Μάνα Ελλάδα όμορφη πολυβασανισμένη
η μοίρα σου το έφερε
να ζεις δυστυχισμένη.
Είναι μεγάλος σου καημός
πολλά τα βάσανά σου
διότι σε πληγώνουνε
τα άτακτα παιδιά σου.
Και σε φοράνε δυστυχώς
το αγκάθινο στεφάνι
και αθεράπευτες πληγές
παντού σου έχουν κάνει.
Με τις πολλές σου τις πληγές
δεν ξέρω πως αντέχεις
κουράγιο και δύναμη
ως πότε πια θα έχεις;
Φαρμάκι δηλητήριο
σου δίνουν τα παιδιά σου
με τις κακές τις πράξεις τους
πληγώνουν την καρδιά σου.
Άραγε θα νοιώσουν κάποτε
βαριά που σε πληγώνουν
και τις ωραίες ομορφιές
που όλες μαραζώνουν;
Ας τα προσέξουμε λοιπόν
τα θλιβερά μας λάθη
που οδηγούν με ακρίβεια
μες στου γκρεμού τα βάθη.
Πραγματικά ανησυχώ
για τη μικρή Ελλάδα
που την φορτώνουμε πολλά
προβλήματα μεγάλα.
Κανένας δεν διδάχθηκε
από κάποια ιστορία;
Πώς τότε βρίσκουν οι εχθροί
την όποια ευκαιρία;
Να είμαστε προσεκτικοί
αυτά που αγνοούμε
την ιστορία την παλιά
που τόσο την ξεχνούμε.
Τα λάθη μας τα ρίχνουμε
ο ένας εις τον άλλον
εμείς δεν φταίξαμε ποτέ
και είναι λάθος μάλλον.
Όλοι φταίμε δυστυχώς
γι’ αυτά που μας συμβαίνουν
και οι πικρίες σίγουρα
παντοτινά μας μένουν.
Θεός να βάλει μια χεριά
σωστά να μας φωτίσει
και στα καυτά προβλήματα
να βρούμε κάποια λύση.
Σπήλαιο Ορεστιάδος
