Μια δέσμη μέτρων, που θα μπορούσαν να ληφθούν στην κυριολεξία αύριο, για να μπει φρένο στη διάλυση της χώρας μας – Χρειάζεται Εθνική πολιτική
Tο 2019, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Frontex, μειώθηκε ο αριθμός παράτυπων διελεύσεων των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2013.
Αυξήθηκε όμως κατά 46% στην Ανατολική Μεσόγειο. Δηλαδή στα ελληνικά νησιά.
Με βάση τα ίδια στοιχεία στην διάρκεια του 2019, 82.000 παράτυποι μετανάστες σε σύνολο 139.000 επέλεξαν την οδό της Ανατολικής Μεσογείου.
Στην μεγάλη τους πλειονότητα Αφγανοί. Και οι Αφγανοί «μουσαφιραίοι» κατά περίεργο τρόπο στην Ελλάδα γίνονται σχεδόν στο σύνολό τους αποδεκτοί ως πρόσφυγες με ποσοστό εγκρίσεων 76%, σε αντίθεση με άλλες χώρες όπως ή Βουλγαρία, όπου το ποσοστό αυτό δεν ξεπερνά το 25%.
Δεν τα «λέω» εγώ αυτά. Ο αρμόδιος υπουργός κ. Χρυσοχοΐδης τα ομολόγησε στη Βουλή στις 30 ’Οκτωβρίου και διερωτήθη μάλιστα πώς μπορούμε να έχουμε ποσοστά εγκρίσεων εφάμιλλα με της Φινλανδίας. (Έφ. Συντακτών 31/10/2019 σελ. 28.)
Πρακτικά όμως τί σημαίνει αυτό; Ότι ή Ελλάδα πού τις περασμένες δεκαετίες άντεξε και αφομοίωσε με αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια ένα τεράστιο μεταναστευτικό κύμα από τις όμορες βαλκανικές χώρες και τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, έρχεται αντιμέτωπη με ένα «τσουνάμι» μουσουλμάνων λαθροεποίκων το οποίο δεν είναι σε θέση ούτε να υποδεχθεί ούτε να ενσωματώσει.
Και ας μην μένουμε στα επίσημα νούμερα. Είναι άλλοι τόσοι αυτοί πού περνούν από τον Έβρο και την ελληνο-βουλγαρική μεθόριο, χωρίς να καταγράφονται πουθενά.
Όταν εντοπιστούν όμως, μπορούν και αυτοί να δηλώσουν πρόσφυγες και να διεκδικήσουν άσυλο.
Είναι πολύ άδικη αυτή η εξέλιξη για την πατρίδα μας.
Γιατί ουδέποτε στη νεώτερη Ιστορία μας υπήρξαμε αποικιακή δύναμη όπως άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Δεν αρμέξαμε εμείς τις χώρες του Μαγκρέμπ, της Μέσης Ανατολής και της Υποσαχάριας Αφρικής για να εισπράττουμε τώρα τα επίχειρα με τα γκέτο-φωλιές τρομοκρατών.
Μόνο που σε εμάς έτυχε φαίνεται σκληρός.
Μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αναστρέψουμε αυτή την καταστροφική πορεία;
Το είπαμε και νωρίτερα Εθνική πολιτική, έξω από ντιτεκτίβες και κανόνες γερμανικής πολιτικής ορθότητας.
Θα σας παραθέσω, λοιπόν, μία δέσμη μέτρων, ορισμένα από τα οποία μπορούν να γίνουν στην κυριολεξία αύριο και ορισμένα άλλα που απαιτούν πολιτική βούληση και διάθεση να υπερασπιστούμε τα εθνικά μας συμφέροντα, αγνοώντας συστάσεις και εντολές τρίτων.
– Ας αρχίσουμε λοιπόν από τους τόπους υποδοχής και φιλοξενίας:
Δεν μπορούν να υπάρχουν προαναχωρησιακά κέντρα για τους παράνομους και ανοιχτοί καταυλισμοί για τους υπόλοιπους αιτούμενους ασύλου. Μία είναι η λύση: Κλειστές φυλασσόμενες δομές στρατιωτικού τύπου, για όλους τους παράνομα εισερχόμενους σε καθόλου ελκυστικές περιοχές, δηλαδή ερημικές βραχονησίδες, παλιά νταμάρια και γενικά τοποθεσίες απόμακρες, έξω από τον αστικό Ιστό.
– Δεύτερον: Άμεση ανάκληση της Εγκληματικής απόφασης του ΣτΕ του Απριλίου 2018 που δίνει δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης σε όλη την επικράτεια σε όσους έχουν υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας, πρακτικά δηλαδή σε όλους.
Ελεύθερη διακίνηση θα έχουν μόνον όσοι τελεσίδικα έχουν κριθεί ως πρόσφυγες ή άτομα που χρήζουν αποδεδειγμένα διεθνούς προστασίας.
Έως ότου κριθούν οι αιτήσεις τους, έστω και αν αυτό χρειαστεί πολλούς μήνες, θα παραμένουν έγκλειστοι στις δομές.
(Εδώ πρέπει να σας πω ότι έτσι όπως είναι διαμορφωμένο το διεθνές νομικό πλαίσιο η έννοια του πρόσφυγα έχει καταντήσει σαν το «λαστέξ».
Παρέχεται άκρώς διασταλτική ερμηνεία την οποία μπορεί να οικειοποιηθεί οποιοσδήποτε, χωρίς το παραμικρό αποδεικτικό στοιχείο, ακόμη κι αν τον κυνηγάει ο σπιτονοικοκύρης του.
