Με ρώτησε αν την αγαπώ, της είπα όχι,
κι ήταν ο λόγος μου αλήθεια.
Μα είδα τα μάτια της θολά
κι ένας πόνος την συγκλόνισε στα στήθια…
Όταν με ξαναρώτησε, της είπα «ναι»
κι ήταν ο λόγος μου ένα ψέμα…
μα πήρε νόημα η ζωή της
Κι έγινε σαν άστρο φωτεινό
το θολωμένο της το βλέμμα.
Και είπα: ένα ψέμα που μπορεί
την ευτυχία, να χαρίσει τη χαρά στα στήθια
αξίζει πιότερο κι απ’ την καθάρια αλήθεια.
Κυρ. Χαραλαμπίδης
Αλεξανδρούπολη