Πολύ φθηνή η Κυβέρνηση σε ακριβούς καιρούς – Πενιχρά τα κέρδη για μία επιμήκυνση δέκα ετών, έναντι της Μακεδονίας μας
Την περασμένη εβδομάδα ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Πρόεδρο του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ. Μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ο πρόεδρος της Κυβερνήσεως παρομοίασε τον εαυτό του με σκακιστή ο οποίος παίζει ταυτόχρονα σε δύο σκακιέρες· στην σκακιέρα του χρέους και στην σκακιέρα του Μακεδονικού.
Εμμέσως πλην σαφώς, λοιπόν, ο ίδιος ο κύριος Τσίπρας συνέδεσε τις διαπραγματεύσεις. Όχι δύο διαπραγματεύσεις.
Όχι η αντιπολίτευση, όχι τα ΜΜΕ, όχι το κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Αυτός!
Δεν ήταν η πρώτη φορά άλλωστε που το έκανε. Στο παρελθόν, σε μιά ομιλία του στην Βουλή, είχε συνδέσει ευθέως το προσφυγικό με το σχέδιο επιλύσεως του χρέους. Αμέσως όμως κατάλαβε το λάθος του και ανεκάλεσε.
«Τυπικά» οι ανθρώπινες ζωές είναι υπέρτερες από τις λήξεις ομολόγων, δεν είναι δυνατόν να ζυγίζονται μαζί.
Κατά μείζονα λόγο, χιλιάδες χρόνια ιστορίας, οι αιώνες που τρέχουν μέσα στο αίμα και στην καρδιά κάθε Έλληνος και κάθε Ελληνίδος είναι υπέρτερα των χρεογράφων.
Δεν είναι δυνατό να μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά με τα δανεικά του Ελληνικού Δημοσίου.
Οι τίτλοι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αποτελούν άυλη εθνική περιουσία και δεν ανήκουν στην Ιδιοκτησία καμμίας κυβερνήσεως για να τους διαχειρίζεται και να τους εκποιεί με ευκολία στην μάχη για μια καλύτερη ρύθμιση του χρέους.
«Τυπικά» λοιπόν, όχι, αποκλείεται, δεν γίνεται. Ουσιαστικά, όμως, φαίνεται ότι συμβαίνει και ας διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος παραδίδοντας έως και μαθήματα για το πως λαμβάνονται οι αποφάσεις στην ΕΕ.
Το επιβεβαίωσε μετά πάσης επισημότητος ο αντιπρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Παναγιώτης Σγουρίδης, υφυπουργός Υποδομών σε προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, σε τηλεοπτική συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ.
Από την μία πλευρά της ζυγαριάς το χρέος και οι συντάξεις και από την άλλη η ιστορία της Μακεδονίας μας.
Και το χειρότερο από όλα δεν είναι ότι διαπραγματευθήκαμε ταυτόχρονα, ότι «παζαρέψαμε» εκ του περισσού.
Ότι για το χρέος δικαιούμαστε καλή λύση δεν μας γίνεται χάρη, καθώς ήδη έχουμε εφαρμόσει δυσβάστακτα οικονομικά προαπαιτούμενα.
Το χειρότερο είναι πώς μάλλον αποτύχαμε· τα κέρδη μας είναι πενιχρά.
Σε ακριβούς καιρούς η Κυβέρνηση αποδείχθηκε πολύ φθηνή.
Μόλις 7 -με δέκα (10) χρόνια επιμηκύνσεως του χρέους έναντι εκποιήσεως 5.000 ετών ιστορίας μας.
Σπουδαία! Και εις ανώτερα.
Μετά ταύτα περιττεύει κάθε απόπειρα της Κυβερνήσεως να διεκδικήσει την εμπιστοσύνη της Βουλής σε περίπτωση που οι ΑΝΕΛ καταψηφίσουν την συμφωνία.
Τί νόημα έχει να ζητήσεις ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή όταν έχεις χάσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας;
«Ε»
