Καθότι οι ξένοι τουρίστες αυξάνονται στην πρωτεύουσα του Έβρου, καλό θα ήταν να υπάρχει μια κατατοπιστική πινακίδα – Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο η προβολή του τόπου μας
Αλεξανδρούπολη: η πανέμορφη νύφη του Θρακικού πελάγους. Η πόλη που πήρε το όνομά της από τον Βασιλιά Αλέξανδρο το 1920 και από τότε όλο μεγαλώνει και ομορφαίνει!
Σύμβολό της αποτελεί ο αγέρωχος Φάρος, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1850 από τη γαλλική Εταιρία Φάρων και Φανών της Μεσογείου, κατόπιν σύμβασης με την τότε τουρκική κυβέρνηση.
Χτίστηκε στο σημερινό λιμάνι της πόλης, αποσκοπώντας στη διευκόλυνση της ακτοπλοΐας και της πελαγοδρομίας για τους ντόπιους ναυτικούς και ναυτιλλομένους που ταξίδευαν στην περιοχή του Ελλήσποντου.
Αποτελεί έναν από τους ψηλότερους φάρους της Ελλάδας, μιας και το ύψος του αγγίζει τα 18 μέτρα, διαθέτει 98 εσωτερικά σκαλοπάτια που οδηγούν στον θάλαμο του φανού, ενώ το πάνω μέρος του είναι ελασμάτινο με 10 σειρές υαλοπινάκων.
Γύρω από τον φανό, στην κορυφή του Φάρου της Αλεξανδρούπολης, περιστρέφεται ένας κοίλος καθρέφτης που στέλνει το φως στα τοποθετημένα γύρω του πρίσματα – μια διαδικασία που γινόταν με βάση τα αντίβαρα και τις τροχαλίες που φρόντιζε ο φαροφύλακας για πολλά χρόνια.
Σε 6 ενδιάμεσα σημεία του κλιμακοστασίου υπάρχουν έξι πλατύσκαλα και έξι παράθυρα που χρησιμεύουν στην εσωτερική φωταγώγηση του κτιρίου.
Κάποια από αυτά λοιπόν τα στοιχεία, θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι αναρτημένα σε πινακίδα στην αγγλική γλώσσα, πέρα από την ελληνική πινακίδα που υπάρχει ήδη.
Από τη στιγμή μάλιστα που ο αριθμός των ξένων επισκεπτών στην Αλεξανδρούπολης ολοένα και αυξάνεται (Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Τούρκοι, Γαλλοεβραίοι, κλπ.), θα ήταν χρήσιμο να υπάρχει και μια αγγλική πινακίδα με τα χαρακτηριστικά του Φάρου μας, έτσι για να μαθαίνουν και οι τουρίστες την ιστορία του τόπου μας.
Τις προάλλες κιόλας, ήταν ανοιχτός ο Φάρος μας στο κοινό, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Φάρων, προσελκύοντας πλήθος κόσμου.
Η ιδέα της αγγλικής πινακίδας, που εμείς προτείνουμε, δε νομίζουμε ότι είναι κάτι δύσκολο. Αντίθετα, είναι πολύ απλά θέμα απόφασης.
Κλείνοντας, να προσθέσουμε στο σημείο αυτό και την άλλη πρόταση της εφημερίδας μας, να αποτελέσει ο Φάρος μας σήμα-κατατεθέν σε διάφορα αναμνηστικά που πωλούνται στην Αλεξανδρούπολη (είτε μπρελόκ, είτε πετσετούλες, κλπ.) ή ακόμη-ακόμη να δώσει το σχήμα του και σε ένα γλύκισμα που θα φτιάχνεται μόνο εδώ!
Διότι η Αλεξανδρούπολη εξακολουθεί να μην έχει το δικό της γλυκό, αυτό που όποιος την επισκέπτεται, θα πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσει και να πάρει μαζί του (βλ. καριόκα Ξάνθης, κουραμπιέδες Καρβάλης, ακανές Σερρών).
Άραγε, με βάση τα παραπάνω, πόσο δύσκολο είναι να ενισχύσουμε το τουριστικό μας προϊόν; Δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο και τότε όλοι θα βγούμε κερδισμένοι!
Μ.Κ.
