Οι Κυβερνήσεις επαυξάνουν διαρκώς την γραφειοκρατία, για να μουντζουρώνουν χαρτιά, οι οπαδοί που διορίζουν – Έχει αυξηθεί η διοικητική διαφθορά – Αλλά το Ελληνικό Δημόσιο δεν ευθύνεται για τίποτα
Στη χώρα μας όλοι καταφέρονται κατά της γραφειοκρατίας, που πνίγει το ελληνικό δημόσιο, δυσχεραίνει την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, επιβαρύνει τις συναλλαγές, ανεβάζει το κόστος κάθε ενέργειας επιχειρήσεων και πολιτών, και έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια πολύτιμου χρόνου και την ταλαιπωρία πολλών ατόμων.
Την γραφειοκρατία την παράγει το κράτος: το κοινοβούλιο που ψηφίζει νόμους, που αυξάνουν τα εκάστοτε απαιτούμενα πιστοποιητικά για κάθε ενέργεια, η άδεια”τα υπουργεία με την έκδοση διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων σε εκτέλεση νόμων, πού επαυξάνουν τον αριθμό των απαιτούμενων «χαρτιών»-πιστοποιητικά, άδειες διαφόρων υπηρεσιών.
Η Τράπεζα της Ελλάδος, με την έκδοση αποφάσεων, υποχρεωτικής εφαρμογής για τις εμπορικές τράπεζες, προς διασφάλιση των συναλλαγών.
Αποφάσεις άλλων υποδεέστερων κρατικών αρχών και ερμηνευτικές εγκύκλιοι συνταξιοδοτικού, φορολογικού, τελειωνειακού και άλλου ποικίλου περιεχομένου.
Και τέλος οδηγίες και αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ως γνωστό έχουν υποχρεωτική εφαρμογή σε όλες τις χώρες μέλη.
Αλλά το χαρτοβασίλειο δεν σταματά εδώ: ανά πάσα στιγμή μπορεί να επέμβει ή δασική υπηρεσία και να χαρακτηρίσει δασική μία αστική έκταση -βλέπε επένδυση στο Ελληνικό-ή η αρχαιολογική υπηρεσία να θεωρήσει αρχαιολογικού ενδιαφέροντος τους αεροδιαδρόμους του τέως αεροδρομίου στο Ελληνικό, ή το οικόπεδό σας.
Δεν υπάρχει ασφάλεια δικαίου, αφού οι παραπάνω υπηρεσίες μπορούν, όπως και η πολεοδομία, να θεωρήσουν δασική, αρχαιολογική μία έκταση, ή αυθαίρετη μία κατασκευή.
Ήδη το αρμόδιο υπουργείο προωθεί νέο νόμο, για την αναγνώριση, επί πληρωμή, αυθαιρέτων κτισμάτων, που έγιναν γιατί δεν υπήρχε επίβλεψη και έλεγχος από τις αρμόδιες πολεοδομίες.
Και επειδή το ελληνικό δημόσιο δεν ευθύνεται ποτέ για τίποτε, τη νύφη την πληρώνουν πάντα οι πολίτες, άτομα, επιχειρήσεις και επενδυτές, επειδή οι δημόσιες υπηρεσίες δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους και κυρίως επειδή δεν υπάρχει συντεταγμένο και οργανωμένο κράτος.
Τη γραφειοκρατία την αυξάνουν επίτηδες οι κυβερνήσεις και οι επικεφαλής των δημόσιων υπηρεσιών γραφειοκρατίας, για να μπορούν να αυξάνουν τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων, διορίζοντας διά της νομίμου οδού -διαγωνισμοί ΑΣΕΠ- ή παράνομα, συμβασιούχους, μετακλητούς, εποχιακούς κ.λπ.
Έτσι με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981, οι δημόσιοι υπάλληλοι από 250.000 έγιναν 450.000 και σταδιακά μέχρι την πτώχευση το 2010 ξεπέρασαν τις 750.000 και μαζί με τους συμβασιούχους το 1 εκατομμύριο.
