Αναμένονται φέτος πολλοί τουρίστες, κυρίως από Βουλγαρία και Τουρκία – Όμως μένουν πολλά ακόμη να κάνουμε για να εδραιώσουμε το Τουριστικό ρεύμα προς την ακριτική μας περιοχή – Ξεκινούν οι πτήσεις από την Αγία Πετρούπολη
Αύξηση αναμένεται να παρουσιάσει την φετινή χρονιά ο τουρισμός στην Ελλάδα, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, γεγονός ιδιαίτερα θετικό στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας. 
Έτσι λοιπόν και στον Έβρο, αναμένονται και φέτος πολλοί τουρίστες, κυρίως από τις γειτονικές χώρες, Τουρκία και Βουλγαρία.
Για ποιο λόγο όμως επιλέγουν οι άνθρωποι αυτοί την περιοχή μας; Δυστυχώς, μόνο και μόνο επειδή είναι κοντά.
Ακούγεται σκληρό, αλλά δυστυχώς, πέρα από τις παραλίες, δεν έχουμε τίποτα απολύτως να δείξουμε στους τουρίστες.
Ή μάλλον -πιο σωστά- έχουμε πολλά, αλλά δεν μπορούμε, ίσως και να μη θέλουμε.
Και για να το κάνουμε πιο κατανοητό, ας χρησιμοποιήσουμε ορισμένα παραδείγματα αναξιοποίητων αξιοθέατων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πόλο έλξης πολύ περισσότερων επισκεπτών.
Στον οικισμό της Μάκρης, – ο οποίος είναι κατά γενική ομολογία από τους πλέον τουριστικούς του Έβρου- , υπάρχει ένα μνημείο της παγκόσμια μυθολογίας, η Σπηλιά του Κύκλωπα, της Οδύσσειας του Όμηρου, η οποία παρεμπιπτόντως διδάσκεται στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια σχεδόν όλου του κόσμου, και δυστυχώς στη χώρα μας, παραμένει αναξιοποίητη.
Οι περισσότεροι από εμάς, δεν ξέρουν καν, που βρίσκεται. Και στην περίπτωση που καταφέρουν να την επισκεφτούν θα αντικρύσουν κάθε λογής σκουπίδια και βρωμιά.
Ένα μέρος που κανονικά θα έπρεπε να σφύζει από τουρισμό και καταστήματα – περίπτερα με αναμνηστικά, μινιατούρες, και κάθε είδους σουβενίρ, είναι εδώ και χρόνια παρατημένο και αφημένο στη μοίρα του.
Ένα άλλο, χαρακτηριστικό παράδειγμα, το νησί της Σαμοθράκης, με την παγκοσμίου φήμης Νίκη, τα πανέμορφα άγρια δάση και τους καταρράκτες.
Ενδεικτικό της χαμηλής επισκεψιμότητας του νησιού είναι το γεγονός ότι ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες, υπάρχει μόνο ένα δρομολόγιο πλοίου ημερησίως!
Βέβαια, εδώ προκύπτει και ένα άλλο ζήτημα: Ας υποθέσουμε ότι έρχονται περισσότεροι τουρίστες, έχουν κάπου να μείνουν;
Γιατί, η Αλεξανδρούπολη έχει ναι μεν αρκετά ξενοδοχεία, τι γίνεται όμως, παραπέρα, έξω από την πόλη;
Πόσα ξενοδοχεία υπάρχουν από την περιοχή του Νοσοκομείου μέχρι για παράδειγμα τη Μεσημβρία; Μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Δημοτικά Κάμπινγκ; Ένα, στην Αλεξανδρούπολη, και μάλιστα σε σημείο που πλέον έχει ενσωματωθεί με την πόλη, όπως αυτή αναπτύσσεται προς τα δυτικά.
Τι να τους κάνουμε λοιπόν τους τουρίστες όταν δεν μπορούμε να τους εξυπηρετήσουμε; Και για να μην είμαστε άδικοι, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η Δημοτική Αρχή κάνει φιλότιμες προσπάθειες για να προσελκύσει ξένους επισκέπτες, όπως η αδελφοποίηση με την Αγία Πετρούπολη, οι αεροπορικές πτήσεις από και προς την Ρωσία που ξεκινούν το καλοκαίρι, και φυσικά η ανέγερση της εκκλησίας Ρώσικου τύπου.
Θέλγητρα για τους τουρίστες υπάρχουν. Αυτό που λείπει είναι η αξιοποίηση και η προβολή τους και φυσικά οι υποδομές.
Και εκεί πρέπει να στοχεύουν οι προσπάθειες όλων, ειδάλλως, το μόνο που μπορούμε να προβάλλουμε ως περιοχή είναι (δυστυχώς) η θάλασσα και οι ταβέρνες.
Νίκος Τσακιρόπουλος
***
Σημείωση Ε.Θ.:
Είναι πολλά αυτά που πρέπει να κάνουμε για να εδραιωθεί το Τουριστικό ρεύμα προς την ακριτική μας περιοχή.
Πολλά και μικρά, που δεν χρειάζονται μεγάλες δαπάνες.
Όμως ήδη ανακύπτει το θέμα της αύξησης της Ξενοδοχειακής υποδομής της Αλεξανδρούπολης, σύμφωνα και με την μελέτη της Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας-Θράκης.
Που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, χωρίς την ενίσχυση της Πολιτείας.
Πιστεύουμε ακράδαντα, πως μπορούν να γίνουν μεγάλα βήματα, αν αξιοποιήσουμε τον ιατρικό και θρησκευτικό τουρισμό.
Τα ιαματικά Λουτρά της Τραϊανούπολης και τις Σαμοθράκης, περιμένουν.
Σ.Κ.
