Δεν είμαστε ανεπρόκοποι οι Έλληνες – Ανεπρόκοποι είναι οι Πολιτικοί μας που συνεχίζουν να κατασπαταλούν το Δημόσιο Χρήμα σε διορισμούς ημετέρων – «Μια χώρα την κατακτάς είτε με το Ξίφος, είτε με το Χρέος» – Το χρέος ήρθε – Περιμένουμε το Ξίφος των γειτόνων
Σαν “κακοί” Προφήτες γράφαμε πριν μερικά χρόνια ότι τον απέραντο ορυκτό πλούτο της χώρας μας (χερσαίο και υποθαλάσσιο), όχι μόνο δεν θα τον χαρούμε, γιατί θα τον αρπάξουν οι ξένοι δανειστές μας, αλλά θα πληρώσουμε και από πάνω αυτή την αρπαγή.
Δυστυχώς, μέχρι στιγμής, αυτή η δυσοίωνη πρόβλεψή μας επαληθεύεται πλήρως.
Και τούτο γιατί οι Πολιτικοί που μας Κυβερνούν, δεν εννοούν να καταλάβουν (ενώ το γνωρίζουν) ότι η κύρια αιτία της κακοδαιμονίας μας, είναι οι κομματικοί στρατοί που συντηρούν στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.
Γιατί το πλαδαρό, σπάταλο και αντιπαραγωγικό Δημόσιο, αποτελεί το έπαθλο της εξουσίας για το κάθε Κόμμα που κερδίζει τις εκλογές.
Αποτελεί τον συνήθη Χώρο βολέματος των συγγενών, φίλων, φιλενάδων κ.λπ. που σιτίζονται από “το Πρυτανείο” χωρίς να εργάζονται.
Όμως το παραπάνω γεγονός, ελάχιστη θα είχε συνέπεια, για την Εθνική μας Οικονομία, εάν παράλληλα λειτουργούσε ο ιδιωτικός Τομέας, ο μόνος που παράγει πλούτο στην χώρα.
Δυστυχώς, η Ιδιωτική πρωτοβουλία διώκεται ανηλεώς από το κακό και ηλίθιο Δημόσιο, με άγρια και αντιπαραγωγικά φορολογικά μέτρα.
Το αποτέλεσμα γνωστό.
Η αγορά γέμισε λουκέτα, η ανεργία παραμένει στα ύψη και οι Έλληνες επιχειρηματίες μεταναστεύουν στις γειτονικές χώρες, προκειμένου να επιβιώσουν.
Και όταν τα λεφτά δεν φτάνουν, το σπάταλο Κράτος για να συνεχίσει τις “κακομαθησιές” του για “τα κεκτημένα”, προσφεύγει στον δανεισμό των ξένων για να συνεχίσει τον ολισθηρό του κατήφορο.
Μόνο που δάνειο στο δάνειο, οι διεθνείς αγορές έκλεισαν τις πόρτες τους.
Και η Ελλάδα το 2010, αναγκάστηκε να υπογράψει το πρώτο Μνημόνιο συνεργασίας με την Τρόικα που συνεστήθη από το Διεθνές νομισματικό Ταμείο, την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Έτσι λοιπόν, ενώ πριν χρωστούσαμε σε ξένους οίκους και τράπεζες, τώρα χρωστούμε στα Κράτη της Ε.Ε. που μας δάνεισαν χρήματα.
Θα πείτε ίσως: Μα καλά, μόνο η Ελλάδα χρειαζόταν δανεικά;
Όχι βέβαια, υπήρχαν και άλλες χώρες που αντιμετώπιζαν δημοσιονομικά προβλήματα.
Έτσι λοιπόν στο τέλος του 2010 χρειάσθηκε δανεισμό η Ιρλανδία, το 2011 η Πορτογαλία, το 2012 η Ισπανία (μόνο για το τραπεζικό της σύστημα) και την Άνοιξη του 2013 η Κύπρος.
Όμως ενώ οι παραπάνω χώρες κατάφεραν να συμμαζέψουν τα οικονομικά τους προβλήματα (προχθές τελευταία η Κύπρος), η μόνη χώρα που παραμένει δέσμια των δανειστών της (η Τρόικα έγινε κουαρτέτο) είναι η Ελλάδα.
Έξι χρόνια μετά την δραματική Άνοιξη του 2010, η χώρα μας βρίσκεται εντός των Μνημονίων, με ημίκλειστες Τράπεζες, ημίκλειστα σύνορα, ημιτελή αξιολόγηση και σχέδια της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για αυξημένους φόρους και μεγαλύτερες ασφαλιστικές εισφορές.
Γιατί όμως η Ελλάδα μας παραμένει ακόμη δέσμια των Μνημονίων;
Μήπως οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, ανεπρόκοποι και ανίκανοι να δημιουργήσουν πλούτο;
Θα ήταν ύβρις να ισχυρισθούμε κάτι τέτοιο, ειδικά για τον Έλληνα που προκόβει και διακρίνεται στο εξωτερικό.
Η αιτία πρέπει να αναζητηθεί στους απάτριδες πολιτικούς μας, που ανίκανοι και άβουλοι, νοιάζονται μόνο για την επανεκλογή τους, αντί να νοιάζονται για την Πατρίδα.
Ο 4ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζον Άνταμς έλεγε: “Μια χώρα μπορείς να την κατακτήσεις με δύο τρόπους. Είτε με το ξίφος, είτε με το Χρέος”.
Και η Ελλάδα σήμερα έχει κατακτηθεί με το χρέος.
Το Ξίφος των γειτόνων μας, καιροφυλακτεί. Γιατί εμείς μυαλό δεν βάζουμε.
και αν αύριο μας χάριζαν όλα τα χρέη μας, πάλι σε λίγο καιρό θα ψάχναμε για… δανεικά.
Αλήθεια είμαστε εθνικώς υπερήφανοι για την κατάντια μας;
Σ.Κ.
