Η αρχή των επικίνδυνων προκλήσεων της Τουρκίας, έγινε με τα επεισόδια στις Καστανιές του Έβρου – Ακολουθούν οι γεωτρήσεις εντός της Ελληνικής ΑΟΖ – Ποιο είναι το «πρακτέον» από Ελληνικής πλευράς
Το όνομα Ερντογάν, επειδή προέρχεται από το «er» (τουρκιστί γενναίος) και το «dogan» (τουρκιστί γεράκι), από ετυμολογικής απόψεως τυγχάνει συγγενές πρώτον των λέξεων Μικρή Δογάντζα και Ντογαντσούδι (παλαιά ονόματα της Δοξιπάρας Έβρου) και δεύτερον των τοπωνυμίων Doganca και Δογάντσα, κείμενων έναντι του Σουφλίου, και επίσης των τοπωνυμίων Doganca και Δογάντσαλι,κείμενων νότια του Μπαμπάεσκι. Κατά συνέπεια το όνομα σχετίζεται με το πουλί γεράκι και ευθέως παραπέμπει στη γνωστή φράση «Γεράκι της Πολιτικής».
Η δυσάρεστη αλλαγή χρήσης του Ιερού ναού της Αγίας Σοφίας της θρακικής Κωνσταντινούπολης από μουσειακή σε λατρευτική και η τζαμοποίηση του Μνημείου Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς σαφέστατα συνιστά ιστορικό λάθος και προσβολή της Διεθνούς Κοινότητας, ωστόσο αφενός δεν ήταν τόσο απρόβλεπτη και τόσο απροσδόκητη όσο σήμερα νομίζουμε,και αφετέρου,το σημαντικότερο, δεν θα είναι η τελευταία μεγάλη πρόκληση της γείτονος χώρας εις βάρος της πατρίδας μας, πράγμα που είναι εθνικά επικίνδυνο και απαιτεί τη μέγιστη δυνατή εγρήγορση εκ μέρους μας !!!
Όσο εμβαθύνει κανείς στη συμπεριφορά της σημερινής Τουρκικής Πολιτικής Ηγεσίας, τόσο προβλέψιμη για πολλούς λόγους φαινόταν η μετατροπή σε τζαμί.Για παράδειγμα, η εγκατάλειψη της ιδέας του Ευρωπαϊκου προσανατολισμού,ο αναθεωρητισμός του Ερντογάν,η φιλοδοξία να καταστεί η χώρα του Περιφερειακή δύναμη συνδέουσα το Μουσουλμανικό κόσμο, οι παράνομες στρατιωτικές εισβολές σε ξένες χώρες.
Αναλυτικότερα,προβληματίζει η επιδίωξη αναθεώρησης πολύχρονων Διεθνών Συνθηκών,η επιστροφή στο Δόγμα του Νεοθωμανισμού,η αναπόληση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη γνωστή φράση του Ερντογάν «τα σύνορα της καρδιάς μου» και η επιθυμία του να καταστεί η Τουρκία Τρίτος Πόλος στο Μουσουλμανικό κόσμο. Τι να πρωτοαναφέρω;; Την εισβολή στο Ιράκ,την εισβολή στη Συρία και την παράνομη κατοχή Συριακών εδαφών; την εισβολή στη Λιβύη, την εισαγωγή εκεί εξτρεμιστών και τζιχαντιστών και την απόπειρα δημιουργίας Τουρκικών βάσεων και πραγματοποίησης παράνομων γεωτρήσεων; Την απειλή εισβολής στο Ισραήλ προς απελευθέρωση του Μουσουλμανικού Τεμένους Αλ-Άκσα; Οι εισβολές και οι επιθετικές ενέργειες αποτελούν προβολή αλυτρωτισμού, ισλαμισμού, ριζοσπαστικοποίησης, χώρας ταραχοποιού και φυσικά ιταμή παραβίαση των Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο Τούρκος Πρόεδρος με την πολιτική αυτή καθίσταται δυνητικός «ολετήρ» της χώρας του και οριακά διακινδυνεύει το Πεπρωμένο του Έθνους του με απρόβλεπτες παρενέργειες φυσικά και για την Ελλάδα!! Άραγε οι απλοί Τούρκοι πολίτες είναι υποψιασμένοι γι’αυτό;;
Φυσικά υπάρχουν και πρόσθετοι αρνητικοί και επικίνδυνοι παράγοντες.Το Πολίτευμα είναι μια ιδιότυπη, «αλλά Τούρκα Δημοκρατία»,μη παρέχουσα εγγυήσεις κράτους δικαίου στους Καθηγητές ΑΕΙ, δημοσιογράφους, αντιφρονούντες,κ.α.. Η συρρίκνωση των δημοσκοπικών ποσοστών του Ερντογάν, η απώλεια της αυτοδυναμίας και της στήριξης από το Κουρδικό Κόμμα,η δυσοίωνη πολιτική επιβίωσή του, ιδίως μετά την απόπειρα ανατροπής του με το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα του 2016,τον ώθησαν στην αγκαλιά των Τούρκων Εθνικιστών προκειμένου να αυξήσει τα δημοσκοπικά ποσοστά του και να κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Η αρχή των επικίνδυνων προκλήσεων έγινε με τα πρόσφατα επεισόδια στις Καστανιές του Έβρου, συνεχίζεται με τις απειλές για πραγματοποίηση γεωτρήσεων εντός της Ελληνικής και Κυπριακής ΑΟΖ και την Τζαμοποίηση της Αγίας Σοφίας. Κατά τη γνώμη του γράφοντος «τα χειρότερα έπονται», εξάλλου και κατά τον Γάλλο Πρόεδρο Μακρόν «Ο πόλεμος είναι στην πόρτα μας». ΣΥΝΕΠΩΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΟΥΝ ΚΛΙΜΑΚΩΤΕΣ, ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ,ΕΠΕΙΔΗ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2023,ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 100 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΔΙΑΚΑΩΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΕΘΝΑΡΧΗ ΚΕΜΑΛ ΑΤΑΤΟΥΡΚ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΩΣ Ο ΝΕΟΣ ΕΘΝΑΡΧΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ!!! ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΠΛΕΟΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΣΤΙΓΜΩΝ!!!!
Οι πολιτικές αυτές υπερβολές (αρχαϊστί Ύβρις) με τον Σωβινισμό και τον Αναθεωρητισμό φαίνεται πως επέφεραν τη θόλωση του νου του Τούρκου Προέδρου (αρχαϊστί Άτη) και μένει να δούμε την όποια «αντίδραση» του μόνου ζωντανού θεού, δηλαδή αν αρχίσουν να εμφανίζονται υπερφυσικά φαινόμενα στην Αγία Σοφία π.χ. να ιδρώνουν τα ψηφιδωτά της, να δακρύζουν οι εικόνες της,κ.α..
«Ούτως εχόντων των πραγμάτων» ποιο είναι το Πρακτέο από Ελληνικής πλευράς ; Πρώτον,η προστασία της ελληνικής Κοινότητας της Κωνσταντινούπολης της οποίας η κατάσταση παρουσιάζει επιδείνωση μετά το πραξικόπημα του 2016. Δεύτερον,η ενίσχυση του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων και η απάντηση κρίσιμων ερωτήσεων : σε περίπτωση εισβολής και κατοχής τμήματος της εθνικής κυριαρχίας μας θα μείνουμε άπραγοι ή θα απαντήσουμε ; Τρίτον,η άριστη οργάνωση της Εξωτερικής Πολιτικής μας και η δημιουργία Συμμαχιών: υπογραφή Συμφωνιών με γειτονικές χώρες,όπως με την Ιταλία, για την ΑΟΖ,άσκηση μπλόκου στο παράνομο Τουρκολιβυκό Σύμφωνο,στρατιωτική συνεργασία με Κύπρο, Ισραήλ, Αίγυπτο και Γαλλία με την ενεργοποίηση του Δόγματος Κ.Καραμανλή–Βαλερί Ζισκάρ ντ’Εστέν «Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία». Καταλήγοντας,θα έλεγα ότι ως «Ανάδελφον Έθνος» που είμαστε δεν διαθέτουμε πολλούς και αξιόπιστους συμμάχους. Μήπως διαθέτουμε τους Βαλκάνιους ; δεν νομίζω· Μήπως τη Γερμανία ; ιστορικά ποτέ δεν ήταν σύμμαχος της Ελλάδας · Μήπως τη Γηραιά Αλβιώνα ; ήταν παλαιός σύμμαχός μας,αλλά πλέον αποστασιοποιημένη· Μήπως τη Ρωσία του Πούτιν, όπως διατείνεται ο κ.Βελόπουλος ; Είναι πολύ αμφίβολο · Μήπως τις ΗΠΑ ; δυστυχώς λόγω κορωνοϊού και προεκλογικής περιόδου εκκωφαντική είναι η απουσία τους από την Ανατολική Μεσόγειο την περίοδο αυτή. Μήπως την Ευρωπαϊκή Ένωση ; Τα θεσμικά Όργανά της, πλην των πρόσφατων συμβάντων στις Καστανιές,στο παρελθόν ενήργησαν ως άλλος Πόντιος Πιλάτος νίπτοντας τα χείρας τους. Κατά συνέπεια έχουμε τη βεβαιότητα ότι μόνοι μας και «συν θεώ» θα σηκώσουμε όλο το βάρος της αντιμετώπισης των μελλοντικών Τουρκικών προκλήσεων.
Ιωάννης Ζαμπούκης
Φιλόλογος
