1821: Η λαμπρότερη γιορτή του Ελληνισμού
Γιορτάζουμε σήμερα την λαμπρότερη γιορτή του Ελληνισμού.
Γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου, επέτειο της Εθνικής μας παλιγγενεσίας, 195 χρόνια μετά την Επανάσταση των υποδούλων Ελλήνων κατά της στυγνής οθωμανικής κυριαρχίας.
Γιορτάζουμε, εδώ στην Αλεξανδρούπολη, στην εσχατιά της Ελληνικής Πατρίδος, Δοξολογούντες τον Θεό για την Ελευθερία των Ελλήνων την βγαλμένη από “τα κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά”.
Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα στρέφουμε τη μνήμη μας στο υπερφυές 1821, αδυνατώντας ακόμη και σήμερα να συλλάβουμε το μέγεθος του Ελληνικού ξεσηκωμού και την τιτάνια προσπάθεια εκείνων των Μεγάλων Ελλήνων που έδωσαν τα πάντα (ζωή, πλούτο, οικογένεια) στον υπέρ Πίστεως και Πατρίδος Αγώνα.
Ο ξεσηκωμός του γένους, ιδωμένος κάτω από το πρίσμα της ψυχρής λογικής και του συσχετισμού δυνάμεων, δεν είχε καμμία πιθανότητα επιτυχίας.
Από την μια πλευρά είχαμε έναν ολιγάριθμο, κακώς διατρεφόμενο και εξασθενημένο υπόδουλο Λαό, χωρίς οπλισμό, χωρίς ενιαία Διοίκηση, χωρίς στηρίγματα και επαφές στη διεθνή κοινωνία της τότε εποχής, που διαπνεόταν από τις αρχές των “ελέω Θεού” ηγεμόνων της Ιεράς Συμμαχίας και που ήταν αντίθετη σε κάθε “νέα τάξη” πραγμάτων.
Και από την άλλη πλευρά είχαμε την κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία με ασύγκριτη αριθμητική υπεροχή και υπεροπλία, με ατελείωτες εφεδρείες και πλούτο, που διακατείχετο συγχρόνως από τον πιο άγριο και τυφλό μουσουλμανικό φανατισμό.
Και όμως.
Η Επανάσταση των Ελλήνων, παρά τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, έφερε την ανατροπή της Λογικής.
Οι πανάρχαιες Αρετές δεν είχαν εγκαταλείψει τον τυραννισμένο Λαό μας.
Και σ’ αυτά τα καθαγιασμένα χώματα γεννήθηκαν ξανά πράξεις πατριωτισμού και αρετής, που κατέπληξαν τα τότε πολιτισμένα Εθνη της Ευρώπης.
Σηκώθηκαν Άνδρες, Γυναίκες και παιδιά που ξαναζωντάνεψαν τη μνήμη των προγόνων μας, ανέτρεψαν όλα τα προγνωστικά, τα συμφέροντα και τους υπολογισμούς των μεγάλων της Εποχής, και οδήγησαν την Ελλάδα στο υπέρλαμπρο φως της Ελευθερίας.
Μιας Ελευθερίας που κερδήθηκε με αφάνταστους Ηρωισμούς ενός αγράμματου και εξαθλιωμένου από την βαρβαρότητα των Οθωμανών Λαού, που έδωσε όμως απαράγραπτα και μοναδικά υποδείγματα Ζωής και Θανάτου.
Διπλή γιορτή είναι η σημερινή.
Διπλή γιορτή της Πίστεως και της Πατρίδος.
Ας θυμηθούμε τη συμβολή της Εκκλησίας μας στον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, από την επομένη της Αλώσεως έγινε το καταφύγιο των ραγιάδων και ο κυριότερος παράγων της Εθνικής αυτοσυνειδησίας και ενότητος.
Η Εκκλησία οργάνωσε την Παιδεία του Εθνους με την Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη, το πρώτο τυπογραφείο στην Ανατολή που έστησε ο Κύριλλος Λούκαρις, ενώ ο Κοσμάς ο Αιτωλός ίδρυσε πάνω από 250 Σχολεία. Επί πλέον τα κρυφά Σχολειά στους νάρθηκες των μοναστηριών προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες.
