Ψυχή γαληνεμένη ζητώ,
της καρδιάς τους κτύπους να μετρήσω,
τον κόσμο όλον στα μάτια σαν κοιτώ,
με δύναμη ψυχής για την αγάπη θα μιλήσω
Για την αγάπη μας
όλα τα έδωσα,
για δυο σταγόνες ευτυχίας
σκληρά μαρτύρησα.
Την χαρά να δω
να τη σφιχταγκαλιάσω
που χρόνια την ζητώ,
αντάμα να βρεθώ να τη χορτάσω.
Απ’ την χαρούμενη μορφή της
να κλέψω λίγο κουράγιο,
να νιώσω χαρά απ’ τη χαρά της
στο λιμάνι της, το απάγκιο.
Ζητώ απ’ το ολόγιομο φεγγάρι
τον ουρανό, τη γη, τη νύχτα να φωτίζει.
Τον ήλιο με το λαμπερό φως, απ’ άκρη, σ’ άκρη,
τη γη, χωρίς διακρίσεις ν’ αγκαλιάζει.
Να φύγουν ζητώ,
η μπόρα, η καταιγίδα, η βροχή,
να βγει το ουράνιο τόξο στον ουρανό,
να λουσθεί με χρώματα γαλήνια η γη.
Γ.Χ.T.
Αλεξανδρούπολη