Το καθεστώς που ισχύει στην χώρα μας, απωθεί τους επενδυτές αντί να τους προσελκύει – Δυσβάστακτες φορολογικές και Ασφαλιστικές επιβαρύνσεις καθιστούν την ιδιωτική επιχειρηματικότητα, σχεδόν απαγορευτική
Στέρεψε η Ελλάς από επενδυτές και τους αναζητεί πλέον στους πρόσφυγες και τους μετανάστες!
Το λεχθέν από τον υφυπουργό Εξωτερικών περί προνομιακής μεταχειρίσεως όσων προσφύγων διαθέτουν κεφάλαια, πέραν του ότι είναι εξωφρενικό, αποκαλύπτει την ένδεια της Κυβερνήσεως ως προς την προσέλκυση επενδύσεων. Είναι τέτοια η αδυναμία της στον τομέα αυτόν, ώστε καταφεύγει ακόμη και στους πρόσφυγες για να βρει επενδυτές!
Εν τούτοις οι επενδύσεις άλλα προϋποθέτουν. Πρώτα και πάνω από όλα, απαιτούν την ύπαρξη κλίματος σταθερότητος και εμπιστοσύνης. Και ως προς αυτό, η Κυβέρνηση Τσίπρα έκανε ό,τι μπορούσε για να το τορπιλίσει.
Η ατελέσφορη διαπραγμάτευση με τους δανειστές κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015, το αυτοχειριαστικό δημοψήφισμα του Ιουλίου και τα επακολουθήσαντα capital controls κατερράκωσαν και το τελευταίο ίχνος εμπιστοσύνης έναντι της ελληνικής οικονομίας, στα όμματα των ξένων επενδυτών.
Εκτός από εμπιστοσύνη, οι επενδύσεις προϋποθέτουν σταθερό φορολογικό καθεστώς και εν γένει πλαίσιο λειτουργίας τής οικονομίας. Και σήμερα, ενώ ολοκληρώνεται ο τρίτος μήνας του 2016 δεν έχει ακόμη ξεκαθαρισθεί ποιο θα είναι το φορολογικό καθεστώς που θα ισχύσει για φυσικά και νομικά πρόσωπα για την τρέχουσα χρήση!
Πώς λοιπόν να λάβει κανείς την απόφαση να επενδύσει, όταν δεν γνωρίζει πόσο θα φορολογηθεί για τα κέρδη ή το εισόδημα που θα πραγματοποιήσει όχι στο μέλλον, αλλά εφέτος;
Και βεβαίως, πέρα από το πλαίσιο τής φορολογίας σημασία έχει και το ύψος των φόρων.
Όταν στην γειτονική Βουλγαρία και σε άλλες βαλκανικές χώρες τα επιχειρηματικά κέρδη φορολογούνΚάτιμε συντελεστή 10-15% και στην Ελλάδα ο συντελεστής είναι διπλάσιος και επαυξάνεται με έκτακτες εισφορές, γιατί θα έλθει οποιοσδήποτε ξένος να επενδύσει στην Ελλάδα;
Στην πράξη συμβαίνει το αντίθετο. Ελληνικές επιχειρήσεις μεταφέρουν με φρενήρη ρυθμό τις δραστηριότητες τους στις γειτονικές χώρες.
Αν ήθελε κάποιος να εκδώσει έναν «αντί-επενδυτικό» οδηγό, θα περιέγραφε ό,τι έκανε η Κυβέρνησις Τσίπρα κατά το τελευταίο 14μηνο.
Όλες οι ενέργειες της απωθούν τους επενδυτές, αντί να τους προσελκύουν. Αλλεπάλληλες δηλώσεις υπουργών κατά των ιδιωτικοποιήσεων και εναντίον των υποψηφίων αγοραστών κρατικών οργανισμών και επιχειρήσεων.
Ασφυκτικό πλαίσιο και δυσβάστακτες φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις, που καθιστούν την ιδιωτική επιχειρηματική πρωτοβουλία σχεδόν απαγορευτική.
Ό,τι ευνοεί και συνιστά κίνητρο για επενδύσεις, στην Ελλάδα του Σύριζα αποκηρύσσεται και καταδιώκεται.
Ακόμη και η εργατική νομοθεσία, που είναι από τις πλέον προστατευτικές στην Ευρώπη, θεωρείται από τους σημερινούς κυβερνήτες μας «εργασιακός μεσαίωνας».
Όποτε ποιος επενδυτής θα προχωρήσει στην πρόσληψη προσωπικού, όταν γνωρίζει ότι άπαξ και αναλάβει τις σχετικές δεσμεύσεις πολύ δύσκολα θα μπορέσει να απεμπλακεί;
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι η Κυβέρνηση διά του υφυπουργού Εξωτερικών έφθασε να αναζητεί επενδυτές στους πρόσφυγες!
Αφού εξήντλησε όλες τις άλλες πηγές επενδύσεων, μόνον αυτή της απέμεινε…
Ζ.