Γι’ αυτό οι κυβερνήσεις επαυξάνουν διαρκώς τη γραφειοκρατία, για να μουτζουρώνουν χαρτιά οι οπαδοί πού διορίζουν.
Χάρη στον έλεγχο των δανειστών και στην επιμονή τους, μάθαμε τον αριθμό των τακτικών δημοσίων υπαλλήλων και των συμβασιούχων και περιορίστηκαν ήδη οι τακτικοί στις 650.000, ενώ αγνοείται ο πραγματικός αριθμός των συμβασιούχων, που υπολογίζονται στις 100-200.000 άτομα.
Εξάλλου τη γραφειοκρατία επαυξάνουν και συντηρούν η άγνοια, η έλλειψη γνώσεων και η ευθυνοφοβία πολλών δημοσίων υπαλλήλων, που επιζητούν τη διασφάλισή τους με όλο και περισσότερα χαρτιά.
Η αντίληψη αυτή έχει μεταδοθεί και στην τοπική αυτοδιοίκηση, ουσιαστικά σε όλο τον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα-ΔΕΚΟ συν νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου.
Παράλληλα έχει αυξηθεί η διοικητική διαφθορά, που ουσιαστικά υποθάλπουν οι κυβερνήσεις, για ψηφοθηρικούς λόγους, ενώ η κυβέρνηση των Σύριζα-Ανέλ, επανέφερε στην ενεργό υπηρεσία πληθώρα επίορκων δημοσίων υπαλλήλων.
Στις δημόσιες υπηρεσίες όλοι επιθυμούν και προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν μικρό τομέα, τού οποίου να προΐστανται και να έχουν έστω έναν υφιστάμενο.
Αυτό σημαίνει πριν από τη χρεωκοπία, συνεχή αύξηση του προσωπικού, που δεχόντουσαν οι κυβερνήσεις για να διορίζουν τους ψηφοφόρους τους, αδιαφόρως των πραγματικών αναγκών.
Όλα αυτά κατέληγαν σε έναν σκληρό και ατελείωτο ανταγωνισμό διορισμών, μεταξύ των δύο κομμάτων -ΠΑΣΟΚ, ΝΔ- που εναλλάσσονταν στην εξουσία.
Πολλές φορές η γραφειοκρατία επαυξάνεται για ρουσφετολογικούς λόγους: π.χ. η επιβολή έκδοσης από μηχανικό πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης, κατά τη μεταβίβαση ακινήτων, που δεν έχει καμμιά χρησιμότητα, αλλά θεσπίστηκε για να δοθεί δουλειά στους μηχανικούς.
Τελικά οι συμβολαιογράφοι έγιναν τα τελευταία χρόνια αποδέκτες μίας ασύλληπτης γραφειοκρατίας, που ταλαιπωρεί αυτούς και τους συναλλασσόμενους πολίτες.
Οι περιπτώσεις αυτές θυμίζουν τις απίθανες ειδικότητες πού προσλαμβάνονται στη δημόσια εκπαίδευση, απλά και μόνο για να μπουν κάποιοι στο δημόσιο.
Τα τελευταία χρόνια, με την κομμουνιστική κυβέρνηση, οι επενδυτές δεν ταλαιπωρούνται μόνο από την καλπάζουσα γραφειοκρατία, αλλά και από τις ιδεοληπτικές εμμονές υπουργών και κομματικών στελεχών, σε σημείο που η προσπάθεια επένδυσης να καταντά εφιάλτης. Γι’ αυτό και δεν γίνονται επενδύσεις.
Η μείωση του κράτους και της γραφειοκρατίας είναι έργο μιας άλλης κυβέρνησης.
Παναγιώτης Μποκοβός
Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών,
πρώην Υφυπουργός Οικονομικών
