Και εκεί που έλεγα τι γράφουμε τώρα.
Eκεί που ο εκδότης της Ε.Θ. κ. Σταύρος με ποστάριζε με εγκληματικό πρέσινγκ να του παραδώσω εγκαίρως το κομμάτι της Πέμπτης.
Εκεί που τα ‘χω χαμένα, χωρίς να κατεβάζει η κούτρα μου κάποια ιδέα γκριζόμαυρη ώστε να δικαιολογηθώ, μάνα εξ ουρανού ήρθε η επιστολή του Κουλούρα, μακαντάσι και κολλητάρι μου από τα γυμνασιακά μας χρόνια.
Στον Πειραιά και μετά Νέα Σμύρνη και Νέο Κόσμο κατοικούσε τα τελευταία 40 χρόνια και φοίτησε αρκούντως άριστα στην Πειραιώτικη αργκό με προφορά και γραπτό λόγο, οσάκις επικοινωνούσαμε.
Την παραθέτω:
***
Τιτανοτεράστιε της πένας και της πλάκας Σχολ-ιαστή, σε χαιρετώ ασκαρδαμυκτί στη διαπασών και να σου πω ότι πολύ σέσκουλο πιάνεσαι μ’ αυτά τα μπαρμπούτσαλα που γράφεις την Ε.Θ. καθότι και αμελέτητο σε συλλαμβάνω και αν συνεχίσεις να βαράς την ίδια βιόλα με τα αναμνηστικά του Δεδέ-Αγάτς, αποβολή τριήμερος και την επομένη με τον κηδεμόνα σου.
Και απορώ ρε φιλάρα με την πάρτη σου, καθότι σε θεωρώ γάτο με πέταλα όχι μουσαντένια και ξύλινα, που ρουφάς και εσύ το φιδέ απνευστί και πιστεύεις ότι θα ‘ρθουν και θα κάτσουν τα πράγματα μόρτικα και η Αλεξ-πολη θα ζήσει μερακλαντάν μέρες όπως τότε που ήμασταν στο ΠΑΣΟΚ και είχαμε τα δύο μας τις τσέπες μπαγιόκο να φάνε και οι κότες.
Και πιστεύεις, μάγκα μου, ότι θα κάνουν πίσω οι ΔΕΗτζήδες, οι ΔΕΥΑτζήδες -νερουλάρηδες- οι ΕΜΦΙΑτζήδες και οι μοιραστάκηδες, που αν χάσουνε τη μαρμίτα με τον τέντζερη μαζί, θα βαράνε ομοθυμαδόν κλάμα Ελληνοχωρήτικο Διδ/χου, που ‘σαι και γαμπρός του Μπουλκάκιου και το ξέρεις καλά το μοιρολόι.
Πού να κάτσουν, ρε μεγάλε, τα πράγματα;
Δε βλέπεις ότι γίνεται της Πόπης εντός, εκτός και επί τα αυτά μέρη;
Περιμένεις να ανασάνει η επαρχία και η αγάπη μας η Αλεξ-πολη, να καβατζάρει την ρημαδοΰφεση;
Δεν την κόβεις τη λακέρδα, που είναι η κατάσταση σαν κοράκι διαιτητή που έχει σφαγμένος από χέρι με τρία μαϊμού πέναλτι από τα αποδυτήρια και είναι έτοιμος να σφυρίξει τη λήξη μισή ώρα νωρίτερα μην του κάτσει καμιά ανάποδη και χάσει το μπικικίνι μέσα από τα χέρια του;
Δε βλέπεις ότι από το μαύρο χαράματο μέχρι αργά το βράδυ, τόσο το αριστερό αγόρι ουά-ουάουά και ο ροφομάτης Κούλης μαζί μ’ όλα τα μπιριπιτσόλια βγάζουν ντουντούκα για ομαλή πολιτική κατάσταση που θα καταφέρουν προκειμένου να σωθεί η πατρίδα;
Αλλά, που να βρεθεί άκρη στη χώρα της μπούρδας, όπως έλεγε ο σχωρεμένος συμπατριώτης μας Αλέκος ο Μπατίρης.
Εδώ ο κόσμος χάνεται και κυβέρνηση, αντιπολίτευση και τα άλλα λαμόγικα διοικητικά, αμολάνε αετό.
Όλοι τους λένε ό,τι αποφασίσει η Δικαιοσύνη, η Πολιτική δικαιοσύνη.
Πλάκα μας κάνουν;
Προχθές μπουζουριάσανε εδώ στη γειτονιά μου, ένα κουλουρτζή, γιατί λέει πωλούσε κουλούρια χωρίς άδεια και υπονόμευε το καθεστώς.
Και ξέρεις ποια είναι η πλάκα, κολλητέ μου;
Στις εκλογές, όποτε γίνονται αυτά τα θέατρα, πάλι αδιόρθωτο θα μείνει το πολιτικό μπουρδελάκι.
Αλλά δεν θα υπολογίσουν κάποτε ότι τελειώνει και το πενηνταράκι στις τσέπες του μαλάκα του Έλληνα και τότε η κατσίκα θα σταματήσει να τρώει ταραμά.
Γιατί το Αλεξ-πολίτικο μαγαζί, εσύ το ξέρεις καλά, ποιος το μπατίρισε, ρε μεγάλε θείο; Πες μου όμως.
Μήπως ο Φαρής ο κατσιβελάκος ο Χούλα-χουπ και ο Μουσούλιας με το στενάχωρο λαϊκό λαχείο που το μοστράριζε στο γήπεδο όταν έπαιζε ο ΕΘΝΙΚΟΣ, που μαζεύανε τα φραγκοδίφραγκα κάτω από την κουρελού;
Αυτά και σε φιλώ ξαπλωκαρέκλαδα.
Το τακίμι σου.
Ο τετραγωνοκουλούρας.
Για το πιστόν.
Ο ΣΧΟΛ-ιαστής
