Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν απώλεια της Εξουσίας για την Κυβέρνηση – Γι’ αυτό και άρχισε το σκόρπισμα μερισμάτων, διορισμών στο Δημόσιο, επιδομάτων για θέρμανση, ενοίκιο, δάνεια κ.λπ. – και οι πολίτες τα καλοδέχονται, για να μπορέσουν να επιζήσουν
Ως λαός δε φημιζόμαστε για την αυτοκυριαρχία και την ψυχραιμία μας: χάνουμε εύκολα τον έλεγχο του εαυτού μας και γι’ αυτό εκνευριζόμαστε, θυμώνουμε και τσακωνόμαστε με το παραμικρό- είμαστε γνήσιος μεσογειακός λαός, όπως όλοι όσοι κατοικούν γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα και έχουμε πολλές και δυνατές εκρήξεις.
Όλα αυτά φαίνονται στα καφενεία, στις συζητήσεις στην τηλεόραση και βέβαια στη Βουλή, όπου οι πατέρες του έθνους ξεπερνούν τον εαυτό τους και αλληλοεξουδετερώνονται λεκτικά, ευτυχώς χωρίς να έρθουν στα χέρια.
Λίγοι πολιτικοί ξέρουν να παραμένουν ψύχραιμοι σε στιγμές δύσκολες και ενώ φορτίζεται από θυμό και οργή το περιβάλλον και η ατμόσφαιρα ενός κλειστού χώρου.
Όμως τα περισσότερα άτομα -και οι πολιτικοί- δεν ξέρουν κυριολεκτικά τί κάνουν, όταν καταλαμβάνονται από το αίσθημα τού πανικού, επειδή το ένστικτο της αυτοσυντήρησής τους λέει ότι κινδυνεύουν από κάτι.
Όταν η απειλή άφορά την απώλεια της εξουσίας, τότε ο πανικός καταλαμβάνει πλήρως τους άμεσα ενδιαφερόμενους, που προσπαθούν ματαιοπονώντας να διασωθούν από το αίσθημα του πανικού, το οποίο παντού και πάντα διαδίδεται με μεγάλη ευκολία.
Ήδη ο πανικός ενόψει της δημοσκοπικής κατρακύλας του Σύριζα και της επερχόμενης ήττας στις εκλογές, που οδηγεί στην απώλεια της εξουσίας και των σχετικών παχυλών και ζηλευτών προνομίων, έχει καταλάβει τους συριζαίους, από τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς και τα κομματικά στελέχη, μέχρι τον τελευταίο οπαδό που είναι αποδέκτης χρηματικών και άλλων απολαβών.
Πάντως γνωστό ο Σύριζα, μέσω της κυβέρνησής του, μοιράζει, διανέμει, χαρίζει χρήματα και διορισμούς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, καθώς και κάθε είδους ρουσφέτια, ως τα πιο χοντρά, που έχουν οσμή σκανδάλου.
Η κυβέρνηση του Σύριζα έχει οργανώσει τέλεια την εξαγορά συνειδήσεων και ψήφων με την παροχή χρημάτων, κάτω από διάφορες κοινωνικές αιτιολογίες: μέρισμα για τους οικονομικά ασθενείς, από την υπερφορολόγηση της αστικής τάξης, που μισούν όλοι τους ως καλοί κομουνιστές, επιδόματα κατοικίας, θέρμανσης αλλά και προστασία έναντι τραπεζών και δικαιοσύνης, όλων των παλιών οπαδών του κινήματος «δεν πληρώνω», που ζουν σε βάρος των σωστών και έντιμων δανειοληπτών, που εξυπηρετούν τα δάνειά του.
Τις προηγούμενες ημέρες ζήσαμε τη ρουσφετολογική έξαρση των κυβερνητικών παραγόντων και υπουργών, που ζητούσαν να στηρίξουν τα κόκκινα δάνεια πρώτης κατοικίας, τα προσωπικά ατόμων από κάρτες, ακόμη και τα επιχειρηματικά, σε βάρος των τραπεζών, που θα τινάζονταν στον αέρα, αν γίνονταν δεκτές όλες αυτές οι εξωπραγματικές και ρουσφετολογικές προτάσεις.
