Τα αδιέξοδα της Τουρκίας και η τακτική κλιμάκωση της έντασης – Όταν απάντησε ο τηλεφωνητής στον Ιωαννίδη: «Τέτοιο άτομο δεν υπηρετεί στην Πρεσβεία των ΗΠΑ»
Ένας φίλος, που ήταν για χρόνια κοντά στον Αριστοτέλη Ωνάση, μου εξιστόρησε ένα περιστατικό.
Ο μεγάλος εκείνος Ελληνας του είχε εκμυστηρευτεί ότι ο ταξίαρχος Ιωαννίδης την άνοιξη του 1974 είχε πει στον ίδιο:
«Θα γίνουν καλά πράγματα για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Θα πάρουμε τη Βόρειο Ηπειρο και την Κύπρο. Εχουμε τη στήριξη των ΗΠΑ. Μόνο που μου ζητάνε να βγάλω από τη μέση τον Μακάριο, γιατί είναι εμπόδιο σ’ αυτά τα σχέδια».
Τότε ο πανέξυπνος Καππαδόκης και όχι Σμυρνιός γύρισε και του είπε:
«Και γιατί σου ζητάνε να το κάνεις εσύ και δεν το κάνουν οι ίδιοι; Γιατί πρέπει να το κάνεις εσύ;»
Ο Ιωαννίδης δεν άκουσε τον Ωνάση και έκανε το προδοτικό πραξικόπημα, που άνοιξε τον δρόμο για τον Αττίλα και την κατάληψη του 40% της Μεγαλονήσου.
Οταν ήμουν ανθυπίλαρχος, το 1981, στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων, διοικητής ήταν ο τότε ταξίαρχος Νικόλαος Γρυλάκης.
Σε μια από τις συγκεντρώσεις της Παρασκευής μιλώντας σε όλους τους ανθυπιλάρχους μας είπε την εξής ιστορία:
«Οταν ο ταξίαρχος Ιωαννίδης έκανε το προδοτικό πραξικόπημα, είχε πάρει διαβεβαιώσεις από κάποιον αξιωματούχο της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα ότι δεν πρόκειται να αντιδράσει η Τουρκία.
Τις ημέρες που άρχισαν οι Τούρκοι να συγκεντρώνουν στρατεύματα στη Μερσίνα, ο Αμερικανός… αξιωματούχος συνέχισε να διαβεβαιώνει ότι πρόκειται για ασκήσεις.
Οταν ξεκίνησαν οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί και άρχισε η απόβαση, ο Ιωαννίδης εξοργισμένος αναζήτησε τον Αμερικανό αξιωματούχο στην πρεσβεία, για να του διαμαρτυρηθεί γιατί δεν τήρησε τις υποσχέσεις και τις διαβεβαιώσεις.
Ομως η απάντηση που πήρε από τον τηλεφωνητή της πρεσβείας ήταν “δεν υπηρετεί τέτοιο άτομο στην πρεσβεία μας, κύριε…” και του έκλεισε το τηλέφωνο».
Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι μας και κυρίως τη γνωρίζουν οι συγγενείς των χιλιάδων θυμάτων και αγνοουμένων, οι δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες των Κατεχομένων και ολόκληρος ο Ελληνισμός, που κουβαλάει τις μνήμες της εισβολής και τον πόνο της συνεχιζόμενης κατοχής του 40% της Κύπρου.
Οι μέρες που ζούμε θυμίζουν σκηνικό ανωμαλίας.
Η Ελλάδα είναι μια ημικατεστραμμένη χώρα, ο κοινωνικός ιστός έχει διαλυθεί, το κράτος έχει τεθεί στην υπηρεσία των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, των ΜΚΟ, των αλληλέγγυων και των κάθε είδους μπουκαδόρων, και φυσικά τα αδιέξοδα στην οικονομία παραμένουν.
Την ίδια στιγμή η πολιτική των ανοικτών συνόρων και οι καταστροφικοί χειρισμοί στο Προσφυγικό, μεταξύ αυτών και η αποδοχή της περίεργης εμπλοκής του ΝΑΤΟ στο θέμα αυτό, στην κυριολεξία έχουν οδηγήσει στη γεωπολιτική περιθωριοποίηση την πατρίδα μας στη διεθνή σκηνή, ακόμα και στη σκηνή της δικής μας Ε.Ε., και στην κατάρρευση το οικοδόμημα των επιχειρημάτων μας στο Αιγαίο, σε μια περίοδο όπου η ρευστότητα και η αστάθεια στη Μέση Ανατολή τείνουν να επεκταθούν στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο.
Η Τουρκία, τρομοκρατημένη υπό το φάσμα της κουρδικής απειλής, προσπαθεί να πιαστεί απ’ όπου μπορεί κι απ’ όπου βρει, ενώ έχει θέσει ως κυρίαρχο στόχο την εξομάλυνση των σχέσεών της με την Αίγυπτο, τη Ρωσία, το Ισραήλ, ακόμα και τον ίδιο τον Ασαντ.
Σε μια τέτοια περίοδο, όπου φυσιολογικά θα έπρεπε να παρατηρείται ύφεση, η Τουρκία προβαίνει σε μια πρωτοφανή κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο, με επαναλαμβανόμενες υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά του Αιγαίου επί τέσσερις συνεχόμενες ημέρες, λες και οι Τούρκοι και κάποιοι άλλοι περιμένουν έναν Ελληνα να καταρρίψει ένα τουρκικό αεροσκάφος, για να ακολουθήσει στη συνέχεια το σενάριο που είδαμε να παίζεται στην Κύπρο το 1974, με τις παραλλαγές που απαιτούν η γεωπολιτική συγκυρία και η γεωγραφική ιδιαιτερότητα του αιγαιακού χώρου.
Προσοχή, αδέλφια, οι ελληνοτουρκικές κρίσεις πάντα, μα πάντα, σχεδιάστηκαν σε ξένα γραφεία και στη συνέχεια οι σχεδιαστές έψαξαν τους δράστες σε Τουρκία και Ελλάδα, για να τις υλοποιήσουν.
Προσοχή…
Σάββας Καλεντερίδης
