Γίνονται τα εγκαίνια ενός νέου Δημόσιου έργου, κόβονται οι κορδέλες, βγαίνουν οι φωτογραφίες με τα χαμόγελα των επισήμων και μετά τίποτα – Δεν ακολουθεί κανείς έλεγχος και καμμία συντήρηση – Tο αποτέλεσμα συνακόλουθο και προδιαγεγραμμένο
Τις προηγούμενες μέρες είδαμε την κατάρρευση ενός τμήματος της παραλιακής γέφυρας στην Καβάλα. Ευτυχώς, η αστοχία αυτής της κατασκευής δεν έγινε αιτία για την απώλεια ανθρωπίνων ζωών.
Είναι άραγε αυτή η κατάρρευση ένα μεμονωμένο ατυχές συμβάν; Δυστυχώς όχι.
Ένα μόλις χρόνο πριν, τον Σεπτέμβριο του 2017, οι κάτοικοι της περιοχής του Ιάσμου Ξάνθης βρέθηκαν σε μια δυσάρεστη έκπληξη, όταν διαπίστωσαν πως ένα μέρος της γέφυρας του ποταμού Κομψάτου που ενώνει τον Ίασμο με τον Πολύανθο κατάρρευσε στη διάρκεια της νύχτας. Στον δήμο μας από την άλλη, πριν από δύο δεκαετίες περίπου είχαμε την κατάρρευση της γέφυρας της παλιάς εθνικής οδού Αλεξανδρούπολης-συνόρων, στην Τραϊανούπολη.
(Φυσικά, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε το Ιστορικό Γεφύρι της Πλάκας στον Άραχθο την 1η Φεβρουαρίου 2015 του οποίου το κεντρικό τόξο κατέρρευσε. Χτισμένο το 1866, ήταν μονότοξο, με άνοιγμα κάμαρας 40 μέτρα, ύψος 21 μέτρα, το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων και το τρίτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη.)
Είναι Ελληνικό φαινόμενο θα σκεφτεί κανείς. Όχι! Μόλις τον περασμένο Αύγουστο θρηνήσαμε 43 νεκρούς από την κατάρρευση της γέφυρας στην Γένοβα της Ιταλίας.
Είναι θέμα τύχης η απώλεια ανθρώπινων ζωών σε μία τέτοια αστοχία του έργου; Να είναι κανείς στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή; Δεν μπορεί να επαφίεται στην τύχη η ανθρώπινη ζωή.
(Αν σκεφτεί κανείς την ηλικία του γεφυριού της Πλάκας), θα αναλογιστεί, μάλλον, ότι ο βίος των προηγουμένων κατασκευών ήταν σύντομος. Τι έφταιξε θα αναρωτηθεί κάποιος; Θα ήταν σφάλμα να αναφερθώ σε αστοχίες.
Αυτό είναι δουλειά των πραγματογνωμόνων μηχανικών που εξέτασαν ή θα εξετάσουν τα έργα. Μπορώ όμως να πω με βεβαιότητα ότι κάθε υπεύθυνος φορέας πρέπει να αντιμετωπίζει τα τεχνικά έργα ως ζωντανούς οργανισμούς.
Το έργο γεννιέται με την ολοκλήρωση της κατασκευής του και στην πορεία της ζωής του εκτίθεται σε αντίξοες συνθήκες, καιρικές, περιβάλλοντος, κλιματικών αλλαγών και απρόβλεπτες καταπονήσεις.
Έτσι γερνάει.
Στον ανθρώπινο παράγοντα εναπόκειται η μακροημέρευση του και η ακίνδυνη προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο για του οποίου την εξυπηρέτηση και αναβάθμιση της ζωής του κατασκευάστηκε.
Για τον λόγο αυτό οι αρμόδιοι φορείς οφείλουν σε τακτά χρονικά διαστήματα να προβαίνουν σε επιθεωρήσεις των τεχνικών έργων και σε επισκευή και αποκατάσταση βλαβών που συμβαίνουν σε αυτά με την πάροδο του χρόνου.
Οι παθογένειες των τεχνικών έργων οφείλονται στην ελλειπή συντήρηση τους, προλαμβάνονται και θεραπεύονται μόνο με την έγκαιρη, προγραμματισμένη συντήρηση και αποκατάσταση τους.
Νομοτελειακά, ό,τι στην πορεία της ζωής του εγκαταλείπεται στην τύχη του, μαραζώνει και καταστρέφεται πρόωρα.
Αλεξανδρούπολη 12-11-2018
Κωνσταντίνος Π. Παπαδόπουλος
Διπλ. Πολιτικός Μηχανικός Δ.Π.Θ.
Πρόεδρος Ν.Ε. Έβρου ΤΕΕ-Θράκης
Αλεξανδρούπολη
***
Σημείωση Ε.Θ.:
Είναι γεγονός ότι οι νεοέλληνες δεν είμαστε «Προμηθείς» αλλά «Επιμηθείς».
Ή μάλλον είμαστε πολύ …«Large» (όπως λέμε Ελληνικά) και δεν λογαριάζουμε το Δημόσιο χρήμα, που δεν είναι άλλο από τους κόπους και τον ιδρώτα των Ελλήνων Πολιτών.
Γίνονται τα εγκαίνια ενός νέου Δημόσιου έργου, κόβονται κορδέλες, αστράφτουν τα φλας των φωτογραφικών μηχανών, που αποτυπώνουν τα χαμόγελα ικανοποίησης των επισήμων και ύστερα τίποτα το ξεχνούμε.
Καμμία πρόνοια για το έργο, για τον έλεγχο, την συντήρησή του κ.λπ.
Πριν καταρρεύσει η γέφυρα των Λουτρών Αλεξ/πολης, είχαν γίνει προειδοποιήσεις, ότι η νεροφαγιά ξεγυμνώνει τα θεμέλια των πυλώνων της γέφυρας, και θα έπρεπε να ενισχυθούν.
Ο χρόνος κύλησε σε πλήρη αδράνεια και η κατάρρευση επήλθε.
Τώρα αν βάλουμε στην ζυγαριά και άθλιο καθεστώς της Δημοπράτησης των Δημόσιων έργων, που κοστίζουν στον προϋπολογισμό π.χ. χίλιες δραχμές και κτίζονται με τριακόσιες, αντιλαμβανόμαστε και την ποιότητα της κατασκευής.
Στην γειτονική Τουρκία, ένας μόνον όρος υπάρχει στις κατασκευές των Δημόσιων Έργων.
Ο χρόνος παράδοσης – όχι η έκπτωση.
Μπορούμε να το εφαρμόσουμε και εμείς οι έξυπνοι Έλληνες;
Σ. Κ.
