Σχεδόν κανένας πρωθυπουργός δεν κέρδισε από τους ανασχηματισμούς, στους οποίους προέβη – Όταν χάνεται πολύτιμος χρόνος και τα Υπουργεία παραλύουν
Στα σοβαρά δημοκρατικά κράτη, ανασχηματισμοί κυβερνήσεων γίνονται σπανίως.
Ο Πρωθυπουργός διορίζει τους υπουργούς, οι οποίοι κατά κανόνα παραμένουν στην θέση τους καθ’ όλο το διάστημα της κυβερνητικής θητείας.
Και μόνον αν κάποιοι έχουν αποτύχει κραυγαλέα, αντικαθίστανται κατά την διάρκεια της θητείας τους.
Ευρύτεροι ανασχηματισμοί συνήθως γίνονται όταν έχουν μεσολαβήσει εκλογές και έχει επανεκλεγεί ο ίδιος Πρωθυπουργός.
Αν ο λαός έχει εκδηλώσει την αποδοκιμασία του για κάποια μέλη του υπουργικού συμβουλίου, τότε ο Πρωθυπουργός έχει δημοκρατική υποχρέωση να τα αντικαταστήσει.
Και προβαίνει σε ανασχηματισμό κατ’ επιταγήν της λαϊκής ετυμηγορίας. Αλλά αυτό γίνεται μετά την πρώτη κυβερνητική θητεία.
Στην Ελλάδα, η έννοια του ανασχηματισμού έχει εκφυλισθεί. Μόλις ένας πρωθυπουργός αισθανθεί την πίεση της κοινής γνώμης για την πολιτική πού ακολουθεί, το πρώτο πράγμα που σκέπτεται είναι να προβεί σε ανασχηματισμό τής Κυβερνήσεως του, ώστε να επωμισθούν το πολιτικό κόστος οι απερχόμενοι υπουργοί και να δοθεί η ψευδαίσθηση της ανανεώσεως, έστω και αν η πολιτική παραμένει η ίδια.
Εν τούτοις, σχεδόν κανένας πρωθυπουργός δεν κέρδισε από τους ανασχηματισμούς στους οποίους προέβη.
Το πλέον πρόσφατο παράδειγμα ήταν ο ανασχηματισμός που έκανε ο Α. Σαμαράς τον Ιούνιο του 2014.
Παρ’ ότι ήταν δικαιολογημένος, δεδομένου ότι έχουν προηγηθεί οι ευρωεκλογές του Μαΐου, δεν βελτιώθηκε κάτι στην Κυβέρνηση.
Οι επιλογές ήταν μάλλον ατυχείς και επιτάχυναν την πολιτική φθορά της Κυβερνήσεως.
Οι συχνοί ανασχηματισμοί έχουν μία σημαντική παρενέργεια.
Το έργο του απερχόμενου υπουργού παραμένει ημιτελές. Και μέχρι να προσαρμοσθεί στην θέση του ο νέος υπουργός χάνεται πολύτιμος χρόνος, αφού το υπουργείο παραλύει. Μάλιστα αν ο νέος υπουργός θέλει να μεταβάλει την πολιτική του προκατόχου του στην μέση της κυβερνητικής θητείας, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα.
Η μόνη περίπτωση κατά την οποία δικαιολογείται αλλαγή υπουργού ακόμη και λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, είναι αν η πολιτική του προκαλεί ζημιά.
Όπως στην περίπτωση του πρώτου υπουργού Οικονομικών της Κυβερνήσεως Τσίπρα, για τον οποίο θα έλεγε κανείς ότι ό Πρωθυπουργός μάλλον άργησε να τον αντικαταστήσει.
Αν είχε αποπέμψει τον κ. Βαρουφάκη νωρίτερα, πολλά θα είχαν αποφευχθεί.
Τώρα λοιπόν, παρ’ ότι η Κυβέρνηση Τσίπρα έχει συμπληρώσει μόλις ένα έτος από την επανεκλογή της και τον τότε ανασχηματισμό της, ο Πρωθυπουργός προχωρεί σε νέο ανασχηματισμό, που κατά τις πληροφορίες θα είναι σαρωτικός,
Άραγε τί σημαίνει αυτό; Ότι ό Πρωθυπουργός ομολογεί πως οι υπουργοί που θα αντικατασταθούν έχουν αποτύχει;
Και αν ναι, γιατί τους διατήρησε στην θέση τους μέχρι τώρα;
Η αλήθεια είναι πως ο κ. Τσίπρας θα προβεί στον ανασχηματισμό για λόγους καθαρά επικοινωνιακούς.
Δηλαδή για το θεαθήναι…
Ζ.
