Η Διεθνής πείρα, μας έχει δείξει ότι η προστασία των συνόρων επιτυγχάνεται καλύτερα με στρατούς θητείας – Το είδαμε και στον Έβρο
Καλοί και απαραίτητοι είναι οι εξοπλισμοί. Και πρέπει να αποτελούν συνεχή διαδικασία, ώστε να μην ξαναμείνουμε ποτέ στο μέλλον στην κατάσταση στην οποία ευρέθημεν προσπαθώντας να αντιμετωπίσουμε την τουρκική επιθετικότητα κυριολεκτικές εκ των ενόντων.
Όμως δεν πρέπει να υποτιμούμε τον ανθρώπινο παράγοντα. Οι άνθρωποι, οι Έλληνες στρατιωτικοί είναι αυτοί που σήκωσαν το βάρος και έφεραν εις πέρας ένα κολοσσιαίο έργο, με ανεπαρκή μέσα, οι ελλείψεις των οποίων ενδεχομένως θα είχαν «γονατίσει» κάποιον άλλο Στρατό.
Ας μην υποπέσει η Πολιτεία στο ατόπημα να μην αναγνωρίσει το επίτευγμα αυτό, στο οποίο συνεισέφεραν όλοι.
Από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ μέχρι τον τελευταίο στρατιώτη. Και μάλιστα με πολύ σοβαρές ελλείψεις στην στελέχωση των μαχίμων μονάδων.
Δεν φθάνει δηλαδή που αφήσαμε τα οπλικά μας συστήματα ασυντήρητα επί μία δεκαπενταετία, σταματήσαμε και τις προσλήψεις επαγγελματιών οπλιτών και μειώσαμε σέ απαράδεκτα χαμηλό επίπεδο τον χρόνο της στρατιωτικής θητείας.
Πολύ σωστά λοιπόν εξηγγέλθησαν από τον Πρωθυπουργό και μέτρα για την κάλυψη των κενών στο στρατιωτικό προσωπικό.
Με την υπάρχουσα δομή και οι 15.000 επαγγελματίες οπλίτες χρειάζονται, και η αύξηση της στρατιωτικής θητείας τουλάχιστον σε 14 μήνες είναι επιβεβλημένη.
Για να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους, για να είναι εις θέσιν ένας στρατιώτης να στελεχώσει την εφεδρεία, πρέπει να έχει ολοκληρώσει έναν ενιαύσιο κύκλο εκπαιδεύσεως σε μονάδα ανάλογη αυτής στην όποια θα κληθεί σέ περίπτωση επιστρατεύσεως.
Πέρα όμως από αυτό η διεθνής πείρα μάς έχει δείξει ότι ή προστασία των εθνικών συνόρων επιτυγχάνεται καλύτερα από στρατούς θητείας.
Οι επαγγελματικοί στρατοί ενδείκνυνται για εκστρατείες, όπως αυτές στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.
Η Ελλάς δεν έχει τέτοιες «φιλοδοξίες». Θέλει φρούρηση συνόρων. Και αυτό γίνεται με στρατιώτες που υπερασπίζονται τα σπίτια τους και με τοπικώς συγκροτουμένους σχηματισμούς εθνοφυλακής.
Κάποτε ονομάζοντο TEA, αργότερα Παλλαϊκή Άμυνα και τώρα Εθνοφυλακή. Αυτοί οι σχηματισμοί που απέδειξαν την άξια τους κατά την κρίση στον Έβρο τον περασμένο Μάρτιο, θα αποδώσουν τα μέγιστα λειτουργώντας δίπλα σέ κληρωτούς στρατιώτες.
Δεν είναι σκόπιμο να αναφερθούμε σε αριθμούς, αλλά οι αρμόδιοι γνωρίζουν πολύ καλά το πρόβλημα, όπως και τους υπαιτίους για την δημιουργία του.
Αναφερόμενοι τέλος στις σκέψεις για καθολική στράτευση στην ηλικία των 18 ετών, χωρίς αναβολές λόγω σπουδών, θα επισημάνουμε ότι το ζήτημα έχει και πάλι μελετηθεί.
Μάλιστα ο -κατά την Κυβέρνηση Καραμανλή- υφυπουργός Εθνικής Αμύνης Γιάννης Λαμπρόπουλος είχε επενδύσει αρκετό χρόνο και προσπάθεια, προκειμένου να οδηγήσει από τότε σε αυτήν την λύση.
Εγνώριζε, όπως γνωρίζουν όσοι πέρασαν από το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, ότι η αιμορραγία των ανυποτάκτων εξωτερικού κοστίζει στον Στρατό μας περισσότερους από 30.000 νέους.
Περίπου δηλαδή όσους απαιτούνται για την κάλυψη των σημερινών κενών.
Ευθ. Π. Πέτρου
