Η Πολιτειακή Πολιτική Ηγεσία της χώρας μας, γιατί δεν μιλά για τις Αλύτρωτες Πατρίδες του Ελληνισμού;
Όταν ο Μεχμέτ ο πορθητής (όχι Μωάμεθ), μπήκε στην Κωνσταντινούπολη, ως νικητής, ως γαζής, είδε τους πόθους του να πραγματοποιούνται.
Μπήκε περήφανος και αγέρωχος, χωρίς να “βλέπει” τον όλεθρο και την καταστροφή, που επέτρεψε. Δεν τον ενδιέφεραν αυτά που έβλεπε, έβλεπε την μόνη κατάκτηση του, που τον κατεύθυνε και τον πυρπολούσε πριν, την περιλάλητη ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, τον θόλο και την μεγαλοπρεπή κορμοστασιά, την αστραφτερή καρδιά και παρουσία της!!!
Τότε ένιωσε ολοκληρωμένος στην πίστη και στα οράματα του……., θα την αφιέρωνε οριστικά στον Αλλάχ του.
Πριν μπει θριαμβευτής, γονάτισε έριξε χώμα στο κεφάλι του, από τον περίβολο της, για να δείξει γήϊνη ταπεινότητα και μπαίνει πρώτος, ως πρώτος υπηρέτης και δούλος του Αλλάχ, αλλά και κατακτητής της.
Αμέσως άρχισε την μουσουλμανική ιεροτελεστία, που όμως αμέσως άρχισε η άμεση καταστροφή των ιερών και πολυαιώνιων συμβόλων της Χριστιανοσύνης. Γκρεμίζει τον μαρμάρινο σταυρό του κεντρικού τρούλου και καλύπτει τα πάντα με άπειρο επίχρισμα, για να εξαφανίσει τα αυστηρά και επιτιμητικά βλέμματα των ιερών μορφών ….σε μόνιμη λήθη.
“Εξαγόρασε” με τον τρόπο αυτό τα 1000 χρόνια της φωτεινής παρουσίας.!!
Πολλά , χιλιάδες βιβλία γράφηκαν σε όλο τον τότε γνωστό, αλλά και μέχρι τις μέρες μας, για την ΙΣΤΟΡΙΑ της αυτοκρατορίας, αλλά και για ειδικώτερο και ζοφερό γεγονός της ΑΛΩΣΕΩΣ, που μία πένθιμη ΤΡΙΤΗ ο εκκωφαντικός κρότος της πτώσης της Βασιλεύουσας έφθασε παντού.Βούλγαροι, Βενετσάνοι, Γενουάτες, άλλοι Ιταλοί, Σλάβοι… οι αυτόπτες Φραντζής, Δούκας, Λαόν.Χαλκοκονδύλης, ο Κριτόβουλος ο βιογράφος-υμνογράφος του Μεχμέτ του πορθητή, έγραψαν και μετέφεραν τις προσωπικές βιωμένες εμπειρίες της ημέρας εκείνης.
Οι θρύλοι για την πτώση, μαζί με τους θρήνους, έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ταλαίπωρης και υπόδουλης ζωής των Ελλήνων.
Όλοι οι θρύλοι για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, που δεν πέθανε, αλλά έμεινε μαρμαρωμένος για να διεκδικήσει τα εθνικά δίκαια, παρόντες παντού στην σκλαβωμένη γη.
Η “εξαφάνιση”των τελευταίων ιερέων στα έγκατα της Αγιά Σοφιάς, υπαρκτή πραγματικότητα, στις ελπίδες και τις προσδοκίες, για μία εθνική και θρησκευτική επανεκκίνηση.
Για τους εθνικούς αυτούς θρύλους, πολλά δημώδη τραγούδια, ήταν καθημερινά τραγούδια, από τα πικρά χείλη των σκλαβωμένων, που δημιουργούσαν την ελπίδα και την απαντοχή.
Αυτοί οι θρύλοι, αυτές οι παραδόσεις, αυτά τα τραγούδια, από τότε ήταν γνωστά σε όλη την υπόδουλη κοινωνία και ιδίως στους αναγκαστικά ή καιροσκοπικά εξισλαμισθέντες.
Αυτοί οι θρύλοι, αυτές οι παραδόσεις, αυτά τα τραγούδια, από τότε ήταν γνωστά σε όλη την υπόδουλη κοινωνία και ιδίως στους αναγκαστικά ή καιροσκοπικά εξισλαμισθέντες.
Αυτά, άθελα ή από φόβο Θεού, του όποιου Θεού, για το ανοσιούργημα που διαπράχθηκε, ήταν ενεργά μέσα στις μουσουλμανικές οικογένειες, στην Κωνσταντινούπολη και την γύρω περιοχή της.
Κάθε εμβληματικό σημείο της Πόλης, της προηγούμενης ζωής και αν ακόμη ισοπεδώθηκε υλικά το φάντασμα της ιστορικής τους παρουσίας, δημιούργησε και….δημιουργεί, νοητικές παρενέργειες.
Ο απλός κόσμος τις πίστευε (ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΑΚΟΜΗ), ότι μέσα από την Αγιά Σοφιά, μέσα από τις εικόνες της, που αποκαλυπτόταν, θα εμφανιστεί ο τιμωρός ΑΓΓΕΛΟΣ, προπομπός του Θεού, για να επιβάλλει την δίκαιη τιμωρία του.!!!
Τώρα, στις μέρες μας, σήμερα, οι γεροντότεροι θρησκόληπτοι μουσουλμανικά και κατ’ ελπίδα κρυπτοχριστιανικά, ανατριχιάζουν με αυτό που εμφανίστηκε και εμφανίζεται στους σεπτούς της τοίχους.
Ανατριχιάζουν με τον εξαπτέρυγο Αρχάγγελο, που είναι πλέον μιάς άλλης……παρουσίας.
Αυτά τα ξέρει και τα βίωσε όλα΄, ο νεοσουλτάνος Ερντογάν, ως γεννηθείς και ανδρωθείς στην Κωνσταντινούπολη, απο την παιδική του ηλικία.
Είναι όλα αυτά, που τον επηρέασαν και συνεχίζουν να τον επηρεάζουν και τον κατατρύχουν.
Αγωνία είχε και συνεχίζει να έχει έντονα, με την όποια καταγωγή του.Μία καταγωγή, που όμως ίσως μαρτυρεί άμεσα και φωναχτά ότι είναι διαφορετική. Αυτό τον βασάνιζε και τον βασανίζει….!!
Περίφημη η ατάκα για τον παππού του όταν τον ρώτησε “παππού τι είμαστε εμείς??” και πήρε την απάντηση “δεν έχει σημασία, να είσαι μόνο καλός μουσουλμάνος”.
Την άκουσε την συμβουλή αυτή και προσπαθεί από τότε να γίνει καλός ….μουσουλμάνος , να …πολεμά και να ενώνει για την μουσουλμανική πίστη, ….να γίνει ένας νέος γαζής.
Με τα οράματα …των σουλτάνων.με την δράση….ενός”πορθητή”, ….μετέτρεψε την Αγια Σοφιά, από οίκο του Χριστού, σε οίκο του….Αλλάχ.
Μπήκε “θριαμβευτής” και από ….φόβο προς την παρουσία της ΙΣΤΟΡΙΑΣ, την καλύπτει παντού με …”μπερντέδες”ανοησίας, για να μη αισθάνεται την …..παρουσία ΑΛΛΩΝ.
Γαζής λοιπόν της πίστης και πορθητής…..εκπόρθησε την Αγιά Σοφιά, αναίμακτα και αδιαμαρτύρητα ενεργά, με την άφωνη την “σκλαβωμένη” Ευρώπη ως ….τότε….!!!
Οι Τούρκοι πάντοτε φοβούταν μήπως αναδειχτεί από τα ιστορικά χαλάσματα η χιλιόχρονη παρουσία της τότε Κωνσταντινούπολης και ζητήσει….εκδίκηση.Έτσι εμφανίζουν μία δικαιοδοσία χρησικτησίας, όμως….αγνοούν ότι το ενοικιοστάσιο της ιστορίας είναι απαιτητό και καταβλητέο.
Βαθειά χαραγμένος στη συλλογική μνήμη των Τούρκων, ο δικέφαλος βυζαντινός αετός, που μετά από την 29-5-1453, τον υπενθυμίζει η περήφανη κορμοστασιά της Μεγάλης Εκκλησίας, που με τόση σοφία χτίστηκε, για να συμβολίζει στους αιώνες, την χριστιανική, αλλά και ….ελληνική παρουσία.
Αυτά όλα και η συνεχής παρουσία των ερειπίων τους, που δίνουν ΦΩΣ, στην… σκοτεινιά, προκαλούν το βλέμμα και την σκέψη του Ερντογάν και μεταστρέφουν την ψυχοσύνθεση του.
Αυτό ……, δεν μπορεί να το ανεχτεί και …..εκτός εαυτού , προσπαθεί να ανυψώσει ανάχωμα στους θρύλους και τις υφέρπουσες παραδόσεις στην μουσουλμανική κοινωνία, που διαχρονικά διακατέχονται απ’αυτόν τον φόβο, όλες οι επιγενόμενες γενιές.
Το Βυζάντιο ζει στην Πόλη και συνεχίζει από τότε την ενεργή παρουσία του, γι’αυτό με την….”υπόταξη” της Αγιά Σοφιάς, του κύριου εμβλήματος, προσπαθεί να “αλυσοδέσει το παρελθόν σε ένα αδύναμο παρόν και ίσως αβέβαιο….μέλλον!!
