Είναι μεγάλο λάθος να υποτιμούμε τον αντίπαλο – Όμως ακόμα πιο μεγάλο λάθος είναι, να υποτιμούμε τον εαυτό μας
Ότανο Τούρκος υπουργός Αμύνης απείλησε την Ελλάδα επικαλούμενος την ποσοτική υπεροχή της χώρας του, Πολλοί γέλασαν. Ευλόγως. Ποτέ οι Έλληνες δεν κέρδισαν πολέμους στηριζόμενοι στους αριθμούς. Συνήθως κατέβαλλαν εχθρούς πολυαριθμότερους και με περισσότερα μέσα.
Το κακό είναι ότι πολλοί από αυτούς πού γέλασαν με τούς λεονταρισμούς του Χουλουσί Ακάρ, επιδεικνύουν σε άλλες στιγμές ένα αδικαιολόγητο δέος απέναντι στους αριθμούς πού παρατάσσουν οι Τούρκοι. Χρησιμοποιούν μάλιστα την άκρως αδόκιμη έκφραση «ισοζύγιο δυνάμεων».
Εδώ δεν πρόκειται για εμπορικό ισοζύγιο ή ισοζύγιο πληρωμών. Δεν βάζουμε π.χ. τα αεροπλάνα του ενός και του άλλου στην ζυγαριά να δούμε προς ποια πλευρά θα βαρύνει. Σε μιαν «ισορροπία ισχύος», γιατί αυτός είναι ό σωστός όρος, μετρούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα όποια δεν μπαίνουν σε ζυγαριές.
Ένα γνωμικό -πού και αυτό δεν είναι απόλυτο- υποστηρίζει πώς όταν οι ερασιτέχνες ομιλούν για στρατηγική οι επαγγελματίες ομιλούν για διοικητική μέριμνα (logistics κατά την ορολογία του συρμού). Αυτό σημαίνει ότι τεραστία σημασία έχει και το σε ποιο βαθμό μπορεί κάποιος να υποστηρίζει και να δίδει διάρκεια στις επιχειρήσεις του.
Η Τουρκία τώρα είναι απλωμένη από την Λιβύη μέχρι το ’Ιράκ. Αντέχει να ανοίξει μέτωπο και με την Ελλάδα; Και ακόμη, μέχρι πότε μπορεί να έχει δυνάμεις απλωμένες από την πρόσω Ασία μέχρι την κεντρική Μεσόγειο;
Υπάρχουν πολλά ακόμη στοιχεία πού συνυπολογίζονται. Και ναι μεν κάποια καλύπτονται υπό το πέπλο του απορρήτου, όμως άλλα υπάρχουν σε ανοικτές πηγές χωρίς να τα βλέπει κανείς. Ο μέσος πολίτης μπορεί να έχει την πεποίθηση ότι ένας τύπος οπλικού συστήματος τον όποιο έχουν και οι δύο πλευρές είναι ίδιος. Αυτό δεν ισχύει.
Οι διαφορές μπορεί να είναι χαώδεις κι ας αναφέρονται στην βιβλιογραφία με τα ’ίδια στοιχεία και αριθμούς σειράς.
Ένα ακόμη ιδιαιτέρως σημαντικό δεδομένο είναι η επιτελική προετοιμασία. Ας μάς επιτραπεί εδώ να εκφράσουμε την ικανοποίησή μας για το σύνολο τής σημερινής στρατιωτικής ηγεσίας. Οι αρχηγοί των Γενικών ’Επιτελείων κατά την επαγγελματική διαδρομή τους έχουν αποδείξει τα προσόντα τους.
Επιπροσθέτως τους τελευταίους μήνες αντιμετωπίζοντας επιτυχώς τίς ασύμμετρες προσπάθειες των Τούρκων να ωθήσουν λαθρομετανάστες-εισβολείς στον ‘Έβρο και τα νησιά (ναι, και τα νησιά) δικαίωσαν την πολιτική ηγεσία που τους επέλεξε. Ακόμη περισσότερο όμως επέδειξαν πνεύμα συνεργασίας με την Ελληνική Αστυνομία και το Λιμενικό Σώμα δημιουργώντας αρραγές μέτωπο στα σύνορα. Και αυτά είναι «μηνύματα» προς τούς Τούρκους.
Δεν θα υποπέσουμε στο ατόπημα να πάμε στο άλλο άκρο, να θεωρήσουμε πώς όλα είναι εύκολα με την Τουρκία. Είναι μεγάλο λάθος να υποτιμούμε τον αντίπαλο. Ακόμη μεγαλύτερο όμως είναι να υποτιμούμε τον εαυτό μας.
Ευθ. Π. Πέτρου
