Είναι τόσο μεγάλη η φορολογική επιβάρυνση των πολιτών, ώστε δεν έχουν πλέον δυνατότητα να ανταποκριθούν στις οφειλές τους – Αυτό δεν το αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι που μας κυβερνούν;
Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά. Οι ληξιπρόθεσμες όφειλες προς το δημόσιο από ανείσπρακτους φόρους, αυξάνονται με ρυθμό ενός δισεκατομμυρίου ευρώ τον μήνα!
Αυτό δε, όταν το συνολικό ποσό πού έχει προβλεφθεί να εισπράξει εφέτος από φόρους το δημόσιο είναι 45 δις ευρώ.
Δηλαδή περίπου 1 στα 4 ευρώ που πρέπει να εισπραχθούν, δεν εισπράττονται!
Άραγε γιατί συμβαίνει αυτό; Έγιναν ξαφνικά όλοι οι Έλληνες «μπαταχτσήδες» έναντι της εφορίας; Μάλλον όχι.
Αυτό που συμβαίνει είναι πώς η πλειονότης των πολιτών αδυνατεί να καταβάλει τους δυσβάστακτους φόρους και αναγκάζεται να αφήνει ένα μικρό ή μεγάλο τμήμα τους ανεξόφλητο.
Εξ’ ου και η ραγδαία αύξησις των ληξιπροθέσμων οφειλών. Πρόκειται για πλήρες αδιέξοδο, τόσο για τους οφειλέτες που αδυνατούν να πληρώσουν, όσο και για το δημόσιο.
Όμως το αδιέξοδο ανάγεται στους φόρους. Είναι τέτοια η φορολογική επιβάρυνσης των πολιτών, ώστε οι περισσότεροι δεν έχουν την δυνατότητα να ανταποκριθούν στις οφειλές τους. Αυτό δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται οι κυβερνώντες.
Και αν το αντιλαμβάνονται, πάντως αδιαφορούν. Η παχυδερμία -ναι η παχυδερμία- με την οποία έχουν αυξήσει όλους τους φόρους δεν περιγράφεται. Δεν τους καίγεται καρφί για το αν οι υπόχρεοι μπορούν να πληρώσουν.
Η αύξηση του φόρου εισοδήματος και της προκαταβολής φόρου για τους ελεύθερους επαγγελματίες ισοδυναμεί με δήμευση του προϊόντος του κόπου τους.
Που ακούσθηκε να πρέπει να καταβάλλει κάποιος πού εργάζεται σκληρά, ακόμη και τα 2/3 του εισοδήματος του στην εφορία;
Και αν επρόκειτο για εκατοντάδες χιλιάδες για εκατομμύρια ευρώ, με την σοσιαλιστική λογική ίσως να ήταν ανεκτό. Εδώ όμως πρόκειται για ετήσιο εισόδημα μερικών χιλιάδων ευρώ.
Το ίδιο ισχύει και για τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ). Και σε αυτόν είναι υπερβολικό το ποσοστό που καλείται να καταβάλει στην εφορία κάθε επαγγελματίας.
Σχεδόν το 1/4 σε κάθε συναλλαγή. Άραγε πώς νομιμοποιείται το κράτος να αποστερεί από επιχειρήσεις και επαγγελματίες τόσο μεγάλο τμήμα του τζίρου τους;
Πρόκειται περί κλοπής. Αν υπήρχε ανταποδοτικότης, ίσως να ήταν αποδεκτό. Όμως εδώ το κράτος βάζει χέρι στα ταμεία των επιχειρήσεων.
Όσο για τον ΕΝΦΙΑ, τα είχε πει όλα προ διετίας στην Θεσσαλονίκη ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.
Είχε χαρακτηρίσει ως απαράδεκτη την φορολόγηση των ακινήτων βάσει πλασματικών αντικειμενικών αξιών, είχε δηλώσει ότι ο ΕΝΦΙΑ δεν διορθώνεται, άλλα καταργείται και είχε διαβεβαιώσει ότι θα αναπροσήρμοζε τις αντικειμενικές αξίες κατά 30%-35%, ώστε να προσεγγίσουν κάπως τις εμπορικές αξίες.
Ενόσω δεν έγινε τίποτε από αυτά, ο ΕΝΦΙΑ ισοδυναμεί με δήμευση περιουσίας.
Που λοιπόν να βρουν τα λεφτά οι φορολογούμενοι, για να καταβάλλουν όλους αυτούς τους φόρους;
Να τα γεννήσουν δεν μπορούν. Όποτε απλά δεν πληρώνουν. Εξ ου και η αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο κατά 1 δις ευρώ τον μήνα.
Το αδιέξοδο είναι πλήρες.
Ζ.
