Όταν ψηφίσαμε στις Εθνικές Εκλογές, δεν εξουσιοδοτήσαμε κανένα Βουλευτή να παραχωρήσει Εθνικά Δικαιώματα, να αλλάξει το Θρήσκευμα της Χώρας ή τον Εθνικό Ύμνο, ή να καταργήσει τον σταυρό από την Σημαία μας
Κύριε Διευθυντά,
Αν τα επιχειρήματα που μας εξασφαλίζει η Ιστορία και η δικαίωση που μας έχουν προσφέρει οι δηλώσεις του πρώην προέδρου τής FYROM Κάρο Γκλιγκόρωφ, του πρώην Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Στατίνιους και ένα μεγάλο πλήθος άλλων στοιχείων δεν είναι επαρκή για να υπερασπιστούμε το όνομα της Μακεδονίας μας, τότε πρέπει να ανησυχούμε για την πολιτική και διπλωματική ικανότητα της χώρας μας.
Και όχι μόνον στην παρούσα χρονική στιγμή.
Μοιάζει παρανοϊκό, αλλά καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι να συζητήσουμε με κάποιους άσχετους, σφετεριστές του ονόματος, που δήλωναν ότι δέχονται να πάψουν να ισχυρίζονται ότι είναι οι μοναδικοί απόγονοι και κληρονόμοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Τέτοια παραχώρησή, δηλαδή, τέτοια χάρη, είμαστε «κολιός και κολιός απ’ το ίδιο βαρέλι”.
Δεν ξέρουμε ποιόν να ξεφωνήσουμε για την απαράδεκτη ανοχή.
Ώστε μπορούμε να πιστέψουμε ότι σε ένα όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό της λέξεως Μακεδονία, δεν θα εξαφανισθεί ταχύτατα ο γεωγραφικός προσδιορισμός, για να μείνει μόνο η λέξη Μακεδονία, σε οιαδήποτε γλώσσα;
Ώστε μπορούμε να αρκεσθούμε στην παραίτηση των Σκοπιανών από τις αλυτρωτικές τους διαθέσεις, σαν να φοβόμαστε ένα «πάτσγουορκ» πληθυσμών που προσπαθεί να αποκτήσει εθνική συνείδηση, «κλέβοντας» το όνομά του από ξένη γλώσσα και ξένη Ιστορία;
Ώστε μπορούμε να πιστέψουμε στην υπόσχεση του ψεύτη ότι δεν θα ξαναπεί ψέματα και στον όρκο του αμαρτωλού ότι δεν θα ξανα-αμαρτήσει; Δεν έχουμε πεισθεί ακόμα ότι αυτός που θέλει να πετύχει τον σκοπό του δεν διστάζει να δώσει οποιαδήποτε υπόσχεση;
Τόσο γρήγορα ξεχάσαμε;
Όταν ψηφίσαμε στις εθνικές μας εκλογές δεν εξουσιοδοτήσαμε κανέναν, ούτε κόμμα ούτε βουλευτή, να παραχωρήσει εθνικά δικαιώματα, να αλλάξει το θρήσκευμα της χώρας ή τον Εθνικό Ύμνο ή να καταργήσει τον σταυρό από τη σημαία.
Δεν δικαιούται κανένα κόμμα και κανένας βουλευτής και κανένας αρχηγός και κανένας Υπουργός Εξωτερικών να κάνει εθνικές παραχωρήσεις, για την δήθεν ανάγκη ενός συμβιβασμού που δεν τον έχουμε ανάγκη, για τη λύση ενός προβλήματος που δεν είναι δικό μας.
Αυτό να το έχουν υπ’ όψιν τους οι αρχηγοί των κομμάτων, αν και είμαστε βέβαιοι ότι αν χρειαστεί θα τους το θυμίσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ας μη δώσουμε την εντύπωση ότι υπακούομε σε εντολές. Είναι βέβαιον ότι ο Ελληνικός λαός είναι αντίθετος προς τέτοια υποχώρηση.
Αν οι πολιτικοί μας δεν το διαισθάνονται, ας συμβουλευθούν τις δημοσκοπήσεις.
Αν και θα ήταν πολύ σωστότερο, ασφαλέστερο και δημοκρατικώτερο να κάνουν δημοψήφισμα, έστω για να ισχυροποιήσουν τη θέση μας απέναντι σε κάθε (υποθετική) πίεση.
Δημοψήφισμα οφείλουν να κάνουν και οι Σκοπιανοί για να πάψουν να επικαλούνται το Σύνταγμά τους, για να δικαιολογούν τις διεκδικήσεις τους.
Ένα δημοψήφισμα στο οποίον θα όφειλαν να επιλέξουν ένα εκ των δύο:
Να διατηρήσουν το όνομα και το Σύνταγμα.
2) σΝα ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση παραιτούμενοι οριστικώς από το όνομα Μακεδονία και τα παράγωγά του.
Για την Ελλάδα μέση οδός δεν είναι δυνατόν να υπάρξει, με καμμία δικαιολογία.
Θ. Γ. Βουδικλάρης
Πολιτικός Μηχανικός
