Η συμμαχική νίκη κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εθεμελιώθη από τις θυσίες των Ελλήνων – Άσβεστο παραμένει το ΟΧΙ του ’40- Αιώνια Τιμή και Δόξα
Η 28η Οκτωβρίου 1940 στέκεται σαν ισοδύναμο ιστορικό γεγονός πλάι στους Βαλκανικούς πολέμους και την επανάσταση 
του 1821.
Κατά την ιστορούμενη περίοδο ο ευρωπαϊκός χώρος είχε καταληφθεί από τα Γερμανικά Στρατεύματα καιο άξων Βερολίνου-Ρώμης-Τόκυο απειλούσε να κυριαρχήσει εις ολόκληρο τον κόσμο. Αυστρία, Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία, Νορβηγία, Δάντσιχ είχαν κυριαρχηθεί από την Γερμανία.
Η Πολωνία είχε διαμελισθεί μεταξύ Γερμανίας και ΕΣΣΔ καιη Γαλλία είχε υποταχθείεπίσης στην Γερμανία, αφού είχε δεχθεί το πισώπλατο κτύπημα της Ιταλίας.
Η τελευταία κατέλαβε την Αλβανία από της 7ης Απριλίου 1939 και ήρξατο προετοιμαζομένη ναεπιτεθεί κατά της Ελλάδος.
Ο Έλλην Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς κατέστησε σαφές προς πάντας ότι δεν επεθυμούσε την εμπλοκήν της Ελλάδος εις πολεμικήν σύρραξιν αλλά, εάν εδέχετο επίθεσιν, θαυπερασπίζοντο αι Ένοπλαι Δυνάμεις την εδαφική της ακεραιότητα.
Η Ελλάδα προέβη εις την αμυντικήν οργάνωση τουεδάφους προς την κατεύθυνση της Βουλγαρίας, και από της 7ης Απριλίου 1939 πού κατέλαβε την Αλβανία η Ιταλία και προς τα σύνορα μετά τής Αλβανίας.
Παρά τις συγκεντρώσεις των Ιταλικών στρατευμάτων, ο Έλλην πρωθυπουργός δεν προέβη σε επιστράτευση των Ελληνικών ένοπλων δυνάμεων, καίτοι η θέση του Αρχιστρατήγου Παπάγου ήτο διαφορετική.
Ο Μεταξάς με την στρατηγική του ήθελε να αποφύγει την συγκέντρωση πολλαπλασίων Ιταλικών Δυνάμεων με τηνέναρξη της Ιταλικής επιθέσεως που έβλεπε επερχομένη.
Προέβη εις την ενίσχυση της 8ης, 9ης Μεραρχίας και 5ης Ταξιαρχίας μεατομικές προσκλήσεις και τοπική επιστράτευση, αθορύβως, έτσι ώστε η Ιταλική ηγεσία να θεωρήσει ότι είχε απλώς να κάμει με στρατιωτικόν περίπατον.
Όμως το Ελληνικό σχέδιο επιστρατεύσεως, η ικανότητα των στελεχών και το φρόνημα του Ελληνικού λαού ήτο τέτοιο, πουεπέτρεψε την ταχύτατη επιστράτευση και άφιξη των δυνάμεων στο μέτωπο πριν προφθάσουν τα ιταλικά στρατεύματα ναεπιτύχουν αποφασιστικό αποτέλεσμα.
Την 28ην Οκτωβρίου 1940 η Ιταλική Κυβέρνηση, διά τουεν Αθήναις Πρεσβευτού της, επέδωσε εις τον Έλληνα πρωθυπουργόν τελεσίγραφον και, προ της εκπνοής των προθεσμιών πού έθετε, τα στρατεύματά της παρεβίαζαν τα Ελληνικά σύνορα.
Εζητείτο η κατάληψη στρατηγικών σημείων, τα όποια δεν προσδιορίζοντο επακριβώς, καιηαξίωση να δοθεί εντολή εις τα Ελληνικά στρατεύματα να μη προβάλλουν αντίσταση.
Εδόθη από τον Πρωθυπουργό η μονολεκτική απάντηση ΟΧΙ, που έκτοτε έγινε θρύλος.
