
Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ είναι η τώρα φωνή της εθνικής συνείδησης στην περιοχή μας για 75 χρόνια. Τώρα είναι και το εγερτήριο σάλπισμα όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη που πρέπει κάποτε να αποφασίσει αν θα συνεχίσει την ιστορική της, πορεία για την ολοκλήρωση η θα έχει την τύχη της κοινωνίας των εθνών και η απόφασή της αυτή πρέπει να ληφθεί πριν τα γεγονότα δημιουργήσουν συνθήκες ανεπίδεκτε ανατροπής.
Αυτό δυστυχώς υπαγορεύει η παρούσα κατάσταση. Η προσωπική και πολιτική πορεία του προέδρου της Τουρκίας Ερντογάν είναι πιστό αντίγραφο της πορείας του Χίτλερ ο οποίος δεν φύτρωσε απότομα αλλά υπήρξε γέννημα θρέμμα της Δημοκρατίας. Το εθνικό σοσιαλιστικό κόμμα του Χίτλερ ανεδείχθη πρώτη πολιτική δύναμη της Γερμανίας στις εκλογές της 30ής Ιανουαρίου του 1933 και έτσι κατ’ ανάγκην ο τότε πρόεδρος της Γερμανίας στρατάρχης Χίντερμπουργη του ανέθεσε την εντολή σχηματισμού Δημοκρατικής Κυβέρνησης. Ο στρατάρχης Χίντενμπουργη ήταν γέρος ανήμπορος και άρρωστος και πέθανε τη 1η Αυγούστου το 1934. Στη Γερμανία υπήρχαν μερικές δικλίδες ασφαλείς στηριτόμενες στο στρατό που είχε το πρώτο λόγο στη διαχείριση των δημόσιων πραγμάτων.
Ο Χίτλερ όμως διάθετε παρακρατικούς μηχανισμούς όπως η Γκεστάπο και ταssμε τους οποίους κατόρθωσε να διαπομπεύσει δημόσια τους στρατηγούς Μπλόμπερκ και Φρίτςαφού πρώτα δημιούργησε δυσμενές εθνικό και κοινωνικό κλίμα είς βάρος των στρατηγών αντρών με πλαστά στοιχεία και αδίστακτα άτομα με αποτέλεσμα οι στρατηγοί να παραιτηθούν και να αντικατασταθούν με μίσθαρνα όργανα υποκείμενα στην υποβλητική δύναμη του Χίτλερ και να ανοίξει ο δρόμος για να γίνει ο χίτλερ αναμφισβήτητος κυρίαρχος του κράτους και να συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες ,να επιβάλλει δε όρκο προσωπικής αφοσίωσης σε ότι είχε σχέση με τη λειτουργία του κράτους. Έτσι έγινε Δικτάτωρ Δημοκρατικότατα με δημοψηφίσματα και με πρωτοφανή ποσοστά άνω του 95%. Έναν τέτοιο δημοκρατικό δικτάτορα ακολούθησε ο Γερμανικός λαός επί 13 σχεδόν χρόνια τυφλώμενος από εθνικές επιτυχίες ακόμα και όταν άρχισε ο κατήφορος τόσο με τη μάχη του Στάλιγκραντ όσο και την επιτυχή απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία . Έλεγε μάλιστα ότι μια μέρα πολύ σύντομα το Βερολίνο θα γινόταν η πρωτεύουσα του κόσμου , και είχε αναθέσει στον αρχιτέκτονα Speerτα σχέδια για την κατασκευή γηπέδου 360.000 θεατών στη Νυρεμβέργη στο οποίο θα γινόταν εκεί μόνιμα οι Ολυμπιακοί αγώνες.
Και ο Ερντογάν από Δήμαρχος Κων/νούπολης έγινε πρωθυπουργός και στη συνέχεια πρόεδρος Δημοκρατίας. Διόρισε τότε ένα φερέφωνο όργανο πρωθυπουργό , τον Γκιλντιριμ και κατάφερε να τροποποιήσειτο σύνταγμα και από προεδρενόμενη να γίνει προεδρική η Τούρκικη Δημοκρατία με απόλυτο κυρίαρχο και δικτάτορα τον Ερντογάν.

