«Προοδευτικός» είναι εκείνος που έχει την ικανότητα να εξαπατά τον Λαό – Και όποιος εξαπατά κάποιον, δεν τον σέβεται – Τον περιφρονεί
Την περίοδο αυτή ο Ελληνικός Λαός γίνεται μάρτυρας της προσπάθειας του κυβερνώντος κόμματος να διασωθεί από τα «κατακλυσμιαία» φαινόμενα που πρόκειται, σύμφωνα με τις σχετικές «μετεωρολογικές» προβλέψεις, να εκδηλωθούν στις επόμενες εκλογές και απειλούν να τον διαλύσουν στα εξ ων συνετέθη.
Τρέμουν οι κυβερνώντες στην ιδέα ότι είναι πιθανό από τις επόμενες εκλογές να αρχίσει ο κοινοβουλευτικός τους «κατήφορος», που θα τους οδηγήσει βαθμιαία ατό γνώριμο για αυτούς χαμηλότερο κοινοβουλευτικό «σκαλοπάτι» του 3%, που είναι ο φυσικός και αδιαφιλονίκητος χώρος τους.
Γνωρίζουν ότι όσο κι αν παρατείνουν το όνειρο της εξουσίας που ανέλπιστα απολαμβάνουν, δυστυχώς, σε λίγο ξημερώνει και η πραγματικότητα είναι σκληρή.
Γι’ αυτό ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν στηρίγματα, που θα αποτρέψουν ή έστω θα περιορίσουν το σχετικό «κατρακύλισμα».
Μιλούν για συγκρότηση «προοδευτικού πόλου» και αναζητούν γνωστά ονόματα του δημοσίου βίου, για να συμπορευθούν μαζί τους υπό την σημαία αυτού.
Άλλωστε ο Συνασπισμός της κυβερνώσης παράταξης, όπως υποδηλώνει ο τίτλος του, δεν είναι μόνο «της αριστεράς». Είναι «και της προόδου». Ας μή το λησμονούμε αυτό.
Επομένως οι σύντροφοι του κυβερνητικού Συνασπισμού, έκτος από την αντίληψή τους για την έννοια της «αριστεράς», μάς προέβαλαν με την πολιτική πρακτική τους και ένα πρότυπο «προοδευτισμού».
Και εάν κάποιος έχει αμφιβολίες ως προς την έννοια της «προόδου» που υπερασπίζονται οι σύντροφοι, ας κοιτάξει μόνο τους «παραστάτες» της «σημαίας» της:
Παπακώστα, Κουίκ, Παπαχριστόπουλος, Ζουράρις και Μεγαλοοικονόμου. Η προσωποποίηση της προόδου.
Όσοι συγχέουν την «πρόοδο» με τον «καιροσκοπισμό», χρειάζονται κατεπειγόντως φροντιστήριο, για να ξεκαθαρίσουν μέσα τους τα πράγματα.
Υπάρχουν προς τον σκοπό αυτό οι βαθυστόχαστοι αναλυτές της παράταξης, όπως π.χ. ο κ. Φίλης και ο κ. Σκουρλέτης, οι οποίοι επιλύουν κάθε απορία συνεπικουρούμενοι από τους κατά περίπτωση «εφημερεύοντες» της υπηρεσίας, που θα τους δώσουν τις απαραίτητες «πρώτες βοήθειες».
Εν πάση περιπτώσει, εάν κάποιοι προβληματίζονται κατά πόσο διαθέτουν τα σχετικά προσόντα, για να ενταχθούν στον «εκδρομικό» όμιλο, που πρόκειται να ξεκινήσει το «οδοιπορικό» του προς τον «προοδευτικό πόλο», μπορούμε, νομίζω, να τους βοηθήσουμε παραθέτοντας εντελώς ενδεικτικά κάποια περιστατικά «προοδευτικής» δράσης της κυβερνώσης παράταξης, η οποία θέλει να τους κάνει συνοδοιπόρους του «προοδευτισμού» της.
Κατ’ αρχάς, όπως μας δίδαξε εμπράκτως η Κυβέρνηση, «προοδευτικός» είναι εκείνος που έχει την ικανότητα να εξαπατά τον Λαό, για να ανέλθει στην εξουσία.
Και όποιος εξαπατά κάποιον, προφανώς δεν τον σέβεται. Τον περιφρονεί.
Και αυτό ακριβώς έκανε ο εμπνευστής και ηγέτης του «προοδευτικού πόλου» κ. Τσίπρα.
Έδειξε την περιφρόνησή του προς τον Λάό, όχι μόνο με το Δημοψήφισμα που διενήργησε για τα Μνημόνια αλλά και με εκείνο που πεισματικά αρνήθηκε να διεξαγάγει για τις Πρέσπες.
Τι σημασία έχει που διαμαρτυρόταν ο Λαός και ζητούσε άλλα πράγματα;
Πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε όλοι ότι αποστολή του «προοδευτισμού» είναι να πηγαίνει την κοινωνία μπροστά. Να την αλλάζει.
Επομένως είναι καιρός να παραμερίσου με «οπισθοδρομικές» παραδοχές που λένε ότι στην Δημοκρατία κυβερνάει ο Λαός.
