Πιο τραγική από ποτέ είναι η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην αγορά της Ορεστιάδας – Πρέπει να δοθούν κίνητρα για ανάκαμψη της τοπικής οικονομίας – Όμως η Αθήνα δεν νοιάζεται – Ούτε λόγος για την επαναφορά της επιδότησης 12% για τη Θράκη
Πιο τραγική από ποτέ είναι η κατάσταση στα εμπορικά καταστήματα της Ορεστιάδας, όπως σημείωσε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ, η πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου, Φιλιώ Μυλωνά.
«Κάποτε η Ορεστιάδα έσφυζε από ζωή. Τώρα, έχει γίνει ένα μεγάλο χωριό, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Είναι λυπηρό αυτό που συμβαίνει στην περιοχή μας, γιατί δε μας αξίζει. Οι μέρες των γιορτών ήταν κάκιστες για τους εμπόρους της Ορεστιάδας. Περιμέναμε λίγο να κινηθεί το χρήμα, μα δεν έγινε τίποτα», περιέγραψε γλαφυρά στο δελτίο η κα. Μυλωνά.
Ακόμη υπογράμμισε: «Νομίζω ότι μπορούν να γίνουν καλύτερα πράγματα για την περιοχή, εάν υπάρχει βεβαίως η πολιτική βούληση και η βούληση αυτών που κατοικούν εδώ».
Τι είναι αυτό όμως που ζητάει ο Εμπορικός Σύλλογος Ορεστιάδας; «Να δοθούν κίνητρα για να ανακάμψει η αγορά στην περιοχή. Έχουμε στείλει επιστολές παντού με προτάσεις μας, προκειμένου να δοθεί μια ανάσα στον τόπο μας, που αδειάζει απειλητικά», απάντησε η κα. Μυλωνά.
«Αν δεν δούμε την κατάσταση με το χέρι στην καρδιά, τότε δυστυχώς έχουμε παραδοθεί. Μιλάμε πια για παραμέληση των συνόρων. Μας έχουν αφήσει στο έλεος του Θεού. Πουθενά, σε καμιά άλλη χώρα στον κόσμο δε συμβαίνει αυτό. Είναι κρίμα. Εκτός κι αν μας έχουν παραδώσει. Αν είναι, ας βγουν να το πουν ευθαρσώς, τίμια και αντρίκια», δήλωσε η πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ορεστιάδας, συμπληρώνοντας: «Είναι πλέον θέμα επιβίωσης ενός ολόκληρου νομού. Το λέω με πόνο ψυχής. Πρέπει να δοθούν κίνητρα για την επανεκκίνηση του νομού».
Μ.Κ.
***
Σημείωση Ε.Θ.:
Η κραυγή απελπισίας της Προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Ορεστιάδος, δεν πρέπει να αποσιωπηθεί.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ δίνει σήμερα την πρέπουσα δημοσιότητα, γιατί μέχρι σήμερα, δυστυχώς, κανένα μέτρο υπέρ των Ακριτών του Έβρου, δεν έχει ληφθεί.
Η αποβιομηχανοποίηση του Νομού Έβρου είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, ενώ οι Βιομηχανίες-Βιοτεχνίες του νομού μας, που πήραν των ομματιών τους και μεταφέρθηκαν στην γειτονική Βουλγαρία, δεν έχουν σκοπό να επιστρέψουν.
Με λίγα λόγια, ο τόπος μας ερημώνει και κανένα κίνητρο δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Ούτε καν το περίφημο 12% επιδότησης του εργατικού κόστους, που δινόταν στις Επιχειρήσεις της Θράκης.
Και μπορεί οι στατιστικοί πίνακες να δείχνουν ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας, αλλά δυστυχώς αυτό δεν αντανακλά στην εγκαταλελειμμένη ακριτική περιοχή του Βορείου Έβρου.
Όμως οι ιθαγενείς Εβρίτες, ως πότε θα κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια;
Σ. Κ.
