Το επεισόδιο στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Πυθίου, με τα σημαιοστολισμένα Τουρκικά βαγόνια, για τον εορτασμό το 1927 της… ανάκτησης της Αδριανούπολης
Για όσους ασχολούνται με τα ελληνοτουρκικά και ιδίως μετά την δημιουργία του νέου τουρκικού κράτους, με την μετάλλαξη του από το 1922, από οθωμανικό σε τουρκικό, γνωρίζουν τις διαρκείς προσπάθειες, για τηνεπιβολή δογμάτων, ως προς την κυριαρχία και κυρίως την “απωλεσθείσα” σουλτανική κυριαρχία
Οι εκάστοτε “σύγχρονοι” ηγέτες της Τουρκίας, από τον Κεμάλ, μέχρι τον νεοσουλτάνο Ταγίπ στις μέρες μας, κατατρύχονται με την “πατρίδα” που περιορίστηκε στα “στενά”τ ωρινά όρια. Ως “περιορισμένοι”, προσπαθούν να επεκτείνουν την επιρροή και δράση τους, στις “χαμένες” πατρίδες του, που όμως ήταν οι πανάρχαιες ιστορικές πατρίδες άλλων λαών. Λαών που προϋπήρχαν αιώνες πριν οι τούρκοι αποκτήσουν πατρίδα με, ξίφος.φωτιά, αίμα και όλεθρο, πριν αποκτήσουν θρησκεία και…. πολιτισμό.
Ανέκαθεν η παρουσία των τουρκικών φύλων εκινείτο πάνω στην βάση του ξίφους, του φόβου και της επιβολής.
Όμως μετά το 1922, προσπάθησαν και προσπαθούν να επιβληθούν με οργανωμένη προπαγάνδα και λιγότερο με διπλωματική προσπάθεια και συμφωνίες που διαχρονικά τις ερμηνεύουν και τις προσαρμόζουν στα θέλω τους, ανάλογα με τις εθνικές ιδεοληψίες της στιγμής ή τις ψυχικές και ψυχολογικές παρορμήσεις των ηγητόρων τους. Η συμπεριφορά αυτών μερικές φορές ακουμπά στο γνωστικό αντικείμενο της ψυχιατρικής επιστήμης.
Πολλές οι πράξεις τους αυτές, που στρέφονται διαχρονικά κυρίως κατά της πατρίδας μας, της Ελλάδας, με προβολές και προσβολές, με διεκδικήσεις των πάντων και κυρίως της….χαμένης εθνικής τους αξιοπρέπειας, από τους “μικρούς” και “ασήμαντους”
Έλληνες, που τόλμησαν και τολμούν να τους αμφισβητήσουν διαχρονικά.
Διακατεχόμενοι από τα σύνδρομα ενός “Γολιάθ”, δεν μπορούσαν και συνεχίζουν να μη μπορούν να ανεχτούν την παρουσία ενός εθνικά “Δαβίδ”, που τους προκαλεί με το μικρό εθνικό και κρατικό βάρος.
Αγνοούν επιδεικτικά πάντα ότι “η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα, αλλά με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα”.!!!
Το αίμα αυτό των Ελλήνων έτρεξε ποταμηδόν διαχρονικά στο διάβα των αιώνων και κυρίως από χέρια τούρκων, που όμως αντρειώνει τις μεταγενέστερες γενιές των Ελλήνων, σε εθνικό φρόνημα.
Η επίδειξη δύναμης και προβολής της κατεχομένης ισχύος με κάθε τρόπο, είναι το…απόλυτο πολιτιστικό αγαθό της Τουρκίας.
Πιστεύει δια του ηγήτορος της ότι, είναι το καθήκον της, έναντι του κρατικού μορφώματος και με ανάλογες διαχρονικές συμπεριφορές μπορεί να συντηρεί το όραμα αυτό για να υπερνικηθούν τα φυσικά του ένστικτα.
Ο νεοσουλτάνος Ταγίπ, αφιονισμένος θεωρεί τον εαυτό του “διάδοχο και απόστολο θεού” KhalifarasulPappah.με θεόπνευστο έργο να κυβερνήσει και να προβάλλει τον μουσουλμανικό νόμο προσαρμοσμένο στις προσωπικές επιδιώξεις και ανάγκες.
Τις “εθνικές” προσπάθειες και τα.. οράματα των ηγητόρων, πάντοτε τις “βοηθούσε” και ο τουρκικός τύπος διαχρονικά, που πολλές φορές καθόριζε και….ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ την πολιτική ατζέντα και προβάλλει τα…δικαιούμενα και τις επιβαλλόμενες ενέργειες, ως ενεργός συμπαραστάτης.
