Και στην γιορτή και στην χαρά και με το πιοτό που πίνεις,
σκέφτεσαι τον ανήμπορο, γι’ αυτό και Α Ι Μ Α δίνεις.
Το ξέρω. Θα ‘σαι δίπλα. μου. Δεν, θ ’αρνηθείς να δώσεις
χαμόγελο από καρδιάς, κι υπέροχα θα νοιώσεις.
Για μένα; Αξεπέραστο. Πολύ τρανό το θέμα.
Λιγάκι απ’ τον χρόνο σου, για μια μονάδα αίμα.
Σταγόνες απ’ το αίμα σου, για μένα τώρα δώσε.
Σ’ εσένα; Περισσεύουνε. Το άγχος, που ’χω, διώξε.
Απλούστατα. θα σου το πω και ξέρω το θυμάσαι,
το χρέος στον ανήμπορο. Ξέρω, μαζί του θα ‘σαι.
Ίσως, μπορούσα και εγώ, να δώσω Τ Ο Τ Ε αίμα.
Μα δεν μου το ’παν σοβαρά. Αυτό δεν είναι ψέμα.
Λιγάκι αίμα, ΜΙΑ ΖΩΗ, μοναδική μου Ε Λ Π Ι Δ Α,
για ν’ αντικρύσω αύριο, του ΗΛΙΟΥ την αχτίδα.
Σύντροφο στον ΑΓΩΝΑ μου σε θέλω ΑΙΜΟΔΟΤΗ.
Κοντά μου στάσου στην ζωή. Δώσε μου λίγη νιότη.
Δωσ’ μου ζεστό χαμόγελο, μεσ’ απ’ τα σωθικά σου,
Δώσ’ μου ελπίδα για ζωή, ζωντάνια της καρδιές σου.
Δώσ’ μου αγάπης ζεστασιά, δώσε μου ηρεμία,
δώσε μου τρυφερότητα, διώξε την A Γ Ω Ν I Α.
Δώσε μου Άνοιξης πνοή, χαμογέλα ν’ ανθίσουν
και της καρδιές τα τίκι-τακ, θ’ ακούσεις να ηχήσουν.
Δώσ’ μου λιμάνι απάνεμο, ηρεμία για ν’ αράξω,
και τις φουρτούνες της ζωής, στο πόδι για ν’ αράξω.
Τον Η Λ Ι Ο της ζωής ξανά, δώσ’ μου να με ζεσταίνει.
Ε Σ Ε Ν Α έχω στήριγμα. Τι άλλο απομένει;
Έχω δικαίωμα κι εγώ, σ’ αυτήν την κοινωνία.
Δικαίωμα για την Ζ Ω Η. Χάρισέ μου Υ Γ Ε Ι Α.
Λ Ι Γ Ε Σ Σ Τ Α Γ Ο Ν Ε Σ, μια ζωή. Αδέρφι Α Ι Μ Ο Δ Ο Τ Η.
Δώσ’ μου από το αίμα σου, Ε Λ Π Ι Δ Α Σ Τ Ρ Ο Φ Ο Δ Ο Τ Η.
Τέλης Ραμφόπουλος
Εθελοντής Αιμοδότης
Λευκώνας Σερρών