Καμμία άλλη τάξη του Ελληνικού Λαού δεν έχει να επιδείξει τόσες προσφορές προς το Εθνος όσες η Εκκλησία.
Λεγεώνα ολόκληρη είναι η σειρά των Κληρικών που θυσιάστηκαν
11 Πατριάρχες, 100 Ιεράρχες και 6.000 κληρικοί και μοναχοί είναι ο φρικτός απολογισμός αυτής της υπέροχης θυσίας.
Χωρίς υπερβολή, μπορούμε να πούμε πως αν δεν υπήρχε Εκκλησία, τώρα εμείς, ούτε Ελεύθεροι θα ήμασταν, ούτε Χριστιανοί, ούτε Ελληνες.
Πρέπει όμως μια τέτοια ημέρα σαν τη σημερινή να θυμηθούμε και τους Θράκες Αγωνιστές της Επαναστάσεως του 1821.
Την Θράκη, που είχε τη σκληρή μοίρα να βρεθεί κάτω από τον Τουρκικό ζυγό, 100 περίπου χρόνια πριν από την άλωση της Κωνσταντινούπολης, για να απελευθερωθεί 100 χρόνια μετά το 1821.
Πάρα πολλοί είναι οι Θρακιώτες και Θρακιώτισσες που έχυσαν το αίμα τους στον υπέρ Πατρίδας Αγώνα, μόνο που τα ονόματα τους εξακολουθούν να παραμένουν ξεχασμένα.
Ο Θρακιώτης λόγιος και αγωνιστής ιστορικός της Φιλικής Εταιρείας Ιωάννης Φιλήμων, δίνει ονομαστικό κατάλογο πολλών αγνώστων Θρακών που πολέμησαν με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη κατά τον ξεσηκωμό της Μολδοβλαχίας.
Για τα Επαναστατικά του κινήματα ο Θρακικός Ελληνισμός στην Αίνο, τη Σαμοθράκη, το Διδυμότειχο, τα Λάβαρα και αλλού, πλήρωσε πολύ ακριβά, ενώ όλοι σχεδόν οι Μητροπολίτες της Θράκης απαγχονίσθηκαν.
Χιλιάδες είναι οι σφαγμένοι και τουφεκισμένοι.
Η Σαμοθράκη υπέστη σφαγές παρόμοιες της Χίου, ενώ στην Αδριανούπολη εκτός από τους 27 προεστούς που εσφάγησαν, βρήκε τον θάνατο δι’ απαγχονισμού ο Αδριανουπολίτης πρώην Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος ο έκτος.
Στον κατά θάλασσα αγώνα των Θρακών ξεχωρίζουν τα ονόματα του Χατζή Αντώνη και της Δόμνας Βιζβίζη (με το καράβι τους “Καλομοίρα” που είχε 16 κανόνια). Του Γιάννη Καραβέλα (με το καράβι “Αγιος Συμεών” με 12 κανόνια) του Μαργαρίτη Κούταβου με το καράβι “Ποσειδών” με επίσης 12 κανόνια, που ναυμάχησαν από τη Χίο μέχρι τη Κρήτη και από τη Σαμοθράκη μέχρι το Ναυαρίνο.
Αυτή τη στιγμή περνούν από μπροστά μας οι πανώριες μορφές των Αγωνιστών του ’21, στολισμένες με το φωτοστέφανο της Δόξης.
Περνούν και οι Γυναίκες της Ελλάδος, Μητέρες σεβαστές παλληκαριών και σύζυγοι Ηρώων και Ηρωίδες που πολέμησαν κοντά στα Παλληκάρια.
Ολη η πομπή των Μαρτύρων σταματά μπροστά μας.
Είναι η ιερή στιγμή της Επικοινωνίας του Κόσμου των Ηρώων και των σημερινών Ελλήνων.
Αλλά δεν πρέπει μέσα στους πανηγυρισμούς των ωραίων αγώνων του Εθνους, να ξεχνάμε το σήμερα.
