτος.
Αυτοί γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις τεράστιες αδυναμίες της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης, που χαρακτηρίζεται από έλλειψη ικανών και σοβαρών υπουργών, την ανυπαρξία δημόσιας διοίκησης, καθώς και τις παθογένειες του πολιτικού και διοικητικού συστήματος πού ρέπει προς τη ρουσφετολογία, την κομματοκρατία και την oικoγεvειοκρατία αλλά και τον αυταρχισμό και ετσιθελισμό.
Αυτοί έχουν τακτική με τον πρωθυπουργό, υπουργούς και ομάδες κρατικών υπαλλήλων και ξέρουν πολύ καλά τη νοοτροπία του υποτιθέμενου κράτους μας και τις συμπεριφορές των στελεχών του, εκλεγμένων και μή.
Επειδή έχουν το προνόμιο να συναναστρέφονται ηγέτες και εκπροσώπους 28 κρατών-μελών, οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και πάντα σε βάρος της χώρας μας.
Εξάλλου, ο κομματισμός και η αυθαιρεσία της κυβέρνησης εκδηλώνονται τακτικότατα και παρά τους κανονισμούς της ΕΕ.
Τελευταίο παράδειγμα, η αποπομπή της γενικής γραμματέως δημοσίων εσόδων, με πράξη του υπουργικού συμβουλίου (;), αν και είχε διοριστεί επί θητεία και υποτίθεται ότι η γραμματεία είναι ανεξάρτητη από την κυβέρνηση, με σκοπό τον διορισμό σε αυτή τη νευραλγική θέση κομματικής ορντινάτσας, πειθήνιας ασφαλώς στα κυβερνητικά κελεύσματα.
Ήδη η ΕΕ εξέφρασε τη βαθιά ενόχληση της και απάγει τη διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού για την πλήρωση της θέσης. Αναμένεται η αντίδραση και απόφαση της κυβέρνησης.
Οι εταίροι μας στην ΕΕ και δανειστές μας γνωρίζουν πλέον πολύ καλά τη νοοτροπία κυβέρνησης, στελεχών και πολιτών, καθώς και τις οικονομικές και διοικητικές αδυναμίες μας, όπως και την εκτεταμένη διαπλοκή μεταξύ πολιτικών και επιχειρηματιών.
Εντύπωση προκαλεί προκαλεί το γεγονός, ότι οι θεσμοί έχουν παύσει προ πολλού να αναφέρονται στην ανάγκη πάταξης της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου, γιατί επί σειρά ετών το σύστημα τους κοροϊδεύει και φαίνεται πως θεωρούν αδύνατη τη δραστική μείωση της πολιτικής και διοικητικής διαφθοράς, που συντηρεί τα παραπάνω οικονομικά εγκλήματα.
Γι’ αυτό και πετσοκόβουν κάθε τόσο συντάξεις, εφάπαξ και μισθούς.
Όμως, δεν είναι μόνο οι αξιωματούχοι της ΕΕ που έμαθαν το ποιόν κράτους, στελεχών και πολιτών.
Είναι πλέον η κοινή γνώμη των κρατών-μελών της ΕΕ που γνωρίζουν τα πάντα για εμάς -καθόλου κολακευτικά βέβαια- χάρη στα ΜΜΕ.’
Άλλωστε, αρκεί μια βόλτα στις μεγαλουπόλεις μας και κυρίως στην πρωτεύουσα, για να διαπιστώσει ο ξένος ταξιδιώτης η τουρίστας την έλλειψη του κράτους και την απουσία του.
Θα δει παντού, σε τοίχους, σε γλυπτά, σε ανδριάντες, τις μουντζούρες παρανοϊκών εφήβων -γκράφιτι κατά τους κουλτουριάρηδες-που βρωμίζουν τα πάντα με την ανοχή κράτους και αστυνομίας.
Θα δει ακόμη παντού κολλημένες αφίσες, διαφημιστικές ή πολιτικές, καθώς και πανώ, αυτοκίνητα παρκαρισμένα στα πεζοδρόμια και στους πεζόδρομους, τραπεζοκαθίσματα που καταλαμβάνουν ολόκληρα πεζοδρόμια και αποκλείουν τη διάβαση των πολιτών.
Ακόμη θα διαπιστώσει την ασιατική και αφρικανική μιζέρια των λαθρομεταναστών που λιάζονται στις κεντρικές πλατείες, κατά την έκφραση τέως αρμοδίας υπουργού, γιατί η μεγαλόψυχη, αριστερή και ανύπαρκτη κυβέρνηση μας κατάντησε τη χώρα ξέφραγο αμπέλι και επιτρέπει την είσοδο χιλιάδων ταλαίπωρων λαθρομεταναστών, βοηθώντας τους όσο μπορεί με τα πλοία του Λιμενικού Σώματος.
Αν οι ξένοι μας τουρίστες και διερχόμενοι έχουν μεγαλύτερη περιέργεια, θα δουν στις διάσπαρτες τηλεοράσεις και το χάλι και την κατάντια που παρουσιάζει, ο Ναός της Δημοκρατίας, η ελληνική Βουλή: ατημέλητοι, κακοντυμένοι και βεβαίως χωρίς γραβάτα, υπουργοί και βουλευτές που τσακώνονται μεταξύ τους ή ομιλούν προ κενών καθισμάτων, για χάρη των πρακτικών και της τηλεόρασης.
Θα διαπιστώσει ακόμη ότι οι ουρές στις τράπεζες και στις δημόσιες υπηρεσίες είναι καθεστώς και οι ντόπιοι ταλαιπωρούνται άδικα από το κατεστημένο που συμπεριφέρεται σκαιότατα στους ιθαγενείς υπηκόους του.
Η αλήθεια είναι ότι από τη Μεταπολίτευση του 1974 και μετά, επεκράτησαν στη χώρα μας η ανοχή, η ελευθεριότητα, η χαλαρότητα, η αδιαφορία, ο εγωκεντρισμός, η υπερκατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών και η άνθιση διάφορων θεωριών για παγκοσμιοποίηση και πολυπολιτισμικότητα που τελικά οδήγησαν κράτος, οικονομία και πολίτες στην πτώχευση και στην παράδοση των πάντων στους δανειστές μας.
Παράλληλα το πολιτικό σύστημα, που κατάντησε καθαρά επαγγελματικό, θεοποίησε το πολιτικό κόστος και αφιερώθηκε στην επιβίωση και στη μακροημέρευση του, αδιαφορώντας για το κράτος και τα πτωχά λαϊκά στρώματα.
Ακόμη και η σημερινή τάχα αριστερή κυβέρνηση, ενδιαφέρεται μόνο για την παραμονή της στην εξουσία, παρά για τους άνεργους, εκείνους πού ζουν στο όριο της φτώχειας ή και κάτω από αυτό.
Άλλωστε είναι ανίκανη να επιχειρήσει αναπτυξιακά και επιχειρηματικά άλματα και αναλίσκεται στην τρέχουσα διαχείριση που και είναι ελλιπής και ναποτελεσματική.
Όλα αυτά είναι φαινόμενα, σημάδια παρακμής, ενώ ήδη ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση.
Παναγιώτης Μποκοβός
Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών,
πρώην Υφυπουργός Οικονομικών
