Κατηγορούμε τον Ρ.Τ. Ερντογάν, που όμως έχει μετατρέψει την Τουρκία σε Βιομηχανική και Στρατιωτική υπερδύναμη – Εμείς πώς ετοιμαζόμαστε για τα δύσκολα;
Και τώρα, ας μιλήσουμε λίγο σοβαροί. Εντάξει, γράφουμε τα μύρια όσα εναντίον του Ερντογάν, τον περιλούζουμε με κοσμητικά, αλλά για σκεφτείτε τι έχει κάνει για την Τουρκία ο συγκεκριμένος άνθρωπος!
Για πηγαίνετε να δείτε πόσα μεγάλα έργα έχουν γίνει εκεί: γέφυρες, υπόγειες σήραγγες, ένα μοναδικό στον κόσμο και τεράστιο αεροδρόμιο, μια παγκοσμίου ακτινοβολίας και υπερδύναμη στον τομέα των αερομεταφορών εθνική αεροπορική εταιρία, που πετάει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου!
Και δεν είναι μόνο αυτά.
Έχει μεταβάλει την Τουρκία σε τεράστια στρατιωτική δύναμη, αφού κατασκευάζονται εκεί σύγχρονα οπλικά συστήματα, φρεγάτες, άρματα, αεροσκάφη.
Οι μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες της Ευρώπης κατασκευάζουν εκεί τα αυτοκίνητά τους, η Τουρκία διαθέτει 22 ναυπηγεία και ήδη φιλοξενεί πολλά ελληνικά και ελληνόκτητα πλοία για επισκευές!
Και εκτός από όλα αυτά -και πολλά άλλα-, η Τουρκία «παίζει κομπολόι» τις λεγάμενες μεγάλες δυνάμεις, κάνει ό,τι της καπνίσει στην ανατολική Μεσόγειο, στέλνει τα τρυπάνια της όπου γουστάρει και κανείς δεν τολμά να της μιλήσει, αφού οι ρηματικές διακοινώσεις της Ε.Ε. και των ΗΠΑ μάλλον γίνονται πολτός και χαρτί υγείας για τις τουαλέτες του «παλατιού» του νέου «σουλτάνου»!
Καλό είναι, λοιπόν, να λέμε κι εμείς «τα δικά μας», να διαμαρτυρόμαστε επειδή οι Τούρκοι ποδοσφαιριστές, που νίκησαν τους Αλβανούς, και ο Τούρκος αθλητής, που νίκησε τον Πετρούνια, χαιρετούν στρατιωτικά για να δείξουν ότι«… και δέρνουν» στη Συρία, αλλά υπάρχει και το θέμα «τι κάνουμε εμείς»!
Να θυμηθούμε τι κάνουμε;
Έχουμε παραχωρήσει τα λιμάνια, τους σιδηροδρόμους και τα αεροδρόμιά μας σε ξένους, παρακαλάμε να έλθουν και να αγοράσουν τα ξενοδοχεία μας, τις μαρίνες μας, τα σπίτια μας και (όχι όλοι, ευτυχώς) διαμαρτυρόμαστε όταν κάποιοι αντιστέκονται στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας!
Αντί να χαρούμε επειδή δεν παραδόθηκε (ακόμη;) στους Κινέζους ολόκληρη η παραλία του Πειραιά και των πέριξ για να τη «διακοσμήσουν» με τεράστιους γερανούς και κοντέινερ, ώστε «να γίνει το πρώτο λιμάνι στην Ευρώπη» (με τις εισπράξεις να πηγαίνουν σε τράπεζες του Χονγκ Κονγκ), γράφουμε ότι «κόπηκε επένδυση 300.000.00 ευρώ!»…
Αντί να εξοπλιζόμαστε σαν αστακοί (κι ας πεινάσουμε), ψάχνουμε να βρούμε ποιος τρίτος «θα μπει μπροστά» σε περίπτωση που θα «μας την πέσουν» οι γείτονες!
Δεν γίνεται έτσι δουλειά, αδέλφια!
Ναι, ο «σουλτάνος» είναι και «μπήξος» και «δείξος», αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.
Εμείς τι κάνουμε;
Πώς ετοιμαζόμαστε να τα δύσκολα τώρα που, όπως λέμε, ξεπεράσαμε τα δύσκολα;
Για σκεφτείτε το λιγάκι.
Και αποφασίστε!
Η ΑΚΙΣ