Ο Τούρκος κατακτητής, ο προαιώνιος εχθρός του Ελληνισμού δεν άλλαξε τις επιδιώξεις του. Επιμένει στον διψαλέο οθωμανισμό του και σχεδιάζει νέες κατακτήσεις σε βάρος του Ελληνισμού.
Η περίπτωση της Κύπρου είναι χαρακτηριστική.
Οι βλέψεις στο Αιγαίο είναι σαφείς.
Το παιχνίδι στη Θράκη με υποκίνηση της μειονότητας, είναι εύγλωττο, ενώ οι διπλωματικές δραστηριότητες, των Τούρκων στα Βαλκάνια, με την αναγνώριση του κρατιδίου των Σκοπίων, μεθοδεύουν την ανάπτυξη του Ισλαμικού τόξου και την ασφυκτική περικύκλωση της χώρας μας.
Παράλληλα, αμφισβητείται η Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας και συνεχίζεται ο σφετερισμός της Ιστορίας μας και των πανάρχαιων συμβόλων της Φυλής μας, από τους Σκοπιανούς, που μισούν κάθε τι το Ελληνικό.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, για μας τους επιγόνους των Ηρώων του 1821 αποτελεί Ιερή υποχρέωση και καθήκον η περίσκεψη και η πανελλήνια συσπείρωση.
Ένας Λαός που έχει στο ενεργητικό του το θαύμα του 1821, μπορεί άφοβα να ατενίζει το μέλλον.
Αναμιμνησκόμενοι τους Αγώνες των προγόνων μας για την Ελευθερία τιμούμε την Ιερή μνήμη τους.
Και δίνουμε σήμερα τον όρκο πως θα αναδειχθούμε κι εμείς Άξιοι συνεχιστές της Θυσίας τους.
Σαν έρθει η ώρα που ξένοι, ύαινες και τσακάλια, επιβουλεύονται τη χώρα μας και στρέφονται κατά της εδαφικής μας ακεραιότητος, πάλι, σαν μια ψυχή Ενωμένοι θα πολεμήσουμε, υπερήφανοι της Ελληνικής καταγωγής μας.
Διότι οι Αρχαίοι μας πρόγονοι υπήρξαν πάντοτε Λαός Ευγενών.
Ουδέποτε υπήρξαν Λαός Δούλων, αφού ως υπέρτατον Αγαθόν είχαν πάντοτε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Και εκφράζοντας ακριβώς αυτόν τον πόθο για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, οι μπαρουτοκαπνισμένοι αγωνιστές της Επαναστάσεως του 1821, όταν κάθισαν με τις φουστανέλλες τους επάνω στα μάρμαρα της Αρχαίας Επιδαύρου για να φτιάξουν το Σύνταγμα των Ελλήνων έδωσαν αυτή τη μοναδική για την εποχή της διάταξη:
“Πας δε αργυρώνητος δούλος, άμα εισερχόμενος εις το νος εις το Ελληνικόν έδαφος, καθίσταται ελεύθερος και από τον κύριον αυτού ακαταζήτητος”.
Ηταν μια πρωτοποριακή διάταξη που δεν υπήρχε σε κανένα Σύνταγμα της Ευρώπης, αφού ίσχυε ακόμη ο θεσμός της Δουλείας, στα τότε πολιτισμένα Κράτη.
Οθωμανοί της Ανατολής, Σλαύοι ψευτομακεδόνες των Βαλκανίων και Πάπες της Δύσεως μεθοδεύουν νέα δεσμά κατά του Ελληνισμού.
Πάλι η Ελλάδα αναδεικνύεται ο προμαχώνας του φωτός κατά του Σκότους.
Και γίνονται σήμερα Επίκαιροι παρά ποτέ οι στίχοι του Κωστή Παλαμά:
Αγνάντια στη σκυφτή και ντροπιασμένη Ευρώπη
ας πιούμε ξέχειλη τη δόξα Παλληκάρια
Κι αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα
Θεία είναι η Δάφνη. Μια φορά κανείς πεθαίνει.
Σταύρος Κονδύλης
