Δίποδα ζώα που κυκλοφορούν
και τα αισθήματα αγνοούν.
Δεν ξέρουν τι θα πει αγάπη
και είναι γεμάτα απάτη.
Ο θάνατός σου η ζωή τους.
Δε δίνουν χάρη στην ψυχή τους.
Έχουν το χρήμα για οδηγό
και δεν τους νοιάζει το καλό.
Ψυχές που έχουν πουληθεί
και με το διάβολο συμπορευτεί.
Όλο θέλουν να γίνεται το δικό τους
και σκέφτονται μόνο το μερτικό τους.
Πού πήγαν τα αισθήματα;
Γιατί είναι μόνο κρίματα;
Στάλα καλοσύνη δε δείχνουν.
Όλο ευθύνες στους άλλους ρίχνουν.
Πώς μπορούν να κοιτάζουν τον κόσμο;
Δε θα’θελαν στο διάβα τους να μοσχοβολούν δυόσμο;
Να αγωνίζονται για το δίκιο και το σωστό
να κοιμούνται με ένα όνειρο γλυκό;
Πώς θα κερδίσουν αγάπης πόντους
έτσι που συμπεριφέρονταν στους γερόντους
που φιλοξενούνταν στον οντά τους
και δεν τους ένιωθαν διόλου κοντά τους;
Τα πάθη του Χριστού ζήσανε
μέχρι που μαρτυρήσανε
μα ο Παράδεισος είναι ανοιχτός
να τους δεχτεί με άγιο φως.
Τάνια Στεφάνου-Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη
