Ο γραφικός Φαρής – Ο Αντώνας, ο καταπιώνας των Βαρελοφρόνων και ο Βαλαβάνης ο Ταβερνοκουρέας
Ο ΦΑΡΗΣ
Ο γραφικός της οδού Άβαντος
Φίνος κατσιβελάκος, μεγάλη ψυχή, περίοπτος και ανηψιός του παϊτοντζή Σαμπρή.
Το σήμα κατατεθέν του ήταν οι ξεχειλωμένες χειλάρες του.
Καθόσον έπιασε ο Θεός και έφτιαξε χείλια, δόντια και στόματα άπειρα και τα μοίρασε στον κόσμο, έτσι στην κουταμάρα.
Πάρε, λοιπόν, και εσύ Φαρή, χείλια μπαλωνάτα και εξέχοντα σαν λαλαγγίτες να τα ‘χεις και να βολεύεσαι.
Τον έπαιρναν στο ψιλό, όλη η πιάτσα της πόλης, η αγορά της Εμπορίου, τα καφενεία, οι μαχαλάδες και το γήπεδο, προκαλώντας του να κάνει το αμίμητο «ΓΙΑΠ-ΓΙΟΥΠ», δηλαδή το μεγαλύτερο δυνατό τέντωμα προς τα έξω του στόματος και σπάζαν πλάκα με το απίθανο θέαμα που παρουσίαζε το ξεγύμνωμα, που θύμιζε σκασμένη σαμπρέλα τρακτέρ.
Το Φιλοδώρημα έπεφτε βροχή και έτσι πορευότανε ο συμπαθής κατσιβελάκος.
Ήτανε και ψυχούλα, πονόψυχός και μπεσαλής.
Αν έβλεπε κάποιον που ζητιάνευε, του έδινε ό,τι περίσιο κέρμα είχε.
Πρέπει να πέθανε τη δεκαετία του ’90.
Στο αρχείο φωτογραφίας του ΤΟΛΗ ΣΙΑΤΡΑ υπάρχουν πάμπολλες φάσεις με τον ΦΑΡΗ.
ΑΝΤΩΝΑΣ
Ο καταπιώνας των βαρελοφρόνων
Δουλειές του ποδαριού, έκαμε ο Αντώνας ο Μυτιληνός για να εξασφαλίσεις το καθημερινό του κρασοπότηρο.
Έπινε ακατάπαυστα όλα τα είδη ποτών, από βεντουζόσπιρτο των εντριβών, μέχρι φωτιστικό οινόπνευμα.
Θα τον θυμούνται οι πολύ παλιοί συντοπίτες μας με την ατομική ατάκα που βροντοφωνούσε κάθε γιορτές του Πάσχα όταν έστηνε πάγκο πουλώντας λαμπάδες εκεί στη γωνία 14ης Μαΐου και Βενιζέλου, στο πεζοδρόμιο του φαρμακείου Φαράτση, όταν διαλαλούσε στεντώρια το εμπόρευμα κραυγάζοντας «ΜΙΑ ΛΑΜΠΑΔΑ ΜΙΑ ΚΡΑΣΑΡΑ».
ΒΑΛΑΝΤΗΣ
Ο Ταβερνοκουρέας
Άγραφος νόμος, εφαρμοζόμενος καμψικάτα σ’ όλους.
Μπήκες στο μαγαζί του Βαλαβάνη, πρώτα θα κουρευτείς και θα ξυριστείς αναγκαστικά και ύστερα θα καθίσεις να φας και να πιεις.
Λογάς, παραμυθάς, πονηρός με αξιοπρέπεια της απάτης και ύφος με υποψία ελαφρώς αθώου δολοφόνου, τσαμπατζής στη μαγκιά που προσπαθούσε να την κρύψει.
Σκληρός δίσκος κομπιουτερά στην απομνημόνευση ποικίλων ανεκδότων και πλακατζήδικων περιπτώσεων και κωμικών αφηγήσεων.
Έφυγε από την ζωή, την δεκαετία του 1955.
Ο ΣΧΟΛ-ιαστής
(Συνεχίζεται…)
