Τί θα ψηφίσουν αύριο οι Βρετανοί; – Ο θάνατος της Τζο Κοξ θα παίξει ρόλο… “Ιφιγένειας”; – Η Βρετανία μπορεί και χωρίς την “Ε.Ε.” – Τί θα σημαίνει το BREXIT για τους Έλληνες;
Το σύνολο των Λαών της Ευρώπης είναι προβληματισμένο για την πορεία που θα έχει η “Ευρωπαϊκή Ένωση”, σε περίπτωση που αύριο Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016, αποφασίσουν οι Βρετανοί, την έξοδο της χώρας τους από την Ε.Ε.
Κατ’ αναλογίαν ο προβληματισμός αυτός θα πρέπει στον ίδιο βαθμό, να απασχολεί και τους Έλληνες, πολίτες της Ευρώπης.
Μόνο που οι Έλληνες περί άλλων τυρβάζουν σήμερα, όπως για παράδειγμα για τον εκλογικό νόμο που μαγειρεύει η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Για την Βρετανία, σκασίλα μας.
Όμως το αυριανό Δημοψήφισμα στην Βρετανία έχει πολλαπλή ανάγνωση και νομίζουμε πως ορισμένες παραμέτρους, πρέπει να τις γνωρίζουμε.
Κατ’ αρχήν πρέπει να τονισθεί ότι κύρια αιτία της πρότασης του BREXIT, είναι η Αγανάκτηση των Βρετανών έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συμπεριφέρεται προσβλητικά έναντι των κρατών-μελών της, με μία απέραντη γραφειοκρατία, που έχει ξεπεράσει ακόμη κι αυτή που ίσχυε στην Σοβιετική Ένωση, και το χειρότερο, τις αποφάσεις που χαράσσουν το μέλλον της Ευρώπης τις λαμβάνει η “Κομισιόν” δηλ. μία περίεργη επιτροπή από μη εκλεγμένους ανθρώπους.
Οι Βρετανοί σήμερα αισθάνονται προσβεβλημένοι από τις μεθόδους που έχει επιβάλλει η Γερμανία του Σόϋμπλε στην όλη λειτουργία της Ε.Ε. και δίκαια, μπορούμε να πούμε, άγονται στο εγχείρημα της εξόδου από την παρηκμασμένη, όπως λένε, οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μίας Ένωσης που δεν είναι αυτό που οραματίσθηκαν και ήθελαν οι Λαοί της Ευρώπης.
Ας μην ξεχνούμε ότι η Βρετανία είναι μία υπερδύναμη, αφού αποτελεί μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, διαθέτει πυρηνικά όπλα που μπορεί να διασπείρει προς κάθε σημείο του ορίζοντα, έχει προνομιακούς και βεβαίως ιστορικούς δεσμούς με τις ΗΠΑ, αποτελεί Κοινοπολιτεία 53 χωρών, και διαθέτει το δικό της ακόμη ισχυρό νόμισμα, στην ζώνη της Στερλίνας.
Στο ερώτημα λοιπόν εάν η Βρετανία μπορεί να ζήσει και χωρίς την Ε.Ε., η απάντηση είναι θετική, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν οικονομικές επιπτώσεις από την έξοδό της από την Ευρώπη.
Όπως για παράδειγμα για τις αυτοκινητοβιομηχανίες, που τα προϊόντα τους θα πάψουν να έχουν το σήμα “EU” και θα υπόκεινται πλέον σε δασμούς.
Δύο ημέρες πριν το κρίσιμο δημοψήφισμα, τα ποσοστά που δίνονται στις δύο πλευρές είναι περίπου ίσα.
Αν και η δολοφονία της Βουλευτίνας των Εργατικών Τζο Κοξ, μάλλον φαίνεται πως θα παίξει ρόλο… “Ιφιγένειας” για την μεταστροφή του κλίματος υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ενωμένη Ευρώπη.
Πάντως το γεγονός ότι μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα, η ενταξη της οποίας στην ΕΟΚ, κατά την δεκαετία του ’70, είχε χαιρετιστεί με ενθουσιασμό, θέτει ζήτημα αποχωρήσεως, είναι αφ’ εαυτού σοβαρή ρωγμή για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Μια ρωγμή που δεν θα επουλωθεί από ένα «Bremain» στο αυριανό δημοψήφισμα. Πόσο μάλλον εάν ακόμη και το θετικό αποτέλεσμα έλθει με την μικρή διαφορά πού προβλέπεται.
Είναι γεγονός ότι οι Βρετανοί ανέκαθεν δυσανασχετούσαν.
Στην δεκαετία του ’80 είχαν καταγγείλει τις σπατάλες της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.
Όλοι ενθυμούνται την Μάργκαρετ Θάτσερ να απαιτεί περικοπές τονίζοντας: «Θέλω πίσω τα λεφτά» της Βρετανίας.
Η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει και άλλες ρωγμές, αν δεν αποφασίσει στροφή προς την πραγματικότητα.
Η «εμβάθυνση» δομών και πολιτικών οδηγεί σε προβλήματα και όχι σε λύσεις.
Την ίδια στιγμή, δημοσκοπήσεις που έγιναν στις πολυπληθέστερες χώρες της Ε.Ε., δεικνύουν ότι οι περισσότεροι των κατοίκων τους επιθυμούν παραμονή της Βρετανίας στην Ε.Ε.
Ειδικότερα, υπέρ της παραμονής τάσσονται το 54% των Γερμανών, το 55% των Ιταλών, το 61% των Πολωνών και το 64% των Ισπανών.
Μόνον στην Γαλλία το ποσοστό αυτό είναι κάτω του 50%, για την ακρίβεια 41%.
Σε κάθε χώρα πάντως, είναι σημαντικά λιγότεροι όσοι επιθυμούν την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Και στην Γαλλία ακόμη ευθέως υπέρ της εξόδου τάσσεται το 25%, στην Γερμανία το 20%, στην Ιταλία το 22%, στην Πολωνία το 14%και στην Ισπανία το 15%.
Και η Ελλάδα; Είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του BREXIT;
Υπάρχει από την Κυβέρνησή μας, ο ελάχιστος σχεδιασμός;
Ή θα αφεθούμε σε ένα πιθανό ντόμινο αποχωρήσεως, ως ο επόμενος αδύνατος κρίκος;
Σ.Κ.
