Γράφει ο Σχολ-ιαστής
Η κυρά-Αθανασία, η μάνα μου, εκεί γύρω στη δεκαετία του 1950, μαζί με άλλες αγορές του σπιτιού, έφερνε για χατήρι μου και το εβδομαδιαίο περιοδικό «Γκαούρ-Ταρζάν» για να με καταφέρνει να τρώω το φαγητό μου, μια κι ήμουν μίζερος και απολιφατικός.
Αργότερα, όταν πλέον είχα μάθει πιο καλά την ανάγνωση του γραπτού λόγου, περισσότερο προχωρημένος στην ανάπλαση κατανόησης κειμένων, μόνος μου αγόραζα τα βιβλία που μ’ ενδιέφερναν από το κεντρικό βιβλιοπωλείο του Ματσούκα κοντά στο ζαχαροπλαστείο Ελβετικό, αλλά και από το άλλο βιβλιοπωλείο του Ράγκου, κοντά στον κινηματογράφο Τιτάνια. Η μεγάλη αγάπη μου εκείνη την εποχή, ήταν το περιοδικό «Μικρός Ήρωας».
Το διάβαζα μάλιστα πολλές φορές λόγω κατηγορηματικού απαγορευτικού από τους γονείς μου, από την παράλειψη των Σχολικών μαθημάτων, κρυμμένος κάτω από το πάπλωμα του κρεββατιού τα βράδια, με τον πλακέ φακό μου της μπαταρίας.
Στα όνειρά μου, ξεφεύγοντας από τις εφηβικές μου ονειρώξεις, κατέστρωνα σενάρια πολεμικά και ηρωικά με αντιπάλους Γερμανούς της Βέρμαχτ και τα «Ες-Ες» με κατασκόπους και χιτλερικούς βαρβάρους.
Όλα αυτά διαδραματιζόταν στην αλάνα των Αγίων Αναργύρων κοντά στο μαχαλά μου. Οραματιζόμουν πρωταγωνιστές του παιδικού μου έπους τον εαυτό μου ως Γιώργο Θαλάσση (τι θαλασσιαστής, τι Σχολιαστής) τον Χρηστάκη του Αυγέρη (συμμαθητής και κολλητός μου) ως Σπίθα, άσχετα με τον σωματότυπο του πρώτου με τον δεύτερο και του παρουσιαστικού φυσιογνωμίας αυτού.
Για τον ρόλο της Κατερίνας (συντρόφισσα στα ηρωικά του Θαλάσση) είχα διαλέξει την γειτονοπούλα μας Ευτυχούλα και Γερμανούς Σεϊτάν Αλεμάν εχθρούς, τους γειτονόπαιδες Καλαμπόκα και Ζαρδαλίδη , Τσάμπουρα και Μπούκαλο.
Έτσι θα γινότανε το πολεμικό σούργελο, με μάχες σώμα με σώμα, γιουρούσια, ηρωισμοί, σαμποτάζ, μπούμπι-ντραπς, ναρκοπέδια, μάχες, μπαταρίες φονικές και εκρήξεις.
Ξυπνούσα συνήθως βάζοντας τέλος στο φανταστικό χάπενινγκ, με τις φωνές της μάνας μου, να ετοιμαστώ για το σχολείο.
Η φλόγα όμως της περιπέτειας του Μικρού Ήρωα με προσομοίωση των δικών μας αντικαταστάσεων, δεν σταμάταγε όλη την μέρα.
Το συζητούσα ενθέρμως με τα φιλαράκια μου όλα τα σχετικά ηρωικά και τα απογεύματα που την αράζαμε στις σκάλες του σπιτιού Μαρτίνη, αναλογιζόμενος ότι ο Γιώργος Θαλάσσης ήταν υπαρκτός ήρωας. Τόσο ονειροπαρμένοι ήμασταν.
Η παιδική αυτή αθωότητα συνεχιζότανε τότε και μ’ άλλες περιοδικές εκδόσεις και αναγνώσεις.
Φθάσανε μέχρι σήμερα την συλλεκτική μορφή. Νοσταλγικά μείνανε και ο Μικρός Φαντομάς και ο Τζων Γκρηκ με τον Μικρό Σερίφη, χωρίς να ξεχνιέται ο Μικρός Καουμπόης, το Γεράκι, ο Σούπερμαν και ο Ζορό.
Δυστυχώς μετά τον Μικρό Ήρωα και τα πιο πάνω συναφή αναγνώσματα με την εφηβική μας ανερχόμενη κλίμακα, στραφήκαμε σε «Αντεργκράουντ» περιοδικά. Κυριαρχούσαν τα ξενόφερτα πορνογραφικά, σεξιστικές περιπέτειες με υπογάστρια θέματα και κολάσιμη λογοτεχνική κουλτούρα.
Το περιβόητο «ΚΤΥΠΟΚΑΡΔΙΑ» αγοραζότανε μετά μανίας από κάθε ΤΟΚΜΑΤΖΗ και μη έφηβο.
Μέχρι την εισβολή των πορνογραφικών, οι δικοί μας παιδικοί ήρωες της αθώας ανάγνωσης θα παραμείνουν στο Πάνθεο των λαϊκών νοσταλγικών περιοδικών.
Α, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα περίφημα «ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ» με την εντυπωσιακή ιστορική απεικόνιση και καλλιτεχνική δουλειά.
Ο Σχολ-ιαστής
