Πέρασμα Λαών και Πολιτισμού είναι ο Έβρος, που κρύβει σημαντικούς αρχαιολογικούς θησαυρούς – Η προχθεσινή τυχαία ανακάλυψη αρχαίου Τάφου στον Δορίσκο, πρέπει να αποτελέσει το άμεσο ενδιαφέρον για ανασκαφές, της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας
Σημαντικούς αρχαιολογικούς θησαυρούς κρύβει στα χώματά του, ο ακριτικός Νομός Έβρου.
Θησαυροί, που περιμένουν την αρχαιολογική σκαπάνη, για να εντοπισθούν και να αναδειχθούν.
Δυστυχώς όμως η “μιζέρια” του Νεοελληνικού Κρατιδίου, που δεν θέλει να έχει καμμία σχέση με το ένδοξο παρελθόν του, εξακολουθεί να υφίσταται και να εκδηλώνεται, με κάθε τρόπο.
Απόδειξη ο τύμβος Καστά στην Αμφίπολη, που αντί να προκαλέσει την άμεση εκταμίευση πιστώσεων για συνέχιση της αρχαιολογικής έρευνας, κινδυνεύει σήμερα να καταρρεύσει.
Γιατί άραγε; Για να μην βρεθούν νέες αποδείξεις του μεγαλείου του Κράτους του Μεγάλου Αλεξάνδρου;
Για να μην στεναχωρηθούν οι Σκοπιανοί που διεκδικούν όχι μόνο το όνομα Μακεδονία, αλλά και εδάφη μέχρι την Θεσσαλονίκη;
Αλλά το ίδιο δεν είχε συμβεί και με τον περίφημο θησαυρό της Τροίας;
Ο Ερρίκος Σλήμαν, μετά την μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη που έκανε, πιστεύοντας στις περιγραφές του Ομήρου, σε μία εποχή που όλοι θεωρούσαν τα έπη του Ομήρου σαν… παραμύθια, έφερε μαζί με την Ελληνίδα σύζυγό του τα χρυσά ευρήματα στην Αθήνα.
Εκεί έκτισε την έπαυλή του επί της οδού Πανεπιστημίου (ήθελε να μείνει μόνιμα στην Ελλάδα) και απηύθυνε στον τότε Υπουργό Πολιτισμού αίτημα για ανέγερση Αρχαιολογικού Μουσείου, προκειμένου να στεγασθούν τα μοναδικά ευρήματα της Τροίας.
Όμως έλαβε την εξής απάντηση:
“Μάζεψε τα τσουμπλέκια σου και πάρε δρόμο από την Ελλάδα”.
Ο Ερρίκος Σλήμαν έφυγε από την χώρα μας και στέγασε τον θησαυρό της Τροίας στο Βερολίνο, απ’ όπου τον άρπαξαν οι Ρώσοι, με την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τον μετέφεραν στην Μόσχα.
Σήμερα η Τουρκία διεκδικεί από τους Ρώσους τον θησαυρό, λέγοντας ότι είναι δικός της.
Αναφέραμε τα παραπάνω, με αφορμή το δημοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΘΡΑΚΗΣ (βλέπε φύλλο 5 Νοεμβρίου 2015) για τυχαία ανακάλυψη Αρχαίου Τάφου στον Δορίσκο Φερών από αγρότη, την ώρα που όργωνε με τρακτέρ το χωράφι του.
Στην περιοχή του Αρχαίου Δορίσκου έχουν κατά καιρούς ευρεθεί τάφοι, αγγεία, ειδώλια, νομίσματα διαφόρων πόλεων, που μαρτυρούν την εξέλιξη ενός προϊστορικού οικισμού σε πόλη, με ζωηρές εμπορικές συναλλαγές κατά την κλασσική και ελληνιστική περίοδο.
Ο Έβρος ανέκαθεν υπήρξε τόπος διέλευσης Λαών και πολιτισμών.
Εδώ στον Δορίσκο στάθηκε ο Ξέρξης, εισβάλλοντας στην Ελλάδα, για να κάνει καταμέτρηση του Στρατεύματος του.
Σύμφωνα με τις ιστορικές περιγραφές, κάθε στρατιώτες άφηνε ένα νόμισμα και ήταν τόσο μεγάλος ο όγκος του στρατιωτικού σώματος, ώστε από τα νομίσματα αυτά, δημιουργήθηκε ένας μικρός λόφος.
Ο Δορίσκος πάλι ήταν ένας από τους Σταθμούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου, πριν περάσει απέναντι στην Ασία.
Κι όμως μέχρι σήμερα η Ελληνική πολιτεία, δεν ενδιαφέρθηκε να προχωρήσει σε ένα οργανωμένο ανασκαφικό έργο, που θα αναδείξει την σπουδαιότητα του Δορίσκου.
Για τον Έβρο, δεν περισσεύουν λεφτά.
Η Αθήνα δεν νοιάζεται.
Παρά το γεγονός ότι η Βουλγαρία θέλει να εμφανίσει τους Αρχαίους Θράκες (και την Θράκη βέβαια) σαν δικούς της προγόνους.
Ευχόμαστε η προχθεσινή ανακάλυψη του Αρχαίου Τάφου στον Δορίσκο, να αποτελέσει το έναυσμα, ώστε η αρχαιολογική σκαπάνη να αρχίσει να δουλεύει στην γη του Ορφέως.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ
