Διαδηλώνουν για τους Παλαιστίνιους, για την Νικαράγουα, την Καμπότζη, κλπ., αλλά τσιμουδιά για τους Ποντίους, την Κύπρο και την Βόρειο Ήπειρο
Ακόμα μία φορά πολίτες που πρόσκεινται στην Αριστερά διαδήλωσαν υπέρ των Παλαιστινίων. Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου άρθρου δεν θα αναλυθεί αν είχαν δίκιο ή άδικο. Με αφορμή αυτές τις διαδηλώσεις, θα καταδειχθεί κάτι άλλο, χιλιοειπωμένο μεν, ακόμα επίκαιρο δε.
Οι αριστεροί «αγωνιστές» συχνά δείχνουν ευαισθησία για τον αυτοπροσδιορισμό και την αυτοδιάθεση των λαών, για την υπεράσπιση κάποιων πατρίδων. Πάντα, όμως, των άλλων.
Ποτέ τη δική τους, γεγονός που προκαλεί ερωτήματα για το αν η Ελλάδα είναι κάτι που μισούν. Δυστυχώς, όπως προκύπτει από τη στάση τους, η απάντηση είναι γνωστή, αφού διαρκώς διακηρύσσουν ότι επιθυμούν να πεθάνει η πατρίδα για να ζήσουν αυτοί.
Να ζήσουν ως άτομα, εκτός κοινωνίας, εκτός ενότητας, αποκομμένοι από ρίζες, χωρίς να ανήκουν ουσιαστικά σε καμία κοινότητα. Χωρίς αγάπη, αλλά μόνο με μίσος, για όσους λογίζουν ως εχθρούς.
Κατά καιρούς αγωνίζονται για τα δικαιώματα της Καμπότζης, της Νικαράγουας, της Παλαιστίνης και άλλων πατρίδων που, σύμφωνα με την ιδεολογία τους, χρήζουν υποστήριξης.
Για τους αριστερούς «αγωνιστές», όμως, δεν πρέπει να υποστηρίζουμε τα αδέλφια μας τους Κυπρίους, γιατί οι Τουρκοκύπριοι είναι φίλοι τους και οι λαοί πρέπει να ζουν αδελφωμένοι, επειδή δεν έχουν τίποτα να χωριστούν. Ασχέτως αν οι Τούρκοι έχουν καταλάβει το 37% του νησιού με πόλεμο και ο τουρκικός κατοχικός στρατός παραμένει παράνομα στο νησί.
Ασχέτως αν το κράτος-συμμορία διεκδικεί ακόμα κομμάτια ελληνικής γης, έχει αιματοβάψει όλη τη γειτονία και υποστηρίζει όλους τους μακελάρηδες της περιοχής.
Επίσης, γι’ αυτούς ούτε τα αδέλφια μας οι Βορειοηπειρώτες έχουν ψυχή και γι’ αυτό δεν τους υποστήριξαν ποτέ, όχι μόνο τώρα, αλλά ακόμα και όταν καίγονταν στα ηλεκτροφόρα σύρματα, στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν από το καθεστώς του ομοϊδεάτη τους Χότζα και να περάσουν στην ελεύθερη ελληνική γη.
Περιττό να αναφερθούμε στη «σιγή ιχθύος» στις δολοφονίες του Αριστοτέλη Γκούμα και του Κωνσταντίνου Κατσίφα.
Τέλος, τους είναι δύσκολο ακόμα και να διεκδικήσουν τον όρο «γενοκτονία» για τον Ποντιακό Ελληνισμό, τη μνήμη των θυμάτων του οποίου τιμήσαμε χθες, επειδή, σύμφωνα με τους κανονάρχες καθηγητές τους, δεν πληρούνται οι όροι που έχει θέσει ο ΟΗΕ για τις γενοκτονίες!
Όπως παρατηρούμε, είναι πρόθυμοι να κρατήσουν οποιουδήποτε χρώματος σημαία, εκτός από τη γαλανόλευκη.
Την ελληνική σημαία αρέσκονται να την καίνε και να προπηλακίζουν όσους την κρατάνε ή τύχει και τη φορέσουν σε κάποιο ένδυμα. Τελικά καλά κάνουν, γιατί η γαλανόλευκη έχει ειδικό βάρος, το οποίο δεν μπορούν να αντέξουν.
Παναγιώτης Κωστόπουλος
Ιδιωτικός υπάλληλος
