Άφωνοι παραμένουν οι 300 Βουλευτές μας, ενώ θα έπρεπε να πρωταγωνιστούν στα ψηφίσματα καταδίκης της Τουρκικής Επιθετικότητος – Ας διδαχθούμε από τις χώρες της Ευρώπης
Την ώρα που στα Κοινοβούλια της Γερμανίας και της Ολλανδίας τα κόμματα και οι βουλευτές αναλάμβαναν τις ευθύνες τους και ενέκριναν ψηφίσματα με τα οποία καλούσαν τις κυβερνήσεις τους να αναλάβουν δράσεις εναντίον της Τουρκίας, και μάλιστα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην Ελλάδα τα κόμματα ήταν στον… κόσμο τους.
Ενώ Κύπρος και Ελλάδα υφιστάμεθα την τουρκική επιθετικότητα,
– ενώ ο Ερντογάν εισβάλλει στην Αμμόχωστο και σχεδιάζει να λεηλατήσει τις ελληνικές περιουσίες, δωρίζοντάς τες σε φίλους του μαφιόζους κατασκευαστές,
– ενώ το «Μπαρμπαρός», το «Γιαβούζ» και το «Ορούτς Ρέις» παραβιάζουν τις ελληνικές θάλασσες,
– ενώ τουρκικά αεροσκάφη κάνουν υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά,
– ενώ η Τουρκία μεταφέρει ισλαμιστές τρομοκράτες στο Αζερμπαϊτζάν, συνεχίζοντας στην ουσία τη Γενοκτονία των Αρμενίων,
– ενώ το τουρκικό κράτος ασκεί κρατική τρομοκρατία στους Κούρδους πολιτικούς, κρατάει στη φυλακή επί χρόνια τους ηγέτες τους και συλλαμβάνει και φυλακίζει χιλιάδες πολιτικούς και στελέχη των κομματικών και μαζικών τους οργανώσεων,
– ενώ η χώρα αντιμετωπίζει τη θανατηφόρα πανδημία…
…τα ελληνικά κόμματα των 300 βουλευτών, παρακαλώ, είναι απασχολημένα με την… ανυπακοή απέναντι σε μια συνταγματική, όπως αποδείχτηκε, απόφαση του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ., δίνοντας χείριστο παράδειγμα στους Έλληνες πολίτες και μια κάκιστη εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.
Αντί αυτών, η Ελλάδα, η Βουλή των Ελλήνων, θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί σε ψηφίσματα καταδίκης της τουρκικής επιθετικότητας και να ζητούν τα κόμματα ομόφωνα από την ελληνική κυβέρνηση να πράξει τα δέοντα, ούτως ώστε να επιβληθούν κυρώσεις και εμπάργκο όπλων στην Τουρκία από την Ε.Ε.
Έτσι, η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών θα είχαν πιο δυνατή φωνή και θα ήταν πιο πειστικοί τον Δεκέμβριο, που θα κριθεί το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.
Αν δεν ξέρουμε να κάνουμε πολιτική, τουλάχιστον ας διδασκόμεθα από τις χώρες της Ευρώπης, που, όπως φαίνεται, ξέρουν λίγο καλύτερα από εμάς.
Σάββας Καλεντερίδης
