– Στην Αλεξανδρούπολη τα πάντα είναι ιδανικά»
Το Δημοτικό Κολυμβητήριο «Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης» της Αλεξανδρούπολης, προτίμησε για ακόμα μια φορά για την προετοιμασία του, ενόψει του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Βουδαπέστης, ο Έλληνας πρωταθλητής και διεθνώς αναγνωρισμένος αθλητής της κολύμβησης, Απόστολος Χρήστου.
Ο Απόστολος Χρήστου συνοδεύεται από τον προπονητή του, Παναγιώτη Βελέντζα και είναι μόλις ένας από τους 42 αθλητές της Ελλάδας που έχουν εξασφαλίσει ήδη την συμμετοχή τους, στους Ολυμπιακούς Αγώνες (για δεύτερη φορά) του Τόκιο το ερχόμενο καλοκαίρι.
Ο Χρήστος Νέδος συνάντησε τον Απόστολο στον «φυσικό του χώρου», όπου είχαν μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης, με αρκετά ενδιαφέρουσες απαντήσεις.
-Μετά από μεγάλη αγωνιστική αδράνεια, η επιστροφή στην κανονικότητα πλησιάζει, με τις διεθνείς διοργανώσεις πλέον να έχουν επιτραπεί. Πώς όμως επιδρά στη ψυχοσύνθεση ενός αθλητή, το γεγονός πως πρέπει να διατηρήσει την υψηλότερη αγωνιστική του κατάσταση, χωρίς όμως να έχει το δικαίωμα να ανταγωνίζεται συναθλητές του;
Η αλήθεια είναι πως βιώσαμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Ειδικά, πέρυσι που ανακοινώθηκε επίσημα η πανδημία, τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, είχαμε μείνει πέντε με έξι μήνες χωρίς αγώνες, χωρίς να ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Εμάς που το στοιχείο μας είναι το νερό, για δύο μήνες περίπου οι πισίνες ήταν κλειστές, δεν μπορούσαμε να κολυμπήσουμε, οπότε ήμασταν τελείως έξω από το άθλημά μας. Επομένως, ξεκινήσαμε από το μηδέν ουσιαστικά, με προετοιμασία πριν μερικούς μήνες και πλέον έχουμε αρχίσει να βρίσκουμε τα πατήματά μας.
-Υπήρξαν στιγμές που φοβήθηκες πως ο κόπος τεσσάρων ετών πάει στράφι και οι Ολυμπιακοί αγώνες δεν διεξαχθούν καθόλου;
Η αλήθεια είναι πως είχε περάσει ως σκέψη από το μυαλό μου. Στην αρχή είχαν πει πως θα γίνουν κανονικά το 2020. Εγώ το έβρισκα λίγο λάθος και απίθανο να συμβεί. Από εκεί και πέρα είναι μία εμπειρία ζωής για έναν αθλητή η συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν διεξάγονται κάθε χρόνο, οπότε είναι μία ιερή στιγμή για κάθε αθλητή.
-Πως είναι το συναίσθημα να αγωνίζεσαι χωρίς την παρουσία κοινού; Ειδικά σε μια ξένη χώρα, που ακόμα και μια ελληνική σημαία στην κερκίδα, είναι ικανή να σου δώσει μια ψυχολογική ώθηση.
Η αλήθεια είναι πως η ατμόσφαιρα που δημιουργείται σε ένα γεμάτο στάδιο είναι μαγική. Νιώθεις πως όλοι θέλουν να σε δουν και να δουν την επίδοση σου. Πραγματικά μερικές φορές ανατριχιάζεις κιόλας όταν μπαίνεις μέσα σε ένα γεμάτο στάδιο. Ειδικά άμα το αγώνισμα έχει αθλητή της χώρας στην οποία διεξάγεται ο αγώνας, τότε είναι ακόμα μεγαλύτερη η πίεση που νιώθεις και το κλίμα είναι ακόμα πιο ζεστό. Πλέον με άδειες πισίνες, έχεις το αίσθημα πως βρίσκεσαι σε προπόνηση, αλλά πιστεύω ότι μπορεί να σε βοηθήσει και για να είσαι πιο συγκεντρωμένος στην κούρσα σου.
