Οι εκπλήξεις ΕΑΜικών και ΕΠΟΝίτικων περγαμηνών παπούδων και γιαγιάδων, αναμοχλεύουν παλαιά πάθη και μίση, που διχάζουν τον Ελληνικό Λαό – Τάχα τι επιδιώκουν οι απόγονοι; – Να πάρουν το αίμα πίσω, για λογαριασμό των προγόνων τους; – Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ελέγχεται;
Το υποτιθέμενο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, το οποίο επιβλήθηκε με σοβιετικού τύπου προπαγάνδα επί δεκαετίες, εξαϋλώθηκε και χάθηκε σε λίγους μήνες, μόλις ανήλθε στην εξουσία ο Σύριζα και τα ιδεοληπτικά στελέχη του.
Έδειξαν αμέσως πείνα και λύσσα για εξουσία και δύναμη, καθώς και για παντοτινή νομή της κυβέρνησης και των μηχανισμών της.
Νόμισαν ότι μπορούσαν να εγκαταστήσουν στη χώρα μας, μία κομμουνιστικού τύπου δικτατορία, ένα αστυνομικό και αυταρχικό καθεστώς, στο οποίο θα κυριαρχούσαν αυτοί, οι ιδεοληψίες και οι νεανικές φαντασιώσεις τους.
Το πρώτο που έκαναν ήταν να ξεχάσουν τις υποσχέσεις τους προς τους δυστυχείς και αφελείς ψηφοφόρους τους, οι οποίοι μετά από ένα χρόνο κατάλαβαν, ότι δεν θα υπάρξουν μισθοί και συντάξεις προ κρίσεως, ούτε 13ος μισθός ή σύνταξη, ούτε κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.
Το νέο κατασκεύασμα είναι εξίσου άδικο, αφού φορολογεί ανύπαρκτες προσόδους και αποβλέπει στην είσπραξη των ίδιων δισεκατομμυρίων ευρώ- ούτε σχίσιμο και κατάργηση των δύο μνημονίων -αντίθετα έφεραν και το τρίτο που είναι πιο επαχθές- ούτε βέβαια ανατροπή του ευρωπαϊκού κατεστημένου πού φαντάζονταν και επεδίωκαν ορισμένοι νηπιακοί εγκέφαλοι.
Επί πλέον συμπεριφέρθηκαν με δουλικότητα προς τους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υποτάχθηκαν πλήρως στα κελεύσματα και στις αποφάσεις τους.
Επειδή -ευτυχώς- βρίσκονται υπό την επιτήρηση των θεσμών-δανειστών, δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τον διακαή πόθο τους για μαζικούς διορισμούς στο δημόσιο, όπως έλεγαν στις συνάξεις τους και όπως και σήμερα απαιτούν βουλευτές και στελέχη.
Στη ζούλα, όμως, κάνουν ό,τι μπορούν: επαναφορά καθαριστριών, ακόμη και απολυμένων για χρηματισμό δημοσίων υπαλλήλων, διορισμούς μετακλητών υπαλλήλων και συμβούλων, τοποθετήσεις αφοσιωμένων στελεχών σε ανεξάρτητες αρχές και διοικητικά συμβούλια οργανισμών και νομικών προσώπων κ.ά.
Ήδη οι διορισμοί μετακλητών υπαλλήλων κατέστησαν βιομηχανία και ανήλθαν στον πρωτοφανή αριθμό των 1.874, ενώ τοποθετούνται σε βασικές διοικητικές δομές του κράτους για να το ελέγξουν.
Η ρουσφετολογία ανθεί και συμβαδίζει με την οικογενειοκρατία, φαινόμενα που ο Σύριζα ως αντιπολίτευση καυτηρίαζε και ζητούσε τον εξοβελισμό τους, για να παύσει υφιστάμενο το πελατειακό κράτος.
Την οικογενειοκρατία υπηρετεί πρώτος ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, ενώ πρόσφατα εισήλθε στον χορό και ο γραμματέας της νεολαίας του Σύριζα, με τον διορισμό προσώπων του στενού του περιβάλλοντος στο δημόσιο.
Πρόκειται για την μητέρα, τον αδελφό και τη φίλη του που διορίστηκαν σε θέσεις συμβούλων με παχυλές αποδοχές, χάρη σε μία νέα ρύθμιση της κυβέρνησης.
