Μαζεύτηκαν, μια φορά κι έναν καιρό, τα Ολύμπια θεϊκά μακαντάσια (προσφιλής έκφραση του σχωρεμένου μπογιατζή Καραλή), οι 12 θεοί του Ολύμπου δηλαδή, σε σύσκεψη. Να αποφασίσουν τι δώρα και προνόμια να χαρίσουν σε κοινούς θνητούς κάτω στη γη. Διάλεξαν πρώτα ν’ αρχίσουν προσφέροντας χάρες στην πρώτη πόλη του Βορρά, την Αλεξανδρούπολη, που τους πολίτες της παρακολουθούσαν από ψηλά ολημερίς.
Την μάζωξη αυτή άνοιξε πρώτος ο αρχηγός των Θεών, Δίας, ο οποίος είπε: «Ρε παιδιά, στην πόλη αυτή πέρα από τη μιζέρια της, υπάρχει μια καλή εφημερίδα που την λένε Ε.Θ. και τελευταία κάνει προσπάθειες να πολλαπλασιάσει το τιράζ των φύλλων της και να αυξήσει τους αναγνώστες της.
Ο επικεφαλής εκδότης της, περιμένει μάταια πολύ καιρό τώρα, να τον σώσει κάποιος Σχολ-ιαστής μ’ αυτά που γράφει κάθε Πέμπτη, αλλά αυτός ο εφημερογραφιάς απεδείχθη σούργελο και ψώνιο, γιατί τα κείμενά του είναι σκέτα μπαρμπούτσαλα και μπόσικα. Αλίμονο της εφημερίδας!».
«Εγώ προτείνω – συνέχισε την ομιλία του ο αρχιθεός Ζευς – μια και πιαστήκαμε με το θέμα της εφημερίδας Ε.Θ. και να έχουμε καλά μ’ αυτήν, γιατί όπως ξέρετε ο τύπος είναι η δεύτερη εξουσία σ’ έναν τόπο, να βοηθήσουμε με ιδιαίτερο ταλέντο γραφής έναν άλλον συντάκτη, μπας και πάει πιο μπροστά η έκδοση και να συναγωνισθεί με τα Αθηναϊκά φύλλα.
Υπάρχει λοιπόν στο πάνελ της σύνταξης αρθρογραφίας μια όμορφη κοπελιά που γράφει στη στήλη το «Εν τοις πράγμασι». Εκκολαπτόμενη, ακόμα, δημοσιογράφος, αλλά μεγάλο ταλέντο. Αλλά αν την ενισχύσουμε και μ’ άλλο χάρισμα, θα γίνει σίγουρα ο θηλυκός Μασσαβέτας.
Ακόμα και τώρα, η στήλη της σπάει κόκκαλα, αλλάζει τον αδόξαστο σε κάθε πολιτικό ή άρχοντα της εξουσίας.
Την προικίζουμε λοιπόν, και με το προνόμιο, το πρόσθετο δηλαδή ταλέντο, του ελεύθερου μαχητικού ρεπόρτερ που θα αποκαλύπτει σκάνδαλα, διαπλοκές και παρανομίες της κοινωνικοπολιτικής ζωής».
Μ’ αυτήν την πρόταση τελείωσε την ομιλία του ο μεγάλος Δίας και κοίταξε την ομήγυρι των άλλων θεών με θλίψη και θυμό, ότι οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους ήταν αναγνώστες της ζαβολιάς, αφού διάβαζαν την άλλη εφημερίδα.
Μόνο τα τρία ξέκωλα, η Ήρα, η Αθηνά και η Αφροδίτη, δυσανασχέτησαν φανερά και κόντρα στα λεγόμενα του πατρός, γιατί φαντάστηκαν καμιά πάλι μεταμόρφωση του σαρδανάπαλου αρχηγού τους, για σεξιστικούς λόγους, όπως έκανε κάποτε με την θνητή και όμορφη Δανάη, που την διπλάρωσε κολασμένα με την χρυσή βροχή που μεταλλάχθηκε. Γνώριζαν το Μαρινάκι που ήταν μπάνικο και αναμάρτητο και όλα τα περιμένανε από τον αλλοπρόσωπο Δία.
Μάλιστα, μέσα στον εκνευρισμό της η Αφρό έδωσε μια στο βερνίκι των νυχιών της που έβαφε εκείνη την ώρα και αυτό κατρακύλησε από ψηλά και άδειασε πάνω στα κείμενα του Σχολ-ιαστή που τα κατέστρεψε, κοκκινίζοντάς τα.
Από κάτω, στο πάρκο της Ελευθερίας που έβοσκε ο Πίνδαρος που ήταν φτερωτό θεϊκό αλόγατο προστάτης της ποίησης και της λογοτεχνίας, έδωσε ένα αεράτο σπριντ, μπας και τα σώσει, αλλά δεν πρόλαβε.
Ο Πίνδαρος ήτανε φαν του Σχολ-ιαστή βλέπετε και είχε προτείνει τον γραφιά αυτόν για ακαδημαϊκό και μέλος της ΕΣΗΕΑ. Από τα πάνω, ο Απόλλωνας θεός της μουσικής και Θρακιώτης στην καταγωγή, επικύρωσε την απόφαση του Δία τραγουδιστικά και βάρεσε ένα σόλο στα ντραμς που έφθασε μέχρι το γραφείο του εκδότη και πατέρα της Μαρίνας, που τον χαροποίησε τα μάλα.
Έτσι, μ’ αυτήν την μυθοπλαστική εισαγωγή ο Σχολ-ιαστής αποφάσισε να πάρει μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης των μελλοντικών σχεδίων της δεσποινίδος Κονδύλη, τόσο για τη στήλη της (Εν τοις πράγμασι), όσο και για την ενασχόλησή της σε άλλους τομείς της έκδοσης και της παρουσίας της στην τηλεόραση ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ.
Την παραθέτω πάραυτα.
Σχ.: Σήμερα παρατηρείται σ’ όλο τον τύπο και στα μαζικά μέσα πληροφόρησης (ΜΜΕ) μια υπερέκδοση και βομβαρδισμό ειδήσεων και αναφορών, που αποπροσανατολίζουν τον κόσμο. Στη στήλη σου (Εν τοις πράγμασι) παρατηρώ ότι επικεντρώνεις περισσότερο τα πολιτικά κακώς δρώμενα που συμβαίνουν κατά καιρούς στη χώρα από τους τωρινούς πολιτικούς της κυβέρνησης και λιγότερο τα οικονομικοκοινωνικά, σ’ αυτά που οι πολίτες, το κοινό, οι αναγνώστες, ταλαιπωρούνται καθημερινά και ζητούν λύσεις. Δώσε μια εξήγηση.
Μ. Κονδύλη: Aγαπητέ Σχολ-ιαστή, επικεντρώνομαι κυρίως στα στραβά της πολιτικής, γιατί θεωρώ ότι το «ψάρι βρωμάει από το κεφάλι». Αν ο πολιτικός δεν είναι υπόδειγμα ηθικής και τιμιότητας, τότε δεν μπορεί και ο λαός να είναι σωστός. Γι’ αυτόν τον λόγο, υπογραμμίζω καθημερινά τα κακώς κείμενα της πολιτικής σκηνής της χώρας μας, με την ελπίδα ότι κάτι μπορεί ν’ αλλάξει κι έτσι να αρχίσει να λειτουργεί σωστά όλη πολιτεία, μέσα σ’ ένα πλαίσιο τάξης, δικαιοσύνης και αξιοκρατίας.
Σχ.: Υπάρχει ως σταθερή αναφορά της σταδιοδρομίας σου η οικογενειακή επιχείρηση εδώ στην Αλεξανδρούπολη με την Ε.Θ. και το ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ ή σκέφτεσαι κάτι διαφορετικό;
Μ. Κονδύλη: Πάντα υπάρχει ως σταθερά η οικογενειακή επιχείρηση. Η «μάνα Ελεύθερη Θράκη» είναι το καταφύγιο. Το ίδιο και το ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ, σε δεύτερο όμως επίπεδο. Κάτι διαφορετικό προς το παρόν δε σκέφτομαι, όμως ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή, ειδικά όταν ο τόπος μας εξακολουθεί να… σέρνεται και να μην εκτοξεύεται αναπτυξιακά.
