Η μόνη απάντηση στην αρπακτική Βουλιμία της Τουρκίας, που θέλει «Γαλάζια Πατρίδα» είναι η άμεση ενδυνάμωση των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας μας
Είναι γεγονός πασίδηλον ότι η εν γένει στάση της Τουρκίας, και κυρίως από της ανόδου εις τον προεδρικόν θώκον του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει καταστεί άκρως προκλητική και επικινδύνως εχθρική έναντι γειτονικών αυτής κρατών και προεχόντως της χώρας μας και της Κύπρου.
Από του εντοπισμού εκμεταλλευσίμων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων (πετρελαίου και αερίου) σε υποθαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου και ευρύτερον της Ανατολικής Μεσογείου, έχει ανοίξει η όρεξις των Τούρκων για συνεκμετάλλευση, σε ξένα μάλιστα «χωράφια»!
Η Τουρκία, παραβιάζουσα καταφώρως το περί θαλάσσης Διεθνές Δίκαιον (Συνθήκη Montego Bay 1982) και τις συνθήκες της Λωζάννης (1923) και των Παρισίων (1947), αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας και μας απειλεί με casus belli (αιτία πολέμου), αν επεκτείνουμε το εύρος των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν. μ., ως έχομεν δικαίωμα.
Ήδη, από ετών, έχει θέσει εις εφαρμογήν σχέδιον συνεχών και προκλητικών παραβιάσεων του εθνικού μας χώρου και των χωρικών μας υδάτων, επί καθημερινής βάσεως.
Πλέον τούτων, περιοδίκως σχεδιάζει και εκτελεί, εντός του Αιγαίου, αεροναυτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακος, με σκοπό την επίδειξη δυνάμεως και δημιουργίαν εντυπώσεων για την προστασία κεκτημένων δήθεν δικαιωμάτων της.
Το θράσος τους έχει υπερβεί κάθε όριο και τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη υπερίπτανται ελληνικών νήσων και πολεμικά των σκάφη διαπλέουν τα χωρικά μας ύδατα και πολλάκις παραπλέουν εγγύτατα ελληνικών νήσων.
Η Τουρκία, εκ δολίας προθέσεως, αγνοεί το Ελληνικόν Αρχιπέλαγος και αυθαιρέτως απορρίπτει την ύπαρξη υφαλοκρηπίδος και κατ’ επέκταση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) των ελληνικών νήσων και αυτής της Κρήτης ακόμη, και εντάσσει την θαλάσσιον περιοχήν της Γαύδου στην ΑΟΖ της Τουρκίας!
Έτσι που το πηγαίνουν, θα διεκδικήσουν και τον Κορινθιακόν Κόλπον! Αγνοεί (η Τουρκία) την ύπαρξη του Καστελλόριζου και θεωρεί ανύπαρκτην την εις την νήσον μας ανήκουσαν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ) Πέραν των ανωτέρω, ο Έρντογάν και οι υπουργοί του ομιλούν περί «Γαλάζιας Πατρίδος», υπονοούντες το Αιγαίον και το μείζον της λεκάνης τής Ανατολικής Μεσογείου, επί των όποιων «έχουν λόγο και δικαιώματα»!!!
Η ιστορική αμάθεια και το θράσος των Τούρκων δεν έχουν όρια.
Όταν, προ 2.500 ετών, οι αθηναϊκές τριήρεις διέπλεον και διαφέντευαν καθ’ ολοκληρίαν το Αιγαίον και το μείζον τής Μεσογείου, οι πρόγονοι του Έρντογάν ζούσαν σε καλύβες στα βάθη της Ασίας, χωρίς να έχουν αντικρύσει ποτέ θάλασσαν.
Για ποια «Γαλάζια Πατρίδα» ομιλούν;
Αυτοί που ιστορικώς δικαιούνται να ομιλούν για Γαλάζια Πατρίδα, είναι κατά κύριον λόγον οι Έλληνες, το ναυτικόν των οποίων είχε και διατηρεί ακόμη ως έμβλημα το: «Μέγα το της θαλάσσης κράτος».
Ο ’Έρντογάν, προφανώς, ονειρεύεται την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία από εκατονταετίας έχει σβύσει.
Όμως προ αυτής υπήρξε μία άλλη, η Βυζαντινή, δηλαδή Ελληνική, η οποία εμεσουράνησε κατά την χιλιετή ιστορικήν της διαδρομήν.
Ο Τούρκος πρόεδρος, ήδη, συμμαχεί με την Ρωσσίαν, παραθεωρών τις ΗΠΑ, με προφανή σκοπό η Τουρκία να καταστή η ρυθμιστική δύναμις της Μέσης Ανατολής και της ευρυτέρας περιοχής.
Εάν προκαλέσει και εμπλακεί σε πόλεμον, οι επιπτώσεις αυτού θα είναι απρόβλεπτες και οδυνηρές για την χώραν του.