Η Ελλάδα εσχάτως έχει αυξήσει δραματικά το ποσοστό έγκρισης τέτοιων αιτήσεων, γιατί υποδέχεται επίδοξους μετανάστες με λεγόμενα «ευάλωτα χαρακτηριστικά», π.χ. τούς χιλιάδες ασυνόδευτους ανήλικους.
Γι’ αυτό τον λόγο ένα μεγάλο ποσοστό των αιτήσεων τελικά εγκρίνεται, με αποτέλεσμα πολλές δεκάδες χιλιάδες αλλοεθνείς να εξασφαλίζουν δικαίωμα παραμονής στην Ελλάδα πουαναγκάζεται λοιπόν να τους φιλοξενεί εσαεί, επειδή καμμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν δέχεται να τους φορτωθεί.)
– Γι’ αυτό, λοιπόν, άμεση απαγόρευση αίτησης ασύλου για όσους δεν διαθέτουν ταξιδιωτικά έγγραφα, άλλά διαθέτουν κινητά και άλλες συσκευές διαδικτυακής επικοινωνίας.
Κατάσχεση αυτών των συσκευών από όλους μέχρι να τελεσιδικήσει η αίτηση ασύλου και εξυπηρέτησή τους από κοινόχρηστους τηλεφωνικούς θαλάμους που θα εγκατασταθούν στα hot spots.
Καιασφαλώς φραγή των συστημάτων wi-fi στις δομές φιλοξενίας.
Δεν είναι δυνατόν να μεταφέρεται σε όλο τον πλανήτη μία ειδυλλιακή εικόνα της Ελλάδας ως τόπου φιλοξενίας λαθρομεταναστών, δημιουργώντας πόλο έλξης για ακόμη περισσότερους εποίκους.
Άλλα μέτρα:,
– Άμεση επαναφορά της νομοθετικής πρόβλεψης για δικαστική απέλαση λαθραίων με ποινικό μητρώο, δηλαδή του άρθρου 74του Ποινικού Κώδικα που, άκουσον-άκουσον, καταργήθηκε από την Βουλή των Ελλήνων με την πρόσφατη αναμόρφωσή του.
Θέσπιση ποινής ισόβιας κάθειρξης για τους πάσης φύσεως διακινητές.
Πρόβλεψη για χρήση προειδοποιητικών πυρών σε περίπτωση απόπειρας εισόδου πλωτών μέσων μεταφοράς λαθραίων σε ελληνικά χωρικά ύδατα.
Και βέβαια διαχείριση του ζητήματος με εθνικούς πόρους από τις Ένοπλες Δυνάμεις και τις υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας μας.
Άμεση απομάκρυνση των «θαλάσσιων ταξί» της Frontex και των ΜΚΟ που ασκούν άκρως προσοδοφόρο παρασιτική δραστηριότητα.
Εδώ πρέπει να σας πω το εξής: Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο διάστημα της τελευταίας δεκαετίας έχουν διατεθεί περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια ευρώ προς τα κράτη μέλη για την διαχείριση του λεγόμενου προσφυγικού.
Από αυτά φαίνεται να έχει πάρει την μερίδα του λέοντος 2,2 δισ. η Ελλάδα. Όμως τα φαινόμενα απατούν:
Από αυτό το ιλιγγιώδες ποσό, μόλις το 15% έχει διατεθεί σε αμιγώς ελληνικές κρατικές υπηρεσίες.
Τα υπόλοιπα έχουν πάει στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, σχεδόν 750 εκατομμύρια, στον Διεθνή ’Οργανισμό Μετανάστευσης, στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Στήριξης για το άσυλο και φυσικά στις λατρεμένες ΜΚΟ.
Σε όλους αυτούς δηλαδή που κατ’ επάγγελμα φροντίζουν για να συντηρείται, να διογκώνεται και να διαιωνίζεται το πρόβλημα.
Ε, αν μιλάμε για 300 εκατομμύρια σε διάστημα 10 ετών ας επιβαρυνθεί με 30 ευρώ ο κάθε Έλληνας για να γλυτώσουμε από τον βραχνά και τις υποχρεώσεις που δημιουργεί η εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα και τις δήθεν ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Μόνο τόσα θα μας στοιχίσουν ανά κεφαλή οι νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες που θα φιλοτεχνήσουν για εμάς κάποιοι Ευρωπαίοι με μισό δισ., οι συνήθεις ύποπτοι Γερμανοί εικάζω.
Δεν θα σας κουράσω με άλλες προτάσεις. Αυτές φτάνουν.
Γνωρίζω ότι μπορεί πολλά αυτά που είπα να σοκάρουν κάποιους δικαιωματιστές της Αριστεράς, αλλά και της σημερινής νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης που θεωρούν ότι τέτοιου είδους απειλές λύνονται με καλλιστεία πολυπολιτισμού και πλειοδοσία ανθρωπισμού.
Επιτρέψτε όμως να σας πω ότι ουδόλως με αφορά η άποψή τους.
Προσωπικά, ο ανθρωπισμός μου εξαντλείται προς τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, κατοίκους νησιών και ενδοχώρας, που βλέπουν την ζωή τους να χάνεται, την οικογένειά τους να κινδυνεύει και το μέλλον τους να ναρκοθετείται…
Γιώργος Χαρβαλιάς
