Το Αεροδρόμιο «Δημόκριτος» της Αλεξανδρούπολης, δεν υποφέρει μόνο από την έλλειψη δεξαμενής Αεροπορικών Καυσίμων – Υποφέρει και από πλημμυρικά φαινόμενα, που τον τελευταίο καιρό, δυστυχώς επαναλαμβάνονται – Ποιος θα αναλάβει τα έργα προστασίας;
Από το «κακό στο χειρότερο» πηγαίνουμε με το Αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, το οποίο έχει αφεθεί στην τύχη του, όσον αφορά το θέμα ανεφοδιασμού των αεροσκαφών, με αεροπορικά καύσιμα.
Όπως είχε γράψει η «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ», παρόμοια προβλήματα υπήρξαν και σε άλλα αεροδρόμια της χώρας, όπως π.χ. στο Αεροδρόμιο Ιωαννίνων, εκεί όμως οι Τοπικοί Παράγοντες, Δήμος, Επιμελητήριο, Σύλλογοι, Σωματεία, με συντονισμό ενεργειών, κατάφεραν να ξεπεράσουν τον σκόπελο που είχε δημιουργηθεί επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ και να εξασφαλίσουν επάρκεια καυσίμων για το αεροδρόμιό τους.
Αντίθετα, εδώ στην Αλεξανδρούπολη, το θέμα παραμένει στάσιμο και ούτε καν το συζητούμε.
Εκτός από την εφημερίδα μας, που κάθε λίγο και λιγάκι το φέρνει στην επιφάνεια, ενοχλώντας τους υπεύθυνους που αδρανούν συστηματικά.
Όπως έχουμε καταγράψει, τεράστιες ζημιλες προκλήθηκαν στο αεροδρόμιο «Δημόκριτος» της Αλεξανδρούπολης από την έντονη βροχόπτωση, με ακραία καιρικά φαινόμενα, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του αερολιμενάρχη Στέλιου Ζαντανίδη, που περιγράφει το μέγεθος της ζημιάς: «Αυτό που ζήσαμε ήταν πρωτοφανές.
Το “τμήμα της περίφραξης του αεροδρομίου, το οποίο είχαμε επισκευάσει μετά την τελευταία καταιγίδα, ξανάπεσε.
Το συνεργείο αεροσκαφών έχει καταστραφεί ολοσχερώς, έχουν πλημμυρίσει όλα τα μηχανοστάσιά μας, έχουμε κατεστραμμένο τεχνικό εξοπλισμό, ηλεκτρολογικό και επισκευαστικό, κατεστραμμένα ασανσέρ που έχουν πλημμυρίσει, ενώ σε πολλά σημεία του αεροσταθμού εξακολουθούν να τρέχουν νερά ακόμη και τώρα».
Κάνει δε λόγο για πρωτόγνωρο ύψος βροχής: «Στην προηγούμενη καταιγίδα (σ.σ.: τέλη Ιανουάριου), το ύψος της βροχής ήταν μεγαλύτερο -σε τρεις ώρες, 222 χιλιοστά,- τώρα όμως, επειδή το έδαφος ήταν ήδη κορεσμένο, το ύψος του νερού στο έδαφος ήταν μεγαλύτερο.
Τα τελευταία 50 χρόνια δεν υπάρχει καταγεγραμμένο ύψος βροχής που να πλησιάζει καν σ’ αυτό.
Γράψαμε 193 Χιλιοστά βροχής σε επτά ώρες, δηλαδή έπεσαν περίπου 200 τόνοι νερού ανά στρέμμα. Δεν υπάρχει προηγούμενο».
Σ’ αυτό το σημείο θα πρέπει να κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν.
Ο υπογράφων είχε την τύχη και την τιμή να γνωρίσει τον Στρατιωτικό-Συγγραφέα Γεράσιμο Καλογεράκη, στην Αθήνα, πριν από 15 περίπου χρόνια.
Μετά τις συστάσεις, μας είπε:
«Ναι, θυμάμαι το όνομα Κονδύλης. Θυμάμαι την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ. Ήμουν Διοικητής της ΜΟΜΑ και είχα αναλάβει την κατασκευή του διαδρόμου από-προσγείωσης αεροσκαφών. Ήταν Άθλος που επιτελέσαμε. Η περιοχή ήταν ένα έλος. Τα φορτηγά μετέφεραν κροκάλες, τις ρίχναμε και βούλιαζαν. Μετά από αλλεπάλληλες στρώσεις, το έδαφος άρχισε να στερεοποιείται. Και έτσι καταφέραμε να φτιάξουμε την πίστα του Αεροδρομίου. Κανείς ιδιώτης τότε, δεν θα μπορούσε να ολοκληρώνει αυτήν την εργολαβία».
Θεώρησα σκόπιμο να αναφέρω τα παραπάνω, γιατί σήμερα το Αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, εκτός από τις ελλείψεις καυσίμων, κινδυνεύει και από τις πλημμύρες.
Το ερώτημα είναι: Θα το αφήσουμε να… «βουλιάξει»;
Γνωρίζουμε από που κατεβαίνουν τα νερά που πλημμυρίζουν τον διάδρομο;
Ποιος είναι ο αρμόδιος και υπεύθυνος από όλους;
– Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ);
– Η Περιφέρεια Αν. Μακεδονίας-Θράκης;
– Η Περιφερειακή Ενότητα Έβρου;
– Ο Δήμος της Αλεξανδρούπολης;
– Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης;
Ο κατάλογος των εμπλεκόμενων φορέων μπορεί να γίνει πολύ μακρύς.
Όμως το ζητούμενο είναι το Αεροδρόμιο της Αλεξ/πολης να παραμείνει λειτουργικό και να μην κλείνει όταν βρέχει.
Τα γράφουμε έτσι απλά, ελπίζοντας πως οι Αιρετοί μας Άρχοντες, κλπ., θα δραστηριοποιηθούν.
Σ.Κ.