Όταν ο Τύπος ανακάλυψε την ευνοιοκρατία, ο κ. γραμματέας απάντησε με μία ανακοίνωση στην οποία αναφέρει -ως προσόντα τάχα ή ως δικαίωμα;- τις περγαμηνές της οικογένειας του στο ΕΑΜ και στην ΕΠΟΝ και το γεγονός ότι ο αδελφός του αρρώστησε επί δίμηνο, γιατί μετείχε στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ.
Και κατέληξε, ότι τους γράφει όλους «στα παλιά του τα παπούτσια».
Παραλείπω κάποιους άλλους βαρείς χαρακτηρισμούς του κ. γραμματέα και μένω στο πρωτοφανές;
Ότι για διορισμούς στο δημόσιο λαμβάνονται υπόψη δραστηριότητες των προγόνων στο ΕΑΜ και σε άλλα ευαγή ιδρύματα.
Βέβαια, δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι στον Σύριζα καθώς και οι διοριζόμενοι είναι αριστερόστροφοι και έχουν διακριθεί σε αγώνες: καταλήψεις, απεργίες, πορείες, συγκρούσεις με τα ΜΑΤ και τα τέτοια.
Αλλά οι επικλήσεις ΕΑΜικών και ΕΠΟΝιτικών περγαμηνών παππούδων και προπαππούδων, καθώς και γιαγιάδων, είναι πρωτοφανείς και το χειρότερο αναμοχλεύουν παλαιά πάθη, μίση και καταστάσεις που διχάζουν τον ελληνικό λαό.
Γιατί δεν αρκούνται στην απόλαυση της θέσης και της εξουσίας που τους δίνονται πλουσιοπάροχα;
Τάχα τί επιδιώκουν οι απόγονοι; Να πάρουν το αίμα πίσω για λογαριασμό των προγόνων;
Ή είναι τόσο αφελείς και επιζητούν επιστροφή σε ανώμαλες περιόδους που όλοι οι συνετοί πολίτες τις έχουν κλείσει στα χρονοντούλαπο της ιστορίας;
Και ανακύπτει ένα ερώτημα: η νεολαία του Σύριζα δεν ελέγχεται, δεν καθοδηγείται ορθά;
Γιατί αρνούμαι να πιστέψω ότι ο πρωθυπουργός και αρχηγός του Σύριζα, εγκρίνει αυτή τη μνημειώδη ανακοίνωση του κ. γραμματέα τής νεολαίας του.
Δυστυχώς για την πατρίδα μας, ούτε το κομματικό και πελατειακό κράτος καταργήθηκαν, ούτε η ρουσφετολογία, ούτε η οικογενειοκρατία, ούτε η ευνοιοκρατία, ούτε εξέλιπε η διάθεση των ψηφοφόρων να πάρουν μερίδιο από τη διανομή των κρατικών λαφύρων, ούτε οι απαιτήσεις τους να καταλάβουν υψηλές θέσεις με μεγάλες αμοιβές, αν και δεν έχουν τα ανάλογα προσόντα.
Ακόμη και σήμερα, με πτωχευμένη τη χώρα, με βαθιά ύφεση, με καλπάζουσα ανεργία, με μνημόνιο και αυστηρή επιτήρηση από τους δανειστές, η κυβέρνηση και πολλοί πολίτες κινούνται στους παλιούς ρυθμούς της σπατάλης, της διανομής χρημάτων, των αθρόων διορισμών και της αδιαφορίας.
Είναι σαφές πλέον, όπως απέδειξε η πρακτική από το 2010 μέχρι σήμερα, ότι δεν υπάρχει αυτοσυγκράτηση σε αυτή τη χώρα.
Αντίθετα οι κομματικοί ψηφοφόροι απαιτούν και οι κυβερνήσεις, όλες, χωρίς εξαίρεση, ενδίδουν και ικανοποιούν αιτήματα, προσωπικά και συλλογικά ρουσφέτια και όσους διορισμούς μπορούν.
Γι’ αυτό οι θεσμοί φέρονται σκληρά στην τρέχουσα διαπραγμάτευση και γι’ αυτό είναι αναγκαία ακόμη η ύπαρξή τους.
Παναγιώτης Μποκοβός
Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών,
πρώην Υφυπουργός Οικονομικών