Το ιταλικό σχέδιο επιθέσεως υπήρξε άρτιο καιηεφαρμογή του ικανοποιητική ως τολμηρή, ιδία εις ό,τι αφορά την Μεραρχία Αλπινιστών Τζούλια, η οποία εισχώρησε βαθέως και το πρωί της 2ας Νοεμβρίου 1940 κατέλαβε την Σαμαρίνα και το απόγευμα της ίδιας ημέρας το Δίστρατο, όπου εγκατέστησε το Στρατηγείο της.
Όμως η σταθερά διατήρηση τηςτοποθεσίας Καλαμά από την 8η Μεραρχία του Στρατηγού Κατσιμήτρου, ηαντεπίθεση της 1ης Μεραρχίας τού Στρατηγού Βραχνού από της 1ης Νοεμβρίου 1940, με την κατάληψη των υψωμάτων Ταμπούρι, Φούρκα, η κατάληψη από την Ταξιαρχία Ιππικού του Σ/χού Δημαράτου της Σαμαρίνας την 3η Νοεμβρίου και από την Μεραρχία Ιππικού του Στρατηγού Στανωτά της Βωβούσας το πρωί της 4ης Νοεμβρίου 1940, έκοψαν τα πόδια των Ιταλών και απειλούσαν με ολοκληρωτική καταστροφή τη Μεραρχία Τζούλια.
Οι Έλληνες πολεμούσαν υπέρ βωμών και εστιών, οι Ιταλοί για να κατακτήσουν «ούτοι εν άρμασι και ούτοι εν ίπποις, ημείς δεεν ονόματι Κυρίου Θεού ημών εν τη γενναιότητι και ανδρεία ημών μεγαλυνθησόμεθα» παρήγγελνε οΑρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, οαπό Τραπεζούντος προς τουςΈλληνες, που κατέστησαν ακαταμάχητοι.
Η επιθετική ορμή των Ιταλών εκάμφθη και από της 6ης Νοεμβρίου ήρχισαν υποχωρούντες υπό την κάλυψη εφεδρικών δυνάμεων που έσπευσαν προς ενίσχυση των υποχωρούντων.
Σκληρός υπήρξεν έκτοτε και μέχρι της 20ης Απριλίου 1941 ο πόλεμος κατά τωνΙταλών.
Καθ’ όλην την διάρκεια τουΕλληνοϊταλικού πολέμου σημειώθησαν παρασπονδίαι από μέρους υποτιθέμενων φίλων και συμμάχων, για τις οποίεςη Ελληνική μεγαλοψυχία έδωσε άφεσιν αμαρτιών.
Κορυφαία φάσις του πολέμου ήτο η έαρινή επίθεση των Ιταλών, την οποίαδιηύθυνεπροσωπικώς ο Μουσολίνι.
Μετέβη αεροπορικώς στην Αλβανία από της 2ας Μαρτίου και παρέμεινε στο μέτωπο μέχρι της 21ης Μαρτίου ότε έφυγε κατησχυμμένος από την Αλβανία, οικτίρων τους Στρατηγούς του.
Ο Ελληνικός Στρατός κατέρριψε το δόγμα περί αστραπιαίου πολέμου, ανέτρεψε τοαήττητον τωναξονικών δυνάμεων, απεμάκρυνε την φοβίαν και παρέσχε τον χρόνον εις αυτούς που δεν είχαν υποδουλωθεί να προετοιμάσουν την άμυνά των.
Η συμμαχική νίκη κατά τον 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον εθεμελιώθη επί της ελληνικής επταμήνου αντιστάσεως κατά των αξονικών δυνάμεων.
Άσβεστον παραμένει το ΟΧΙ του ’40.
Ατελείωτος ο κατάλογος των ηρώων του 1940-1941.
Αιωνία η τιμή καιη δόξα διά τους μαχητές του Ιστορικού εκείνου έπους. Υποκλινόμεθα μετά δέους και βαθυτάτου σεβασμού προ της ‘ιερός μνήμης των.
Γεώργιος Τζουβάλας
Αντιστράτηγος ε.α.
