Ανοίγει ο “Ασκός του Αιόλου” με το Ν/Σ της Κυβερνήσεως, για την “Τουρκική Ένωση Ξάνθης” – Μετά το 1922, οι Θρακιώτες θα γνωρίσουν κι άλλη προσφυγιά;
Η μεγάλη κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας, δεν είναι μόνον οικονομική.
Είναι και κρίση των Αξιών, εκείνων που στήριξαν τους Έλληνες, ακόμα και στα δύσκολα χρόνια της μακροχρόνιας δουλείας τους, μέχρι το 1821.
Κυρίως όμως είναι κρίση διανοητική, κρίση της λογικής, που φαίνεται πως έχει χαθεί.
Διαβάζουμε αναλύσεις και λόγια ικανοποίησης, από Αθηναίους δημοσιογράφους για το επιτυχημένο όπως το χαρακτηρίζουν, δημοψήφισμα των Κούρδων, που έχει στόχο την δημιουργία του Ανεξάρτητου Κράτους, του Κουρδιστάν, και συνακόλουθα, όπως προβλέπουν, οδηγεί στον διαμελισμό του Κράτους της Τουρκίας.
Έχουμε ακόμη και μερίδα του Τύπου, που δημοσιεύει αντίστοιχες Προφητείες, Πατέρων της Εκκλησίας μας “Ο καιρός γαρ εγγύς” κ.λπ., κ.λπ.
Θα θέλαμε και εμείς να διακατεχόμασταν από το ίδιο κλίμα ευφορίας, αλλά η αμείλικτη πραγματικότητα, μας αναγκάζει να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί απέναντι στις επερχόμενες εξελίξεις.
Και εξηγούμε το γιατί:
Πριν από δέκα (10) περίπου χρόνια η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ χρησιμοποίησε τον σημερινό τίτλο του άρθρου μας, δημοσιεύοντας την Έκθεση του Αμερικανικού Ινστιτούτου Γεωστρατηγικών Αναλύσεων STRATFORT, που έκανε από τότε λόγο για το “Αντίδωρο” της Θράκης (με τμήμα και της Βουλγαρίας) προς την Τουρκία, έναντι των εδαφών που θα χάσει από την σχεδιαζόμενη δημιουργία του Ανεξάρτητου Κουρδικού Κράτους.
Έκτοτε τα σχέδια στον χώρο της Μέσης Ανατολής ξετυλίχθηκαν συστηματικά, με την “Αραβική Άνοιξη”, την βοήθεια των ΗΠΑ προς τους Τζιχαντιστές του ISIS, τις εκτελέσεις του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ και του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη κ.λπ., κλπ., καθώς και με άλλα γεγονότα που ζήσαμε.
Αν η Ελλάδα συνόρευε π.χ. με Σκανδιναβικές Χώρες, τα δρώμενα στην Μέση Ανατολή, θα μας άφηναν κατά πάσα πιθανότητα, παγερά αδιάφορους.
Όμως η Πατρίδα μας βρίσκεται δυστυχώς στο “μάτι του Κυκλώνα”.
Και τα όσα συμβαίνουν στο Κουρδιστάν, μας αφορούν άμεσα.
Βλέπουμε λοιπόν την εγκατάλειψη της Θράκης, την ερήμωση των χωριών μας, την αύξηση ροών των Ασιατών Μουσουλμάνων Λαθρο-προσφύγων, την πλήρη αποβιομηχάνιση του τόπου μας, την φυγή των εντοπίων Επιχειρήσεων στην Βουλγαρία, και προ πάντως παρακολουθούμε την συστηματική αδράνεια της Ελληνικής Πολιτείας, εδώ στην Θράκη, έναντι των πρακτικών που εφαρμόζει η Άγκυρα, που μιλά για τα “σύνορα της καρδιάς μας”, που φθάνουν μέχρι την Θεσσαλονίκη.
Βλέπουμε ακόμα την εγκατάλειψη, χωρίς εξοπλισμούς, των Ενόπλων μας Δυνάμεων, αλλά και τις Εγκυκλίους του Υπουργού Εσωτερικών κ. Πάνου Σκουρλέτη, να μην παρελάσουν την 28η Οκτωβρίου φέτος, τα… Τάγματα Εθνοφυλακής, την ώρα που έχουμε ανάγκη για περαιτέρω οργάνωση της Παλλαϊκής Άμυνας.
Τέλος, και το σπουδαιότερο, βλέπουμε την Νομική κάλυψη που ετοιμάζει ο Υπουργός για το θέμα της “Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης”, που ουσιαστικά ανοίγει τον “Ασκό του Αιόλου” εδώ στην Θράκη.
Πρέπει να συμμορφωθούμε, λέγει η Κυβέρνηση με την Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Όμως γιατί η Ελλάδα παρουσιάσθηκε νομικώς απαράδεκτη κατά την συζήτηση και το σπουδαιότερο, γιατί δεν άσκησε Έφεση κατά της Αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου;
Έχουμε μήπως κάποιον σχεδιασμό σε εξέλιξη;
Και πραγματικά, γινόμαστε έξω φρενών γιατί η Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν μπορεί να είναι υπέρτερη της Συνθήκης της Λωζάνης που ορίζει Μουσουλμανική Μειονότητα και όχι Τουρκική στην Θράκη, και την οποία Συνθήκη, που υπέγραψε ακόμα και η Ιαπωνία, επικαλείται σήμερα ο κ. Ερντογάν έναντι του Κουρδιστάν.
Όπως βεβαίως δεν μπορεί να είναι υπέρτερη η Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, για την ελεύθερη είσοδο Γυναικών στο Άγιον Όρος, καθ’ όσον έρχεται σε αντίθεση με τους από αιωνίως θεσπισμένους κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Στις 28 Σεπτεμβρίου 1922, η Ελλάδα υπέγραψε την κατάπτυστη Συνθήκη των Μουδανιών, με την οποία ο Ελ. Βενιζέλος παραχώρησε ολόκληρη την Ανατολική Θράκη στην Τουρκία, χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός.
Ας έχουμε το νου μας για να μην βιώσουμε εμείς οι Θρακιώτες, μία νέα προσφυγιά.
Σ. Κ.