Σχ.: Ο «Ντάντυ» σου, φίλος μου από παλιά, ο κ. Σταύρος (γι’ αυτό χρησιμοποιώ υιοθετικό λαϊκό χαρακτηρισμό για τον εκδότη πατέρα σου), σε έχει προτείνει κάτι άλλο για την συνέχεια της σταδιοδρομία σου;
Μ. Κονδύλη: Όλα αυτά τα χρόνια της επαγγελματικής μου διαδρομής (που ανέρχονται στα 13), ο πατέρας μου είναι ο φωτεινός φάρος! Πάντα με συμβουλεύει και με καθοδηγεί, ωστόσο για τη συνέχεια της σταδιοδρομίας μου, δε μου έχει προτείνει κάτι συγκεκριμένο. Παρά μόνο μου τονίζει να είμαι πάντα αληθινή και να μη φοβάμαι τίποτα – έτσι θα πετυχαίνω σε ό,τι κι αν κάνω.
Σχ.: Στη στήλη σου της έκδοσης της Πέμπτης 21 Μαρτίου, έγραψες ότι στα παλιά καλά χρόνια, ήταν μια άλλη Ελλάδα, γιατί οι άνθρωποι ζούσαν πιο ποιοτικά, παρά το όποια προβλήματα. Μήπως αυτή η εικόνα του παρελθόντος είναι πλασματική;
Μ. Κονδύλη: Δεν θεωρώ ότι είναι πλασματική. Σίγουρα, δεν μπορώ να έχω σαφή εικόνα του μακρινού παρελθόντος, γιατί τότε δε ζούσα. Εντούτοις, με βάση τις μαρτυρίες των παλαιών και με τα όσα έχω διαβάσει, ναι, οι άνθρωποι τότε ζούσαν πιο ποιοτικά, γιατί δεν είχαν το άγχος και τους τρελούς ρυθμούς που έχουν οι άνθρωποι σήμερα. Γι’ αυτό άλλωστε και έχει παρατηρηθεί πως αυξήθηκαν τα ποσοστά των ατόμων που έχουν κατάθλιψη και που οδηγούνται στην αυτοκτονία.
Σχ.: Βλέπεις ο κόσμος να έχει γενικώς πρόβλημα με τη μνήμη του;
Μ. Κονδύλη: Σίγουρα! Και είναι μεγάλο αρνητικό αυτό. Λαός χωρίς μνήμη, πιστεύω πως δεν έχει μέλλον. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ιστορία ή την πολιτική, αλλά ακόμη και στα σφάλματα ή τις κακίες που έχουν κάνει συνάνθρωποι της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας. Ναι, πρέπει να συγχωρούμε (όταν βλέπουμε πως υπάρχει ειλικρινής μεταμέλεια), αλλά όχι να ξεχνούμε.
Σχ.: Για να μιλάς για ΧΑΛΙΑ στην πολιτική, σημαίνει ότι είσαι απογοητευμένη από τον Ελληνικό χώρο γενικά;
Μ. Κονδύλη: Πάρα πολύ… Και δεν ξέρω αν μου φταίνε μόνο οι πολιτικοί ή και οι πολίτες που εξακολουθούν να λειτουργούν με την λογική του «ρουσφετιού». Ακόμη και σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης, και από τις 2 πλευρές υπάρχουν άτομα που λειτουργούν με βάση το προσωπικό τους και μόνο συμφέρον, χωρίς να τους νοιάζει το κοινό καλό. Αυτή η σαπίλα, δυστυχώς, δεν έχει φύγει και το βλέπω καθημερινά τριγύρω μου και θλίβομαι… Γιατί δεν βλέπω να γίνονται ριζοσπαστικές κινήσεις για το καλό όλων μας, ακόμη κι αν κάποιοι θυμώσουν.
Σχ.: Πιστεύεις ότι με αλλαγή της κυβέρνησης, ο τίτλος της στήλης «Εν τοις πράγμασι», θα συμπληρωθεί και με την λέξη «Εν τοις θαύμασι»;
Μ. Κονδύλη: Όχι, δε νομίζω. Δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει ο τίτλος της στήλης, αφού σκοπός είναι να αναλύω και να σχολιάζω κάτι στο «ζουμί» της υπόθεσης. Είτε αλλάζουν οι κυβερνήσεις, είτε οι βουλευτές, οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες, εγώ πάλι θα επισημαίνω τα καλά και τα άσχημα. «Εν τοις πράγμασι» λοιπόν, για όσο πάει…
Σχ.: Μιας και σε προίκισαν οι δωδεκάθεοι με δώρο κι άλλο ταλέντο (μη γελάς αγαπητό μου Μαρινάκι), όπως αναφέρω στη μυθοπλαστική εισαγωγή αυτού του κομματιού, θα ανοίξεις τον δρόμο σου σε νέους πειραματισμούς για την δημοσιογραφία;
Μ. Κονδύλη: Δεν αποκλείω τίποτα. Ο χώρος πάντως που προσφέρεται σίγουρα για πειραματισμούς είναι ο τηλεοπτικός, και το ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ έχει ακόμη πολλά περιθώρια εμπλουτισμού του ήδη πολύ ενδιαφέροντος προγράμματός του. Οπότε, εάν έκανα κάτι διαφορετικό, ίσως ήταν μια διαφορετική εκπομπή που θα προσφέρει γνώσεις στον τηλεθεατή, αλλά θα αναδεικνύει και τον τόπο μας.
Σχ.: Πόσο παρατηρητικό παιδί ήσουν; Τι σου άρεσε να παρατηρείς περισσότερο; Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ως παιδί;
Μ. Κονδύλη: Η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ παρατηρητική ως παιδί. Έβλεπα και άκουγα τα πάντα και τα κατέγραφα στο μυαλό μου ασυναίσθητα. Θα έλεγα ότι ήμουν πολύ ήσυχη, υπάκουη και με πολλή αγάπη να μαθαίνω καινούργια πράγματα.
Σχ.: Τι διάβαζες από μικρή και τι διαβάζεις τώρα; Ποια είναι η πρώτη σου ανάμνηση από βιβλίο;
Μ. Κονδύλη: Διάβαζα ό,τι έπεφτε στα χέρια μου. Ακόμη κι αν δεν το καταλάβαινα, το έριχνα μια ματιά. Από μικρή πάντως, πέρα από τα σπουδαία βιβλία των Ελλήνων πεζογράφων όπως ήταν ο Γεώργιος Βιζυηνός, ο Ηλίας Βενέζης και η Πηνελόπη Δέλτα, ήμουν και φανατική αναγνώστρια του «Λούκυ Λουκ»! Έχω συλλέξει όλα τα τεύχη του, όπως και του «Τεν-Τεν»! Σήμερα διαβάζω – πέρα από εφημερίδες και περιοδικά – αστυνομικά κυρίως μυθιστορήματα.
Σχ.: Συνήθως ποιες είναι οι αφορμές για να ξεκινήσεις ένα κείμενο στο «Εν τοις πράγμασι»;
Μ. Κονδύλη: Η επικαιρότητα. Αυτά που συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή, αλλά και όσα ακούω να συζητούν οι γύρω μου. Πάντως, δεν είμαι αδιάφορη και για όσα συμβαίνουν στον κόσμο, γιατί κάλλιστα μπορεί να έρθουν και σε εμάς. Πάνω απ’ όλα όμως, με απασχολεί ο τόπος μου, ο Έβρος!
Σχ.: Ποια είναι η γνώμη σου για τα σατιρικά κομμάτια του Σχολ-ιαστή και για τον ίδιο γενικά να γράφει μ’ αυτόν τον τρόπο;
Μ. Κονδύλη: Είναι υπέροχος! Απλά απολαυστικός! Γράφει με μια τσαχπινιά μιας άλλης σπιρτόζικης γενιάς, που τώρα θεωρώ πως δεν υπάρχει. Έχει χιούμορ, εξυπνάδα και κυρίως καλή καρδιά, καθώς όλα όσα γράφει δεν έχουν ίχνος εμπάθειας ή κακίας, παρά μόνο επιθυμία να διασκεδάσει ο αναγνώστης. Εύχομαι να είναι πάντα έτσι!
Σχ.: Ευχαριστώ Μαρινάκι για τη συνέντευξη και τον χρόνο που μου ‘δωσες και εύχομαι κλείνοντας καλή διαδρομή στα μελλοντικά σου σχέδια!!
Μ. Κονδύλη: Σας ευχαριστώ πολύ.
Ο Σχολ-ιαστής
