Πέμπτη ημέρα ήτανε
δεκαοκτώ Φλεβάρη
ο χάρος δεν το δέχτηκε
να κάνει κάποια χάρη.
Για να αφήσει στη ζωή
τον Παντελή λεβέντη
που ήταν αστέρι λαμπερό
ημερόνυχτα να φέγγει.
Καρτέρι ο χάρος έκανε
με το κακό το μάτι,
τον χτύπησε αλύπητα
τον έκανε στην άκρη.
Καθόλου δεν εδίστασε
το χέρι να σηκώσει
θανατηφόρο χτύπημα
με μιας για να τον δώσει.
Ήταν βαρύ το χτύπημα
βαρύ θανατηφόρο
και αμέσως εξεψύχησε
εκεί στον ίδιο το χώρο.
Παντελή έφυγες νωρίς,
νωρίς απ’ τη ζωή σου
και δηλητήριο πικρό
αφήνεις στους γονείς σου.
Διστάζει ποιος να τους το πει
να τους πληροφορήσει
ο γιος τους πλέον στη ζωή
ποτέ δεν θα γυρίσει.
Κρίμα στο λεβέντη Παντελή
κρίμα και στους γονείς του
που έφυγε ο γιόκας τους
νωρίς απ’ τη ζωή του.
Εσείς γονείς που χάσατε
το γιο σας το λεβέντη
όλα είναι σκοτεινά, πια
τίποτα δεν φέγγει.
Οι φίλοι δεν τον ξέχασαν
τρέξαν να τον δούνε,
το τελευταίο αντίο τους
με πόνο να το πούνε.
Πολύς κόσμος πέρασε
από το φέρετρο μπροστά,
τα δάκρυα που χύνανε
κυλούσανε καυτά.
Προτού ανθίσει στη ζωή
και αφήσει το άρωμά του
εγνώρισε το θάνατο
που βρέθηκε μπροστά του.
Ο Παντελής εφάνταζε
γαμπρός στην εκκλησία
με μια νυφούλα δίπλα του
και όχι την κηδεία.
Επάνω εις τον τάφο του
λουλούδια να ανθίζουν
και το ωραίο άρωμα
παντού να το χαρίζουν.
Οι άγγελοι θα βρίσκονται
πάντοτε κοντά του
και θα του λύνουν συνεχώς
το κάθε πρόβλημά του.
Καλό ταξίδι Παντελή
στο μακρινό ταξίδι
υπάρχουν πάντοτε εκεί
ξένοι, γνωστοί και φίλοι.
Το χώμα που σε σκέπασε
να είναι ελαφρύ,
να ζεις μες στον παράδεισο
εις στην αιώνια ζωή.
Σπήλαιο Ορεστιάδος