Ποιος Λαός; Οι αμόρφωτοι; Οι ακραίοι; Οι άμυαλοι και οι πατριδοκάπηλοι; Όλοι αυτοί είναι πλέμπα.
Μπορεί ένας σώφρων πολιτικός, όπως είναι ο κ. Τσίπρας, να τους εμπιστευθεί;
Εντάξει, καλός είναι όλος αυτός ο «συρφετός» για «σκαλοπάτι» εξουσίας. Από κει και πέρα όμως πρέπει να αλλάξει και το δόγμα και η πρακτική του.
Το σωστό λοιπόν είναι να λέμε, κατά την «προοδευτική» αντίληψη του κ. Τσίπρα, ότι στην Δημοκρατία κυβερνούν οι καπάτσοι και ο Λαός απλώς διαμαρτύρεται!
Και μη τολμήσει να ψελλίσει κανείς ότι τα ίδια κάνουν και οι δικτάτορες, διότι θα παραδοθεί ανυπερθέτως στους «φροντιστές» για τα περαιτέρω.
Σε μία τέτοια περίπτωση, έστω κι αν δεν πεισθεί να ανασκευάσει την γνώμη του, θα αντιληφθεί πάντως ότι ένα άλλο συναφές μεγάλο προτέρημα του αληθινού «προοδευτικού» είναι η μαεστρία του να καταγγέλλει τον φασισμό των άλλων, χωρίς ποτέ να παραδέχεται τον δικό του φασισμό.
Περαιτέρω για να χαρακτηρισθεί κάποιος ως «προοδευτικός», σύμφωνα πάντα με το πρότυπο του «προοδευτισμού» που προβάλλει ο κ. Τσίπρας, πρέπει να έχει φωνάξει μερικές φορές ως διαδηλωτής το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο» η «Αμερικάνοι, φονιάδες των Λαών».;
Αυτό είναι απαραίτητο να διαπιστωθεί, διότι, εάν κάποια στιγμή ο συγκεκριμένος διαδηλωτής εγκαταλείψει την σημαία αυτού που υπερασπιζόταν παλιότερα και εμφανιστεί ξαφνικά ως σημαιοφόρος εκείνου που πολεμούσε, να μπορεί να γίνει αντιληπτή η χρησιμότητα του «προοδευτισμού», αφού έχει την δύναμη να μεταμορφώνει τους φορείς του σε τέτοιο εξευτελιστικό βαθμό.
Βέβαια ένας μυαλωμένος «προοδευτικός» δεν τα κάνει αυτά ποτέ με το αζημίωτο. Πρέπει να έχει κάποιο κέρδος: και το κέρδος αυτό δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο, εάν ληφθεί υπ’ όψη ότι μετουσιώνεται σε «καρέκλα» εξουσίας.
Να λοιπόν και μια άλλη ακόμη πτυχή του αληθινού «προοδευτισμού», όπως τον προβάλλουν οι εμπνευστές του «προοδευτικού πόλου».
Γνώρισμα τέλος ενός γνήσιου «προοδευτικού» είναι η δεξιότητά του να κατηγορεί τους πολιτικούς του αντιπάλους για φιλελεύθερη πολιτική, αλλά να την υπηρετεί στην πράξη πιο σκληρά κάτω από την ταμπέλα του «αριστερού».
Όσοι λοιπόν συγκεντρώνουν τα πιο πάνω προσόντα, πρέπει να σπεύσουν να ανταποκριθούν άμεσα στο κάλεσμα του κ. Τσίπρα και να ενταχθούν στον «όμιλό» του.
Θα τους περιμένει εκεί να να τους υποδεχθεί με τους κουραμπιέδες της η κ. Μεγαλοοικονόμου.
Άλλωστε «προοδευτισμός» χωρίς κουραμπιέδες δεν γίνεται.
Θα υπάρξουν ασφαλώς και ορισμένοι «οπισθοδρομικοί», που θα προσπαθήσουν να τους αποτρέψουν να συμμετάσχουν στην σχετική «εκδρομή» προς τον «προοδευτικό πόλο» με διάφορα επιχειρήματα.
Δεν πρέπει όμως να επηρεασθούν οι επίδοξοι συνοδοιπόροι του «πόλου» από τις απόψεις τους.
Εφ’ όσον έχουν καθαρή εικόνα από τον «προοδευτισμό» του κ. Τσίπρα, ας μιμηθούν τον «προοδευτικό» Πρωθυπουργό μας.
Για να γνωρίζουν με ποιόν συμπορεύονται και τί ακριβώς καλύπτει ο σχετικός «προοδευτικός πόλος», ώστε να τον υπερασπιστούν σωστά.
Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη, διότι τα πράγματα είναι σαφή.
Στην σημερινή πολιτική συγκυρία δύο τινά δεν μπορείς να προσπεράσεις αδιάφορα: τον «προοδευτισμό» του κ. Τσίπρα και τους κουραμπιέδες της κ. Μεγαλοοικονόμου.
Αλέξανδρος Π. Κωστάρας
Ομότιμος Καθηγητής Νομικής Σχολής
Πανεπιστημίου Θράκης