-Ποια θεωρείς τη σημαντικότερη στιγμή σου έως τώρα στην καριέρα σου;
Η αλήθεια είναι πως ένας αθλητής ολοκληρώνεται αφενός με την συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες και αφετέρου με μια διάκριση σε αυτούς. Ως αθλητής το 2016 στο Ρίο ολοκληρώθηκα στον κύκλο των συμμετοχών σε όλα τα επίπεδα διοργανώσεων. Πλέον, θέλω τις διακρίσεις…
-Τι κρατάς ως παρακαταθήκη και ως «μάθημα» από την συμμετοχή σου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016, το οποίο θα σε βοηθήσει στο Τόκιο, σε λίγους μήνες;
Είναι απλά ένας αγώνας όπως οι υπόλοιποι. Όταν βρέθηκα στην ηλικία των 20 για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλη διοργάνωση είχα πολύ άγχος και πίεση, διότι ήταν όνειρο ζωής. Είχα να αντιμετωπίσω τους καλύτερους αθλητές του κόσμου. Δεν έζησα τη στιγμή… αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι είναι απλά 100 μ. ύπτιο (στη δική μου περίπτωση) και πρέπει να το απολαύσω και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, γιατί έχω δουλέψει αρκετά για να βρίσκομαι στην διοργάνωση.
-Υπάρχει κάποια στιγμή για την οποία θα ήθελες να γυρίσεις πίσω το χρόνο και να την ξαναζήσεις στην καριέρα σου;
Ναι! Θα ήθελα να αγωνιστώ και πάλι στο Ρίο, αφού πρώτα ζήσω τη στιγμή χωρίς άγχος. Αλλά και στον τελικό του Πανευρωπαϊκού του 2016, όπου θεωρώ πως μπορούσα να κάνω καλύτερη κούρσα, διεκδικώντας ακόμα και το χρυσό.
-Κεφάλαιο Αλεξανδρούπολη: Αγαπημένη πόλη; Γουρλίδικη πόλη; Καλές αθλητικές υποδομές; Ποιος είναι ο λόγος που βρίσκεται συνεχώς στις πρώτες σου επιλογές για την προετοιμασία σου, πριν από κάποια μεγάλη διοργάνωση;
Η αλήθεια είναι πως έρχομαι πλέον δύο με τρεις φορά στην Αλεξανδρούπολη κάθε σεζόν. Μου αρέσει πάρα πολύ η πισίνα και η πόλη. Επίσης, αλλάζω λίγο και τη ρουτίνα μου, την καθημερινότητα μου…. στην Αθήνα τα πράγματα είναι πιο καταπιεστικά, πιο μουντά. Στην Αλεξανδρούπολη όλα είναι ιδανικά, οι αποστάσεις είναι μικρές, το κλίμα εξαιρετικό και οι άνθρωποι πολύ φιλόξενοι, επομένως όλα τα παραπάνω με οδηγούν στο να την προτιμώ.
-… εκτός αν υπάρχει κάποιο «αισθηματικό» παρασκήνιο πίσω από την επιλογή σου;
– (γέλια)… Όχι, όχι είναι ξεκάθαρα προπονητικοί οι λόγοι που την επιλέγω, διαφορετικά θα έπρεπε να πηγαίνω στο εξωτερικό.
-Μελλοντικοί στόχοι;
Σε περίπου ένα μήνα είναι το Πανευρωπαϊκό στη Βουδαπέστη το οποίο θα αποτελέσει ένα δυνατό τεστ ενόψει των Ολυμπιακών αγώνων του Τόκιο. Θέλω να τα πάω καλά. Ο στόχος είναι το βάθρο. Βάση δυνατοτήτων και επιδόσεων πιστεύω πως θα τα καταφέρω. Από εκεί και πέρα το καλοκαίρι, ο βασικός μου στόχος είναι να βρεθώ στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων και χωρίς άγχος να διεκδικήσω ό,τι καλύτερο μπορώ, με μια καλή κούρσα…
-Είσαι και αθλητής του Ολυμπιακού. Ακόμα ένα πρωτάθλημα στο ποδοσφαιρικό τμήμα, αλλά και πολλές επιτυχίες στον τομέα της κολύμβησης.
Ως φίλαθλος του ποδοσφαίρου παρακολουθώ αγώνες. Ο Ολυμπιακός από το 2014 που είμαι μέλος του με στηρίζει απερίσπαστα. Νιώθω σαν μια δεύτερη οικογένεια την ομάδα. Ειδικά την περίοδο της πανδημίας, ο Ολυμπιακός στάθηκε δίπλα στους αθλητές του ερασιτέχνη. Φυσικά, αρχές Ιουνίου είναι και το πανελλήνιο πρωτάθλημα, όπου θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για να κατακτήσουμε και πάλι τον τίτλο στην κολύμβηση.
Χρήστος Νέδος