Στις μέρες μας βλέπουμε τον οίστρο των τουρκικό εφημερίδων, που υπερβαίνουν τις προσδοκίες του Ερντογάν. ΜΗ ΣΑΣ ΕΚΠΛΗΣΣΕΙ ΠΑΝΤΑ Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΗΤΑΝ Η ΦΩΝΗ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΕΚΤΟΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ.
Ανατρέχοντας στα περασμένα γεγονότα, θα σας παρουσιάσω τα ίδια που συμβαίνουν τώρα …να συμβαίνουν και τότε!!, ως καταγράφηκαν από την εφημερίδα της Θεσσαλονίκης σαν …χθές….σαν σήμερα….το 1927.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 26 Νοεμβρίου 1927.
Διδυμότειχο. Χθές 25-11-1927, την νύχτα, η τουρκική αμαξοστοιχία από την Κωνσταντινούπολη που μετέφερε τούρκους επισήμους στην Αδριανούπολη, για τον εορτασμό της επετείου της ανάκτησης της, έφθασε επιδεικτικά σημαιοστολισμένη και με τραγούδια κατά της Ελλάδας, στον σιδηροδρομικό σταθμό Πυθίου.
Οι ελληνικές αρχές την σταμάτησαν στο ταξίδι προς την Αδριανούπολη, μέσω της Ορεστιάδας. Ειδοποιήθηκε ο διοικητής του συνοριακού τομέως. Παρακάλεσε τους τούρκους επισήμους να σεβασθούν την συνθήκη της Λωζάννης και αν κινηθούν μέσω του ελληνικού εδάφους αθόρυβα. Επειδή αυτοί αρνήθηκαν να κατεβάσουν τις σημαίες και να σταματήσουν τα τραγούδια. Ο συνταγματάρχης έδωσε εντολή να επιστρέψει πίσω η αμαξοστοιχία, από κει που ήρθε, πράγμα που έγινε και ματαιώθηκε η σιδηροδρομική εκδρομή των τούρκων επισήμων στην Αδριανούπολη.
Υ.Γ.Η συνθήκη της Λωζάννης απαγορεύει την διέλευση στρατευμάτων χωρίς την συγκατάθεση του κράτους διέλευσης της αμαξοστοιχίας και την επιχείρηση κάθε πράξης αντίθετης προς το εθνικό φρόνημα του πληθυσμού του κράτους αυτού.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 30 Νοεμβρίου 1927
ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΜΕΘΟΡΙΟΥ-ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΠΥΘΙΟ-Η ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΑΓΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ.
Κωνσταντινούπολη. Το επεισόδιο του σταθμού Πυθίου θα σας είναι γνωστό, ίσως και ο ερεθισμός της κοινής γνώμης που προκλήθηκε εδώ και στην Άγκυρα.
Καίτοι εν προκειμένω η Ελλάδα έχει κοντά της το δίκαιο, που άλλωστε αναγνωρίζουν και οι επίσημοι τούρκοι, εν τούτοις δεν είναι αδικαιολόγητος ο τουρκικός φανατισμός, που ξεσήκωσαν οι τούρκοι δημοσιογράφοι, που παρακολούθησαν την κοινοβουλευτική επιτροπή.
Ο χαριέστατος όλων συντάκτης της “ΜΙΛΛΙΕΤ”, έστειλε από την Άδριανούπολη την παρακάτω ανταπόκριση, που ο πειρασμός με κάμνει να σας το στείλω σε μετάφραση.
ΓΡΑΦΕΙ στις 24-11-1927=” Η επιτροπή που αναχώρησε σήμερα από Κωνσταντινούπολη, για τον εορτασμό της απελευθέρωσης της Αδριανούπολης, βρέθηκε προ επεισοδίου, που δεν υπάρχει παράδειγμα στην ιστορία.”Μέχρι Κούλελι μπουργάζ-Πύθιο, έφθα
σε μέσα σε ευθυμία.Μόλις η αμαξοστοιχία έφθασε εκεί ο επικεφαλής της κατέβηκε στον σταθμό και μετά 5 λεπτά, επέστρεψε και ανέφερε ότι οι Έλληνες δεν θα επιτρέψουν την διέλευση των σημαιοστολισμένων βαγονιών. Ο πρόεδρος της επιτροπής Ρεφέτ μπέης, συνενοήθηκε με τους συναδέλφους και πρότεινε στους Έλληνες, να επιτραπεί η διάβαση των βαγονίων, αν δεν επιτραπεί η διέλευση θα επιστρέψουν στο Ουζούν Κιοπρού-Μακρά Γέφυρα.
