(Που αργοτραγουδιέται με κέφι και μεράκι)

Βαρέθηκααααα μπιζέρισααααα η γειτόνισσά μου, που το πάει κάθε πρωί στην πόρτα της, στέκει και ρωτάει.
Πού ήσουν εψές λεβέντη μου, πού ήσουν προψές το βράδυ; Εψές ήμουνα στη μάνα μου, προψές στην αδερφή μου.
Απόψε θέλω να σε δω,
θέλω να σε μιλήσω
και αν μου δεχθείς το μυστικό
με εσένανε θα ζήσω.
Χαρά στους δυο μας και στους δυο,
χρυσή ζωή εξίσου.
Το τραγούδι αυτό είναι γλεντζέδικο.
Παντού και πάντα τραγουδιέται!
Κιρτσίδης Δημήτριος,
Κορνοφωλιά Αλεξανδρούπολης