Το 2009, για την εκλογή Προέδρου του Κόμματος, προσήλθαν στις κάλπες 500.000 πολίτες – Υπάρχει σήμερα το ίδιο ενδιαφέρον για την παλιγγενεσία της Κεντροδεξιάς στην Ελλάδα;
Αναδεικνύεται το πρόβλημα ότι η εσωκομματική διαδικασία στην Νέα Δημοκρατία προσομοιάζει με «καλλιστεία» υποψηφίων αρχηγών, παρά με συγκροτημένη διαδικασία ανασυγκροτήσεως και ιδεολογικοπολιτικές ανατάξεις με τελική την εκλογή νέου προέδρου.
Οι υποψήφιοι, με έκδηλο τον εγωισμό τους, συνθήματα και «εύκολες συνταγές», προσπαθούν να προσελκύσουν οπαδούς και εύχονται το κοινό να προσέλθει στην εσωκομματική διαδικασία, όπως στην προηγούμενη μεταξύ Σαμαρά-Μπακογιάννη το 2009.
Όχι τυχαία προχθές, ο κ. Μητσοτάκης σε συνέντευξή του σημείωνε: «Το 2009 μας είχε ψηφίσει το 30% της τότε εκλογικής μας δυνάμεως.
Αν μας ψηφίσει και τώρα το 30%, θα πρέπει να προσέλθουν περίπου 500.000 πολίτες.
Αν έρθουν 100.000 θα είναι μία ήττα για την ανοιχτή διαδικασία».
Και διερωτάται κάποιος καλόπιστος παρατηρητής.
Είναι δυνατόν στις 22 Νοεμβρίου να δούμε στις κάλπες της ΝΔ 500.00 πολίτες; Η απάντηση είναι αβίαστα όχι!
Είναι ήδη προδιαγεγραμμένη η εξέλιξη από δημοσκοπήσεις που εξελίσσονται ή έχουν ολοκληρωθεί και δίνουν στίγμα ενδιαφέροντος για τα συμβαίνοντα στην ΝΔ από τους ερωτώμενους.
Πατά την αδιέξοδη και τραγική πραγματικότητα που βιώνει ο Έλληνας, το ενδιαφέρον για την επόμενη ημέρα της Νέας Δημοκρατίας είναι χαλαρό ως ελάχιστο.
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι οι τέσσερεις υποψήφιοι είναι ίδιοι.
Διαφέρουν η Οικιακά ως προς τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά, τον πολιτικό τόνο που χρησιμοποιούν, ακόμη και σχετικά με τις ιδεολογικοπολιτικές παραδοχές τους.
Όμως ουδείς εξ αυτών μέχρι στιγμής μπορεί να πείσει ότι η εκλογή νέου Προέδρου από μόνη της θα αποτελέσει ημέρα Παλιγγενεσίας για την Κεντροδεξιά και την Ελλάδα.
Αντίθετα το πρόβλημα και η ανησυχία είναι μήπως και την επομένη της εκλογής νέου Προέδρου η ΝΔ παραμένει στην ίδια κατάσταση με την προηγούμενη.
Ένα κόμμα με διαδοχικές ήττες…
-Ε-
