Αλέξης Τσίπρας: “Η Σμύρνη είναι μια πόλη-σύμβολο του κοσμοπολιτισμού και του εμπορίου, της αδελφοσύνης στο Αιγαίο, της διαφορετικότητας”
Τα περί «αδελφοσύνης» είπε ο κ. Τσίπρας σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με τον Τούρκο ομόλογο του Αχμέτ Νταβούτογλου.
Ας δούμε, όμως τι έλεγε στο βιβλίο του «Η μάστιγα της Ασίας» ο Τζορτζ Χόρτον, ο Αμερικανός πρόξενος στη Σμύρνη, τις ημέρες της καταστροφής της:
Η τελευταία πράξη στο τρομερό δράμα της εξοντώσεως του χριστιανισμού μέσα στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν η πυρπόληση της Σμύρνης απ’ τα στρατεύματα του Μουσταφά Κεμάλ.
Η δολοφονία της αρμενικής φυλής είχε συντελεσθεί στην πραγματικότητα κατά τα έτη 1915-1916 και οι πολυπληθείς και ακμάζουσες ελληνικές κοινότητες, με εξαίρεση εκείνης της Σμύρνης, είχαν καταστραφεί επίσης με θηριώδη τρόπο.
Έχει κυκλοφορήσει πολύ πλατιά η ιδέα ότι ο Τούρκος άλλαξε πίστη σε μια νύχτα.
Η καταστροφή της Σμύρνης εν πάση περιπτώσει έλαβε χωράν στα 1922 και καμιά πράξη που διαπράχθηκε απ’ την τουρκική φυλή σε όλη τη διάρκεια της κηλιδωμένης από αίμα ιστορίας της δεν παρουσίασε κτηνωδέστερα και περισσότερο ακόλαστα χαρακτηριστικά…»
«… ούτε ποικιλώτερες απ*’ τις χειρότερες μορφές ανθρώπινων βασανιστηρίων που έχουν επιβληθεί εις βάρος αμάχων και αόπλων.
Ήταν η πιο ταιριαστή;ζοφερή και σατανική κατακλείδα στην όλη φρικτή τραγωδία.
Η αβεβαιότητα που υπήρχε κάποτε σχετικά με το ερώτημα “Ποιος έκαψε τη Σμύρνη;” φαίνεται τώρα ότι έχει διαλυθεί ολότελα.
Κάθε εξήγηση που τείνει να δημιουργήσει αμφιβολίες σχετικά με το ζήτημα αυτό μπορεί να αναχθεί σε ύποπτες πηγές που υποστηρίζουν ορισμένα συμφέροντα […]
Ο Μουσταφά Κεμάλ αποφάσισε τότε να επιφέρει μια πλήρη και ανεπανόρθωτη καταστροφή του χριστιανισμού στη Μικρά Ασία. Carthago delenda est.
To σχέδιο, όπως αποκαλύφθηκε απ’ την εκτέλεση του, ήταν να παραδοθεί η πόλη για μερικές μέρες στη σφαγή και την ακολασία. Να σφαγούν οι Αρμένιοι, πράγμα που ανέκαθεν προξενούσε ιδιαίτερη ευχαρίστηση στους Τούρκους.
Να κάψουν την πόλη και να απαγάγουν τον ελληνικό ανδρικό πληθυσμό στην αιχμαλωσία».
Αυτά είναι τα αληθή και αλησμόνητα σύμβολα της «αδελφοσύνης».
Η φωτιά και το ελληνικό αίμα που χύθηκε άδικα από τα στίφη των βάρβαρων Τούρκων.
Παν. Λιάκος