Οι Κούρδοι αναμένουν την ευκαιρίαν ανακηρύξεως του ελευθέρου Κουρδιστάν, το μείζον του οποίου διατελεί, εισέτι, υπό τουρκικήν κατοχήν.
Επί πλέον, θα υποχρεωθεί να αποσύρει τις δυνάμεις κατοχής από το Βόρειο Τμήμα της Κύπρου, οι οποίες συνιστούν όνειδος για κάθε πολιτισμένον κράτος και προεχόντως τον ΟΗΕ.
Ώς εκ τούτου, ασφαλώς συμπεραίνομεν ότι ο «φωνακλάς» της περιοχής μας θα βάλει την ουράν υπό τα σκέλη και θα απέλθει εις τα ίδια.
Όμως, αυτό δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να εμπλακή σε πόλεμο κατά της χώρας μας, περιορισμένης όμως εκτάσεως τοπικής και χρονικής, με αντικειμενικόν σκοπόν την κατάληψη μίας ή δύο ελληνικών νήσων και δημιουργίαν τετελεσμένης καταστάσεως, όπως ήδη έχει πράξει στην Κύπρο.
Κατ’ ελάχιστον, δεν αποκλείεται ή δημιουργία θερμού επεισοδίου, βλαπτικού για την χώρα μας.
Ήδη, το τουρκικόν γεωτρύπανον «Πορθητής» υπό συνοδείαν πολεμικών σκαφών από 3-5-2019, ευρίσκεται εντός τής κυπριακής ΑΟΖ για γεωτρήσεις, στην θαλασσίαν περιοχήν 60 ναυτικά μίλια δυτικώς της Πάφου.
Ελπίζομεν πως η Κυβέρνησίς μας έχει συνειδητοποιήσει τις εκ των περιστάσεων ευθύνες της, με πρωταρχικήν την εξασφάλιση της ελευθερίας τών Ελλήνων και της εδαφικής ακεραιότητος της χώρας μας.
Και άλλοτε έχομεν επισημάνει ότι οι Τούρκοι το μόνον που υπολογίζουν είναι η μαχητική ισχύς και η αποφασιστικότης του αντιπάλου των, και αυτό επαναλαμβάνομεν.
Μην περιμένουμε να προστατεύσουν τα σύνορά μας οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι στην πρώτην ομοβροντίαν θα μας εγκαταλείψουν.
Ας μας ανοίξει τα μάτια η διπροσωπία του Τσώρτσιλ, ο οποίος κατά την διάρκειαν του Ελληνοϊταλικού Πολέμου μας εθαύμαζε και διεσάλπιζε το γνωστό «σλόγκαν», ότι οι «ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» και ταυτοχρόνως, εκ του παρασκηνίου, προσεκάλει την ουδετέρα τότε Τουρκία να εξέλθη ως σύμμαχος εις τον κατά του Άξονος πόλεμον, με αντιπαροχήν την ελληνικωτάτην Δωδεκάνησον (!!!).
Αμοραλισμός και κυνισμός πρώτου μεγέθους!
Ως γενικόν συμπέρασμα προκύπτει ότι η ενδυνάμωσις της πολεμικής ισχύος της χώρας μας συνιστά κορυφαίον στρατηγικόν σκοπόν αμέσου προτεραιότητος. Και τούτο μεταφράζεται;
«Όχι άλλες μειώσεις στην στρατιωτικήν θητείαν, η οποία πρέπει να επανέλθη στο 18μηνον κατ’ ελάχιστον, ούτε περικοπές στα εξοπλιστικά προγράμματα των Ε.Δ.
Ως γνωστόν, η προσπάθεια θεσπίσεως επαγγελματικού στρατού, εκ του αποτελέσματος, δεν εκαρποφόρησεν, για πολλούς λόγους, τους οποίους δεν θα αναπτύξωμεν ενταύθα.
Η ενδυνάμωση των Ε.Δ. προϋποθέτει, κυρίως, εύρωστον οικονομίαν. Τούτο συνιστά απαρέγκλιτον αρχήν.
Αυτοί οι δύο πρωτοκορυφαίοι παράγοντες της κρατικής ισχύος συμπορεύονται και συνδέονται αρρήκτως.
Τουτέστιν: η ύπαρξις του ενός προϋποθέτει την ύπαρξη του ετέρου.
Εν τέλει, θα πρέπει οι έχοντες την ευθύνην της Εθνικής Αμύνης πολιτικοί να αντιμετωπίζουν το μέγα τούτο εθνικό ζήτημα με δέος και υπευθυνότητα.
Όχι άλλες μεγαλοστομίες και αγοραίοι διαξιφισμοί στο Βουλευτήριο για το θεαθήναι, και το επαίσχυντο πολιτικόν κόστος, αλλά συνεργασία, ομόνοια και έμμονή στον σκοπόν, διότι «οι καιροί ου με νέτοι» και οι λύκοι καραδοκούν.
Στυλιανός Ιω. Δράκος
Υποστράτηγος έ.α.