Ορισμένοι κυβερνητικοί, πλησίον του πρωθυπουργού ιστάμενοι, κόντεψαν να προτείνουν το χάρισμα των κόκκινων μή εξυπηρετούμενων δανείων, για να κερδίσουν ψηφοφόρους και την εύνοια γνωστών στρατηγικών κακοπληρωτών.
Οι πολίτες καλοδέχονται όλα αυτά, που ουσιαστικά είναι ένα χαρτζιλίκι, μπροστά στο όργιο σπατάλης που κάνουν τα συριζαϊκά στελέχη, απομυζώντας το δημόσιο με κάθε τρόπο, και δεν ξεσηκώνονται να απαιτήσουν δουλειά και όχι βοηθήματα που τους επιτρέπουν να ψευτοζούν.
Και αυτά γίνονται, γιατί ο σκληρός πυρήνας του Σύριζα, που αποτελείται από πραγματικούς κομουνιστές που μισούν τις επενδύσεις ιδιωτών, Ελλήνων και ξένων, που θα δημιουργήσουν δουλειές για τη στρατιά των ανέργων, σαμποτάρει από την αρχή του 2015 μέχρι σήμερα κάθε σχετική προσπάθεια, προτιμώντας την ανεργία, τη μιζέρια και τη φτώχεια.
Γι’ αυτό ταιριάζουν και με τον Μαδούρο της Βενεζουέλας, που τον στηρίζουν λεκτικά, ακόμη και τώρα που έφτασε στο σημείο να μή δέχεται τη διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια, όταν ο λαός της χώρας του κυριολεκτικά πεινάει.
Εκεί θέλουν να μας πάνε ορισμένοι Συριζαίοι, για χάρη μιας ξεπερασμένης και αιματοβαμμένης γελοίας θεωρίας.
Είναι πλέον φανερό ότι ο πανικός που κατέχει την κυβέρνηση είναι για τις υπουργικές καρέκλες, το Μέγαρο Μαξίμου και τα πολυτελή γραφεία, τα αυτοκίνητα, τα πρωθυπουργικά αεροπλάνα, τα ταξίδια, τα γεύματα, τα καπιταλιστικά μεγαλεία, τις ηγεμονικές απολαβές, την αλαζονεία.
Προχθές ακόμη στη Βουλή, κατά τη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, φάνηκε ότι όλοι τους -γνωρίζουν ότι φεύγουν και γι’ αυτό προσπαθούσαν με ανόητες θεωρίες να δεσμεύσουν την προσεχή αναθεωρητική Βουλή προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, ενώ η επόμενη Βουλή ελεύθερα και κυριαρχικά θα αποφασίσει για τις αναθεωρητέες διατάξεις, σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Εκείνος που έδειξε περισσότερο τον πανικό του ήταν ο πρωθυπουργός, που έχασε πια το χαμόγελό του και δεν μπόρεσε να υποστηρίξει κάποιες θέσεις για το αναθεωρούμενο Σύνταγμα, σα να γνώριζε το μάταιο της προσπάθειας, αφού στη νέα βουλή άλλη θα είναι η πλειοψηφία και η κυβέρνηση.
Δυστυχώς οι κομουνιστές, με τις ολοκληρωτικές, δικτατορικές διαθέσεις που τους κατέχουν, δεν ξέρουν να χάνουν, δε δέχονται την ήττα και την πτώση, δεν θέλουν να συνειδητοποιήσουν αυτό που οι πραγματικορδημοκράτες γνωρίζουν και δέχονται στα δημοκρατικά καθεστώτα κερδίζεις, αλλά και χάνεις· είναι ο χρυσός κανόνας που στηρίζει τη δημοκρατίας.
Παναγιώτης Μποκοβός
Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών, πρώην Υφυπουργός Οικονομικών
