Τότε καθόμασταν τρεις-τρεις στα θρανία – Σήμερα ο ακριτικός νομός Έβρου ερημώνει – Φωνή αγωνίας και απελπισίας από το χωριό Σοφικό του Έβρου – Δυστυχώς κανείς δεν νοιάζεται
Κάποτε στα θρανία μας, ως μαθητές, καθόμασταν τρεις-τρεις και δεν χωρούσαμε στην τάξη.
Αυτά τότε, που τα χωριά στο νομό Έβρου, έσφυζαν από ζωή.
Τώρα; Τώρα τι συμβαίνει και ο τόπος μας ερημώνει;
Διαβάστε τα παρακάτω μηνύματα.
* * *
Καλημέρα, κάνω μια αναδημοσίευση μιας ανάρτησης συγχωριανής μου. Πολύ εύστοχοι οι προβληματισμοί της.
Κάποτε έφευγαν οι γονείς μας για τα ξένα για αναζήτηση καλύτερης τύχης καθώς εργασία και μόρφωση δεν υπήρχαν.
Τώρα ξανά φέυγουν τα παιδιά μας με τα καλύτερα προσόντα καί γνώσεις.
Κτίρια σύγχρονα, γυμνάσιο λυκειο, ερημωνουν στο χωριό.
Σε λίγα χρόνια θα μείνουν τα κουφάρια τους να θυμίζουν άλλες εποχές.
Σπίτια ερημικα κλειστά μιας άλλης εποχής.
Καληνύχτα Ελλάδα…
Χρήστος Τουφάκης
Πρόεδρος Ένωσης Αστυνομικών Αλεξ/πολης
Χρυση Μυρμηγκακη-Στεργατου Σοφικό Έβρου [Sofiko Evrou]
Να πονάει η ψυχή σου!!!
Στην πρώτη φωτογραφία, στο προαύλιο του παλιού σχολείο, εκεί δίπλα στην εκκλησία,1930-35 , να μην χωράνε τα παιδιά στο σχολείο. Αργότερα το 60 -65 να γίνεται και δεύτερο σχολείο εκεί που είναι τώρα ο πολιτιστικός σύλλογος !!!
Στην δεύτερη φωτογραφία ,είναι τα σημερινά δύο σχολεία,το δημοτικό και δίπλα το γυμνάσιο. Δύο καινούργια κτίρια που έχουν ερημώσει και δεν λειτουργούν, αφού δεν υπάρχουν παιδιά.
Κάνεις μια βόλτα στο χωριό, και βλέπεις όμορφα σπίτια που για να χτιστούν, κάποιοι φάγανε τα χρόνια τους , δουλεύοντας στις [φάμπρικες της Γερμανίας και στου Βελγίου τις στοές, όπως λέει και το άσμα] και δεν τα χάρηκαν ούτε αυτοί αλλά ούτε και τα παιδιά τους.Σπίτια κλειστά, σπίτια έρημα!
Στις πρώτες βόλτες σε πιάνει μια απελπισία… Σκέφτεσαι ότι το χωριό δεν έχει και πολλά χρόνια ζωής , αφού βλέπεις μόνο ηλικιωμένους ανθρώπους. Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο δικό μου χωριό, συμβαίνει σε όλα τα χωριά του Έβρου.
ΓΙΑΤΙ; που είναι οι νέοι άνθρωποι; Που είναι τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ; Γιατί δεν νοιάστηκε και δεν νοιάζεται ΚΑΝΕΝΑΣ για το ΕΒΡΟ !!!
Κάποιος φταίει γι’αυτό αλλά σίγουρα δεν φταίνε οι άνθρωποι του χωριού!
Πώς λοιπόν να μην πάθεις κατάθλιψη ;
Σας στεναχώρεσα όμως βραδιάτικα αλλά έτσι έχουν τα πράγματα στα χωριά μας!
Καλή σας νύχτα φίλοι αγαπημένοι, όπου κι αν είστε, όσο μακριά κι αν είστε!!
Κάποτε στα θρανία μας, ως μαθητές, καθόμασταν τρεις-τρεις και δεν χωρούσαμε στην τάξη.
Αυτά τότε, που τα χωριά στο νομό Έβρου, έσφυζαν από ζωή.
Τώρα; Τώρα τι συμβαίνει και ο τόπος μας ερημώνει;
Διαβάστε τα παρακάτω μηνύματα.
* * *
Καλημέρα, κάνω μια αναδημοσίευση μιας ανάρτησης συγχωριανής μου. Πολύ εύστοχοι οι προβληματισμοί της.
Κάποτε έφευγαν οι γονείς μας για τα ξένα για αναζήτηση καλύτερης τύχης καθώς εργασία και μόρφωση δεν υπήρχαν.
Τώρα ξανά φέυγουν τα παιδιά μας με τα καλύτερα προσόντα καί γνώσεις.
Κτίρια σύγχρονα, γυμνάσιο λυκειο, ερημωνουν στο χωριό.
Σε λίγα χρόνια θα μείνουν τα κουφάρια τους να θυμίζουν άλλες εποχές.
Σπίτια ερημικα κλειστά μιας άλλης εποχής.
Καληνύχτα Ελλάδα…
Χρήστος Τουφάκης
Πρόεδρος Ένωσης Αστυνομικών Αλεξ/πολης
Χρυση Μυρμηγκακη-ΣτεργατουΣοφικό Έβρου [Sofiko Evrou]
Να πονάει η ψυχή σου!!!
Στην πρώτη φωτογραφία, στο προαύλιο του παλιού σχολείο, εκεί δίπλα στην εκκλησία,1930-35 , να μην χωράνε τα παιδιά στο σχολείο. Αργότερα το 60 -65 να γίνεται και δεύτερο σχολείο εκεί που είναι τώρα ο πολιτιστικός σύλλογος !!!
Στην δεύτερη φωτογραφία ,είναι τα σημερινά δύο σχολεία,το δημοτικό και δίπλα το γυμνάσιο. Δύο καινούργια κτίρια που έχουν ερημώσει και δεν λειτουργούν, αφού δεν υπάρχουν παιδιά.
Κάνεις μια βόλτα στο χωριό, και βλέπεις όμορφα σπίτια που για να χτιστούν, κάποιοι φάγανε τα χρόνια τους , δουλεύοντας στις [φάμπρικες της Γερμανίας και στου Βελγίου τις στοές, όπως λέει και το άσμα] και δεν τα χάρηκαν ούτε αυτοί αλλά ούτε και τα παιδιά τους.Σπίτια κλειστά, σπίτια έρημα!
Στις πρώτες βόλτες σε πιάνει μια απελπισία… Σκέφτεσαι ότι το χωριό δεν έχει και πολλά χρόνια ζωής , αφού βλέπεις μόνο ηλικιωμένους ανθρώπους. Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο δικό μου χωριό, συμβαίνει σε όλα τα χωριά του Έβρου.
ΓΙΑΤΙ; που είναι οι νέοι άνθρωποι; Που είναι τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ; Γιατί δεν νοιάστηκε και δεν νοιάζεται ΚΑΝΕΝΑΣ για το ΕΒΡΟ !!!
Κάποιος φταίει γι’αυτό αλλά σίγουρα δεν φταίνε οι άνθρωποι του χωριού!
Πώς λοιπόν να μην πάθεις κατάθλιψη ;
Σας στεναχώρεσα όμως βραδιάτικα αλλά έτσι έχουν τα πράγματα στα χωριά μας!
Καλή σας νύχτα φίλοι αγαπημένοι, όπου κι αν είστε, όσο μακριά κι αν είστε!!