Όλη αυτή η διαδικασία έγινε με δημοψήφισμα για τα οποία ημείς οι παλαιότεροι έχουμε και άναλογη ….και πικρή εμπειρία.
Φαίνεται ότι ο Ερντογάν δε διδάχτηκε τίποτα από τη δόξα και την κατάληξη του Βιττόριο (Μπενίτο) Μουσουλίνι του Σαντάμ Χουσείν του Καντάφι και πολλών άλλων τέτοιων μεγάλων ανδρών και φαντάζεται πως μπορεί να παίζει μόνος του στο γήπεδο της Μεσογείου προβάλλοντας την αριθμητική υπεροχή του πληθυσμού της Τουρκίας και ισχυριζόμενος παιδαριωδώς ότι τάχα απειλείται η Εθνική κυριαρχία της Τουρκίας την οποία θα υπερασπισθεί καθ’ οποιονδήποτε τρόπο.
Η προσπάθεια αμφισβήτησης και η επιδίωξη τροποποίησης της Συνθήκης της Λωζάνης προς το συμφέρον της Τουρκίας δεν είναι πρόσφατη αλλά παλαιότερη και με την άνοδο του Ερντογάν στην προεδρία άρχισε να επιμηκύνεται ως σκιά. Διότι τάχα να γίνεται λόγος μόνο για την βελτίωση και την ισχύ της Συνθήκης της Λώζανης και να μη γίνεται λόγος για την βελτίωση και την ισχύ της Συνθήκης των Σεβρών;
Αντί οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες να φροντίσουν να γίνει η χώρα μας μια πανίσχυρη δύναμη όπως έγινε το Ισραήλ ασχολείται με την οργάνωση πάρτυγκεϊ, με το γάμο των ομοφυλόφιλων , με τον αυτοπροσδιορισμό των ατόμων η με τα σύμφωνα συμβίωσης και με παρόμοια «εθνικά» θέματα που φαίνεται δεν επιδέχονται αναβολή.
Σπανίως ο κόσμος είδε τέτοια χυδαία επίδειξη δύναμης σαν αυτή που επιδεικνύει ο Ερντογάν .
Η προσβολή και η περιφρόνηση ολοκλήρου του χριστιανικού κόσμου με τη μετατροπή παγκοσμίων μνημείων της χριστιανοσύνης σε τζαμιά παρά τη γενική την παγκόσμια κατακραυγή έθεσε το λαό της Τουρκίας στο διεθνές κοινωνικό περιθώριο.
Οι παρόντες στη φιέστα της πρώτης δημόσιας προσευχής στην Αγιία Σοφία δεν πήγαν να προσευχηθούν αλλά να αποδείξουν την πίστη τους στον Ερντογάν όπως οι στρατιώτες του Βασιλέως Ζουλού που έπεφταν στο γκρεμό κατάσυντάγματα για να αποδείξουν την αφοσίωσή τους στον Αρχηγό.
Λαός που αποδέχεται ξένα προς τη θρησκεία του σύμβολα και προσεύχεται σε ναούς που δεν έχουν σχέση με τη θρησκεία και την πίστη του δεν είναι πολιτισμένος λαόςείναι χύδην όχλος και δεν πιστεύω ο λαός της Τουρκίας τον οποίο ο Κεμάλ Ατατούρκ έταξε στο δυτικό κόσμο να αξίζει τόση κατάπτωση.
Ο ναός της Αγίας Σοφίας αν ηγέρθη για να υμνείται το μεγαλείο και η σοφία του θεού των χριστιανών και όχι μόνο των Ελλήνων,όχι μόνο τον ορθόδοξων αλλά και των άλλων δογμάτων, καθολικών, προτεσταντών, διαμαρτυρομένων, ευαγγελιστών κλπ: διότι αυτή ηγέρθη 500 και πλέον χρόνια πρό του σχίσματος και είναι απορίας άξιο πως δεν λειτούργησε ανάλογα το θρησκευτικό συναίσθημα ολόκληρου του χριστιανικού κόσμου.
Βλέπουμε λοιπόν το υλικό συμφέρον να υπερέχει και να προηγείται του θρησκευτικού συναισθήματος και της πνευματικής δύναμης , η δε Ρωσία να μην έχει απαλλαγεί από το σύνδρομο του υλισμού που ριζώθηκεβαθιά από το Λένιν και το Στάλιν.
Ποιος χριστιανός θα πήγαινε να προσευχηθεί σε κάποιο μουσουλμανικό τέμενος που κάποιος ηλίθιος θα χαρακτήριζε ως Άγιο τάδε;
Τι νόημα έχει η προσευχή των μουσουλμάνων σε χριστιανικούς ναούς που οι τοίχοι του κοσμούνται από ανεξίτηλες μορφές Αγίων της χριστιανοσύνης;
Λαός που δε σέβεται το θρησκευτικά σύμβολα άλλων δογμάτων και τα οικειοποιείται και τα χρησιμοποιεί ως σύμβολα της δικής του λατρείας είναι λαός βάρβαρος, απελέκητος και αγροίκος και θα πρέπει να περιθωριοποιηθεί από το σύγχρονο πολιτισμένο κόσμο μέχρις ότου αντιληφθεί ότι έπεσε θύμα ενός ανθρώπου με υστερόβουλη υποβλητική δύναμη ενός ατόμου που είναι άσχετο με τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Με το πείραμα της μετατροπής των δύο χριστιανικών ναών σε μουσουλμανικά τέμενη ο Ερντογάν φαίνεται ότι έκαμε ένα ακόμη βήμα προς τη μοίρα του.
Η λεόντειος αυτή συμπεριφορά της Τουρκίας του Ερντογάν μεάκρα το νταϊλίκι ή μου δίνετε με συμφωνία αυτά που θέλω ή τα παίρνω μόνος μου δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ούτε από την Ελλάδα ούτε από την Ευρώπη.
Η αναφορά του στη μηκρασιατική νίκη της Τουρκίας το 1922 με τη βοήθεια βέβαια τότετης ΑΝΤΑΝΤ που δυσαρεστήθηκε από την επαναφορά του Κωνσταντίνου με δημοψήφισμα , είναι άστοχος διότι ή αγνοείή λησμονεί ότι η Ελλάδα το 1912 είχε σύνορα με την Τουρκία τη Φιλιππιάδα και τον Άραχθο και το 1920 τα σύνορα αυτά σταθεροποίησε στιςΚαστανιέςκαι στη Ν. Βύσσα. Ας μετρήσει την απόσταση.
Ας μην προκαλείτην Ευρώπη. Την Ελλάδαδεντην κυβερνά ο Εμίλ ΧΑΧΑ, που κυβερνούσε την Τσεχοσλοβακία από το 1938 και υπέγραψε την παράδοση της στο Χίτλερ με το πιστόλι πάνω στο τραπέζι.
Η Ευρώπη δε μίλησε ακόμα .
Η πείρα και η γνώση έχει αποδείξει πως ένα καζάνι που βράζει χωρίς βαλβίδα ασφαλείας είναι καταδικασμένο να εκραγεί .
Ας μετρήσει λοιπόν καλά το κόκκαλο όπως το σκυλί . Το κόκκαλο το μετράει ο σκύλος , δηλαδή το περιεργάζεται το δαγκώνει και το δοκιμάζει αν βγαίνει και τότε το καταπίνει αλλιώς το παρατάει.
Αν η Ευρώπη με το πέρα δώθε και το γύρω- γύρω συνέρχεται για να αποφασίσει πότε θα συνέλθει και πάλι για να εξαγγείλει ευχές και συμπαράσταση θα έχει την τύχη της Κοινωνίας των Εθνών.
Η Ελλάδα πρέπει να επανέλθει στις λαμπρές ιστορικές μέρες και να ακούσει στην πυροδότηση του σαλπίσματος του Βαλαωρίτη: «Φεγγοβολούν τα πέλαγα στην τένεδο στη Σάμο, και κάθε κύμα που έρχεται να ξαπλωθεί στην άμμο.
Σέρνοντας αίμα και φωτιά φωνάζει, πολέμαρχοι:
Εκδίκηση άσπλαχνη παντού κρεμούν τον Πατριάρχη».
Βασίλης Ζέρβας
Πρ. Διευθυντής Κοινωνικών Υπηρεσιών Έβρου
Τηλ: 6976703048