Όλοι ήταν σύμφωνοι να κατεβάσουν τις σημαίες.Ο επικεφαλής της αμαξοστοιχίας μετέφερα αυτό στους Έλληνες, που απάντησαν ότι η κίνηση σημαιοστολισμένης αμαξοστοιχίας είναι επικίνδυνη και δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για ότι συμβεί, γιατί πιθανόν Έλληνες πρόσφυγες να επιτεθούν στην επιτροπή.
Οι Έλληνες ζήτησαν οδηγίες πρώτα από Κομοτηνή και μετά από Θεσσαλονίκη και Αθήνα.Μετά δύο ώρες ήρθε ένας Έλληνας αξιωματικός με διερμηνέα, που ΄9μως δεν γνώριζε καλά τουρκικά και με επιτακτικό ύφος είπε=”Τα σημαιοστολισμένα βαγόνια θα; γυρίσουν πίσω, η επιτροπή ή επιστρέφει πίσω με τα βαγόνια αυτά ή επιβιβάζεται σε μη σημαιοστολισμένα και πηγαίνει στην Αδριανούπολη. Εμείς τα βαγόνια αυτά θα τα στείλουμε πίσω”>
Η επιτροπή αμέσως αποφάσισε να επιβιβασθεί στα μη στολισμένα βαγόνια. Πήραν τις αποσκευές και τα παλτά στα χέρια και θε΄λησαν να επιβιβαστούν στα πρώτα βαγόνια, αλλά αυτά ήταν γεμάτα και δεν υπήρχε ούτε μία θέση.Τότε ακούστηκαν φωνές “πίσω”.Είπαν πάλι στον Έλληνα αξιωματικό να επιβιβαστούν στα ίδια βαγόνια, αλλά πάλι με επιτακτικό ύφος δήλωσε στην επιτροπή ότι μπορούν να επιστρέψουν.
Τα σημαιοστολισμένα βαγόνια με την επιτροπή γύρισαν πίσω. Μόνο οι δημοσιογράφοι επιβιβάστηκαν στα βαγόνια και πήγαν στην Αδριανούπολη.(χωρούσαν τώρα???).
ΧΑΡΙΕΝΤΙΣΜΟΙ
Κατά την επί 2, 5 ώρες παραμονή της επιτροπής γινόταν διάφορες συζητήσεις και χαριεντιζόταν μεταξύ τους για να ξεχάσουν την στενοχώρια τους. Οι ειδικοί του…διεθνούς δικαίου συζητούσαν το νομικό μέρος, οι στρατιωτικοί το στρατιωτικό, ο Νιντζμεντίν Σαδίκ μπέης το δημόσιο γραφικό μέρος του επεισοδίου.Παρόντες ήταν ο βουλευτής Ζογκουλντάκ Ταγήπ μπέης. Οι πασάδες Σουκρή Ναϊλή και Αλαεντίν με αυτοκίνητο πήγαν στην Αδριανούπολη.
Ο Νομάρχης, Δήμαρχος και ο υπεύθυνος του κόμματος πήγαν στο Ουζούν Κιοπρού και τους υποδέχτηκαν.
Πέρσι το 1926 η επιτροπή πήγε στην Αδριανούπολη για τις γιορτές απελευθέρωσης της και πέρασε από το Πύθιο σημαιοστολισμένη, αλλά τότε οι Έλληνες δεν έκαναν τίποτε, ούτε
καμμιά παρατήρηση.
Φέτος τα βαγόνια σημαιοστόλισε η εταιρεία Ανατολικών σιδηροδρόμων (ΧΙΡΣ).
Αποδείχθηκε ότι οι ελληνικές αρχές είχαν ειδοποιηθεί για την διέλευση με σημαιοστολισμένα βαγόνια γι αυτό η παρουσία του Έλληνα τοπικού διοικητή συνταγματάρχη Αναγνωστόπουλου
Α. ΒΟΣΠΟΡΙΤΗΣ
Αυτά συνέβαιναν τότε… αυτά …συμβαίνουν πάντα.
Ας θυμηθούμε την παρουσία το νεοσουλτάνου στην Ελλάδα, στην Αθήνα, στην Κομοτηνή …με τις προκλητικές… αναπάντητες προκλήσεις και… εθνικές προσβολές.
Βασίλειος Ναζλής
