Πού στοχεύει η διακοπή πτήσεων των ιπτάμενων ραντάρ (AWACS), έγκαιρης προειδοποίησης, πάνω από τις Ελληνικές θάλασσες; – Μήπως για να μην καταγράφονται πλέον οι τουρκικές παραβιάσεις σε αέρα και θάλασσα; – Απόφαση ύποπτη και επικίνδυνη
Έκπληξη και απορία συγχρόνως, απετέλεσε η απόφαση του ΝΑΤΟ, για διακοπή πτήσεων των ιπτάμενων ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης AWACS πάνω από το Αιγαίο.
Η απόφαση, που ελήφθη από την Αμερικανίδα υποπτέραρχο διοικήτρια της Αερομεταφερόμενης Δύναμης Έγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου (NAEW&C) και εγκρίθηκε ιεραρχικά από το επιτελείο του ανώτατου διοικητή Συμμαχικών Δυνάμεων Ευρώπης (SACEUR) θα έχει ως αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, την περαιτέρω αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε νησιά του Αιγαίου από την Τουρκία και τον περιορισμό των διαθέσιμων στοιχείων για παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου της Ελλάδας.
Είχαν προηγηθεί, στις αρχές του έτους, η μονομερής και κατά περίπτωση προβολή αντιρρήσεων-βέτο της Τουρκίας για τις πτήσεις των AWACS, αλλά η νεότερη εξέλιξη αφορά πλέον την επίσημη απόφαση της συμμαχικής «NAEW&C Force», η οποία εφαρμόζεται πλήρως τις τελευταίες εβδομάδες.
Πεπειραμένοι διπλωμάτες και στρατιωτικοί, με γνώση των διαδικασιών της Ατλαντικής Συμμαχίας (και, κυρίως, με συγκροτημένη και θετική άποψη για τα πλεονεκτήματα που έχει η Ελλάδα από τη συμμετοχή της σε αυτήν) εκφράζουν έκπληξη για την απόφαση και επισημαίνουν.
Ότι, σε πολιτικό επίπεδο, είναι σαφές ότι η απόφαση απόσυρσης των AWACS ελήφθη στο πλαίσιο της έκδηλης αγωνίας, που επικρατεί στην έδρα του ΝΑΤΟ, «να μη χαθεί η Τουρκία για τη Δύση» και να μειωθούν τα θέματα διαφωνιών μεταξύ της Συμμαχίας και της Αγκυρας. Η Αθήνα δεν διαφωνεί ασφαλώς με την παραμονή της Τουρκίας στο ευρωατλαντικό πλαίσιο, αφού η περαιτέρω διολίσθησή της προς τον ακραίο ισλαμισμό ή οι στενότεροι δεσμοί με τη Μόσχα θα μετέβαλλαν όλες τις ισορροπίες, αλλά δεν είναι δυνατόν να πληρώνει η Ελλάδα το κόστος αυτής της πολιτικής.
Τί ακριβώς επιδιώκουν ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή μας;
Μήπως να μην γίνεται πλέον καταγραφή των τουρκικών παραβάσεων του εναερίου και θαλάσσιου χώρου της Ελλάδος από την Τουρκία;
Και αυτό, τη στιγμή που σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της γείτονος χώρας ζητά την αρπαγή 152 νησιών και βραχονησίδων, από την Ελληνική κυριαρχία;
Κάτι πολύ ύποπτο και επικίνδυνο κρύβει αυτή η απόφαση.
Η Κυβέρνησή μας, τί κάνει;
Το δέχεται κι αυτό αδιαμαρτύρητα;
Σ. Κ.