Ως ιστορικοί κλεπταποδόχοι των πάντων , ζώνονται από εφιάλτες.
Ο Ερντογάν, φοβάται ακόμη και την άϋλη και πνευματική παρουσία όλων και ως θρασύς απαλλοτριωτής, βάζει μπερντέδες, για να μη βλέπει την διεισδυτική ματιά τους, στα συνεχή ανασιουργήματα.
Καλύπτει τη σχετική γύμνια του πολιτισμού του, με επικάλυψη προσωπικής χυδαιότητας.
Ο ίδιος, δείχνει να….φοβάται την “ανάσταση” του μαρμαρωμένου βασιλιά και του τελευταίου λειτουργούντα ιερέα, που η φήμη και η “παρουσία” τους, εξαφανίστηκε κάτω από τον ιερό όγκο της “Σοφίας του Θεού”, και γι’αυτό….προκαλεί και τον …Θεό.
Μιμούμενος τον σουλτάνο πορθητή, μπαίνει θριαμβευτής στην “κατακτημένη” και… απ’αυτόν Μεγάλη Εκκλησία και ως απόλυτο κακέκτυπο του ιδρυτή της Ιουστινιανό αναφωνεί, “νενίκηκα σε Κεμάλ”.
Οργάνωσε την…επινίκια προσευχή, μπροστά στην νέα….χρήση της, καβάλα στο άτι της …προσωπικής ανοησίας, του…θριάμβου του.Ως νέος….γαζής, κονιορτοποίησε την απόφαση του Κεμάλ, για “μουσειοποίηση” της, αποκαθιστώντας…την αδικία και την …………πίστη. Χάνει, πολλά εκατομμύρια έσοδα, από την πολυπληθή παρουσία, πιστών και άλλων επισκεπτών, που αποθαυμάζουν την χριστιανιακή τέχνη….αλλά “τι είναι ο πόνος μπροστά στα κάλλη!!”και την θρησκευτική εκμετάλλευση.
Η πτώση, η Άλωση της Πόλης, αποτελεί ορόσημο θλίψης, όπου ο ελληνισμός και ο χριστιανισμός, μπήκε στη χοάνη της σωματικής εκμηδένισης και της πνευματικής ισοπέδωσης.
Μέσα σε δίσεκτους καιρούς, από μακριά…στα βάθη της Ανατολής, οι υπόδουλοι της Μικράς Ασίας, έβλεπαν νοερά την Αγιά Σοφιά, να εκπέμπει ανέσπερο ΦΩΣ ελπίδας , στα σκότη της καταστροφής.
Οι ασβεστωμένοι Άγιοι, οι μαρμαρωμένοι βασιλιάδες, εγκαταστάθηκαν στα εσωτερικά πνευματικά σεντούκια και διπλοκλειδώθηκαν εκεί για προστασία και συντηρήθηκαν στο εικονοστάσι της ψυχής τους.
Ο Ερτογάν, όλα αυτά τα έχει σωριάσει στο μουσουλμανικό τουσυναίσθημα και του έχουν μόνιμο….ψυχικό πρόβλημα και γιατί όχι και…..αρρώστια.
Δημιουργεί τον δικό του “μεγαλοϊδεατισμό” της “γαλάζιας”πατρίδας, όπου πρέπει να υπαταχθούν όλοι στις σουλτανικές φαντασιώσεις, επιθυμίες και πρακτικές του.
ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΑΙ….αν η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, οι πολιτικοί ταγοί διαχρονικά, εμφανιζόταν και δήλωναν “επιθετικά”για απαιτήσεις ΑΛΥΤΡΩΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ, για την ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΑΣ ΟΝΕΙΡΩΝ, για την “Κόκκινη Μηλιά”για….για…για…τι θα γινόταν και πως θα αντιμετωπιζόταν.
Σκέφτομαι την εσωτερική κυρίως αντίδραση, αν οι πολιτική μας είχαν την τόλμη και την ΕΘΝΙΚΗ “ανοησία” να ξεστομίσουν τέτοιες ιδέες, που κάποτε πυρπολούσνα ψυχές και σώματα.
Τώρα απεμπολούμε ακόμη και τέτοιες σκέψεις, πόσο μάλλον ……..λεκτικές…διεκδικήσεις!!!
ΟΙ ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, δεν πρέπει να είναι ιστορικά χαρτιάκαι εσωτερικός κόσμος, αλλά να προβάλλονται στο παρόν, να κατευθύνουν στο…μέλλον, πριν το συρρικνώσει η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ………Η ΑΓΝΟΙΑ.!!
Δυστυχώς πολλοί….κάνουν πολλά στο εσωτερικό, για να συρρικνώσουν τα εθνικά συναισθήματα και τις νοερές εθνικές διεκδικήσεις.
ΑΣ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΧΑΛΕΠΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΥΣΤΡ. ΝΑΖΛΗΣ
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ ε.α.
Αντιπρόεδρος Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού
