Σε ποιους άξονες πρέπει να εστιασθεί η αντίδραση της Ελλάδος έναντι της Τουρκικής αρπακτικής βουλιμίας – Απομονώστε τους «πρόθυμους» των Εθνικών υποχωρήσεων – Αυτή την ύστατη ώρα, ας αγωνισθούμε με εθνική ενότητα, σε όλα τα μέτωπα
Το θέμα των ημερών δεν μπορεί να είναι άλλο από την απόφαση του κράτους-συμμορίας να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί.
Ύστερα από αυτήν την απόφαση, οι Έλληνες καλούνται να δώσουν αγώνα σε τέσσερις άξονες.
Ο πρώτος είναι η επίσημη αντίδραση μέσω του κράτους. Η κυβέρνηση πρέπει να πάρει κάποιες αποφάσεις που θα φωνάζουν στους νταήδες της περιοχής «ως εδώ»! Πολλά μέτρα έχουν προταθεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
Σταχυολογώντας: το κλείσιμο του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή, που χρόνια αποτελεί γνωστή σφηκοφωλιά. Ακύρωση των ενεργειών ανέγερσης ισλαμικού τεμένους στον Βοτανικό. Κλείσιμο παράνομων τζαμιών.
Απόσυρση των Ελλήνων προξένων από Ανδριανούπολη και Σμύρνη. Επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μιλιά κ.ά.
Ο δεύτερος άξονας είναι και αυτός θεσμικός και είναι η πίεση του κράτους στις ευρωπαϊκές χώρες για να αναδείξουν το θέμα της Αγια-Σοφιάς σε παγκόσμιο πρόβλημα. Όχι με τη σκέψη ότι η Αγια-Σοφιά αποτελεί «σύμβολο διαθρησκειακού διαλόγου», όπως άστοχα ειπώθηκε, αλλά τον πιο εμβληματικό ναό της Ορθοδοξίας και ένα μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Αλλιώς, οι Ευρωπαίοι θα παραμείνουν θεατές των καταστροφών από τους μουσουλμάνους, μνημείων ασύγκριτης πολιτιστικής αξίας, όπως αυτό της Παλμύρας, ενώ παράλληλα θα συνεχίζουν να παραχωρούν έδαφος στον σφαγέα της Αφρίν, στη χώρα που δεν έχει αφήσει κάποιο πολιτισμικό αποτύπωμα και ανάγει τις γενοκτονίες σε άθλημα.
Όλες αυτές οι ενέργειες των Τούρκων και η έλλειψη αντίδρασης τροφοδοτούν τα νεοοθωμανικά σχέδια.
Ο τρίτος άξονας είναι ο ρόλος του απλού λαού. Ενός λαού που κάποιο μέρος του δεν λέει
να καταλάβει ούτε την εργαλειακή χρήση των λαθρομεταναστών στα πρόσφατα γεγονότα του Έβρου ούτε τις συνεχόμενες απειλές και προσβολές της Τουρκίας απέναντι στη χώρα μας.
Έστω και τώρα, μπορούμε να προβούμε σε κάποια μέτρα.
Μερικά απ’ αυτά μποϊκοτάζ των τουρκικών εταιριών και των τουρκικών προϊόντων (πιστέψτε με, είναι πολλά). Κανένας τουρίστας στην Τουρκία, ούτε σε μονοήμερη εκδρομή για ψώνια, όπως γίνεται σε γνωστές περιοχές της Ελλάδας. Πίεση προς το κανάλια της τηλεόρασης να σταματήσουν να προβάλλουν τουρκικές σειρές και παράλληλα μποϊκοτάζ στις εταιρίες που διαφημίζονται την ώρα προβολής τους.
Ο τέταρτος άξονας είναι ο πιο ύπουλος. Είναι ο ρόλος που παίζει η «πέμπτη φάλαγγα» και εκφράζεται με δύο μορφές.
Από τη μία οι (αντι)εξουσιαστές. Νέες αφίσες κοσμούν τους τοίχους της Αθήνας και άλλων πόλεων και νέα συνθήματα καλούν να σταματήσουν ο απαράδεκτος αντιτουρκισμός και ο εθνικισμός των Ελλήνων που απειλεί τους ήσυχους γείτονές μας!
Για ακόμα μια φορά τα ενεργούμενα του Σόρος δείχνουν τον πραγματικό εργοδότη τους και το μίσος τους για την πατρίδα, που τους παρέχει την ελευθερία να στρέφονται εναντίον της. Από την άλλη, οι «λαγοί» του μοιράσματος του Αιγαίου και οι υπέρμαχοι των εθνικών παραχωρήσεων, που δεν ξέρω αν μπορούν να φανταστούν τι υπηρεσίες προσφέρουν στον σουλτάνο.
Έστω και την ύστατη ώρα, ας αγωνιστούμε σε όλα τα μέτωπα.
Παναγιώτης Κωστόπουλος
Σημείωση Ε.Θ.:
Τις ανωτέρω θέσεις για αντίμετρα κατά της συνεχιζόμενης τουρκικής επιθετικότητος, τις έχει διατυπώσεις κατ’ επανάληψιν η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ.
Προτάσσουμε έναντι όλων των μέτρων, την άμεση επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα δώδεκα (12) Ναυτικά μίλια.
Και τούτο εν όψει των εξαγγελιών του Τούρκου Προέδρου, για έναρξη υποθαλάσσιων γεωτρήσεων, στην περιοχή Νοτίως της Κρήτης και μάλιστα, εντός της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδος.
Την οποία όμως δεν έχουμε ακόμη οριοθετήσεις, ούτε έχουμε στείλει τις συντεταγμένες μας στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.
Τουλάχιστον ας έχουμε στα χέρια μας τα 12 ν.μ., ασκώντας το νόμιμο δικαίωμα που έχει η χώρα μας σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας.
Επειδή δε μυρίζει «μπαρούτι» στην περιοχή μας και το άρωμα αυτό άρχισαν να το εισπνέουν οι Εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, οι οποίοι μας πιέζουν για διαπραγματεύσεις, δηλ. «να τα βρούμε» με την Τουρκία, η θέση μας είναι ξεκάθαρη.
Πρώτα τα δώδεκα μίλια και ύστερα οι διαπραγματεύσεις.
Θα είναι το πρώτο και ουσιαστικό βήμα της Πατρίδος μας, με έργα και όχι με λόγια, ότι δεν παραχωρεί η Ελλάς κανένα κυριαρχικό της Δικαίωμα.
